Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "qu'on va traverser des galeries " (Frans → Nederlands) :
(Rires) Et là encore, je me sens mal à l'aise avec la notion qu'un bâtiment de la taille de celui de Washington, plus de 4500 mètres carrés, va se tenir sur cette frêle colline, et qu'on va traverser des galeries, des pièces avec des portes des pièces habituelles quoi, pour parler de l'histoire de l'Holocauste.
(Gelach) Weer voelde ik me ongemakkelijk bij het idee dat een gebouw ter grootte van dat in Washington -- 4650 vierkante meter --bovenop die heuvel zou staan en dat we galerijen betreden -- kamers met deuren, om het verhaal van de holocaust te vertellen.
Alors comme je dis dans mon livre, on va traverser une mauvaise passe au cours de ce siècle.
Zoals ik zei in mijn boek hebben we deze eeuw een harde rit voor de boeg.
C'est vraiment grand. 170 millions de km². Et pour le traverser en ligne droite, ça fait dans les 13.000 km. Malheureusement en aviron océanique on va très rarement en ligne droite. Quand j'arriverai en Australie, si tant est que j'y arrive, j'aurai ramé probablement entre 14 et 16 000 km. Et parce qu'une personne saine d'esprit ne passerait jamais à la rame devant Hawaï sans s'y arrêter, je décidais de couper ce très long trajet en trois étapes.
Hij is echt groot. 165 miljoen vierkante kilometer. Er in een rechte lijn doorheen roeien zou bijna 13.000 km. zijn. Helaas varen oceaan-roeiboten zelden in een rechte lijn. Tegen de tijd dat ik in Australië aankom, als ik Australië haal, heb ik waarschijnlijk 15 of 16.000 km. geroeid. Aangezien niemand bij hun volle verstand, Hawaï voorbij zou roeien zonder aan te leggen, besloot ik deze enorme onderneming in drieën te verdelen.
Rob Forbes, fondateur de Design A Portée de Main (Design Within Reach), montre une galerie de photos qui reflètent sa façon de voir le monde. Des juxtapositions charmantes, de l'art trouvé, des motifs urbains, ce diaporama va vous ouvrir les yeux sur le monde qui vous entoure.
Rob Forbes, de oprichter van het bedrijf 'Design Within Reach' neemt ons mee in zijn manier van kijken naar de wereld, aan de hand van een selectie uit zijn foto's. Hij legt verbindingen, toont — letterlijk — gevonden kunst en neemt je mee in stedelijke patronen. Deze diavoorstelling doet je de ogen openen voor de wereld om je heen.
(Applaudissements) C'est un moyen puissant d'observer le monde, parce qu'il nous permet de prédire comment les objets vont réagir dans des situations nouvelles. On pourrait imaginer, par exemple, regarder un vieux pont, en se demandant ce qui va se passer, quand je vais le traverser en voiture. Le pont va-t-il supporter ce poids ?
(Applaus) Dit is een krachtige manier om naar de wereld te kijken. Het laat ons voorspellen hoe objecten zullen reageren in nieuwe situaties: bijvoorbeeld hoe een oude brug zich zal gaan gedragen als ik er met mijn auto over zou rijden.
Ainsi, en 2004, lors de mon internat en chirurgie, j'ai eu le grand bonheur de rencontrer le Dr Roger Chen, qui a remporté le prix Nobel de chimie en 2008. Roger et son équipe ont travaillé sur un moyen de détecter le cancer, et ils avaient une molécule très intelligente qu'ils avaient découverte. La molécule qu'ils avaient dév
eloppée avait trois parties. La partie principale est la partie bleue, la polycation, et elle colle en gros à tous les tissus de votre corps. Alors imaginez de faire une solution chargée de cette matière collante et q
ue vous l'injectiez dans les veine ...[+++]s de quelqu'un qui a le cancer, tout va être éclairé. Rien ne sera spécifique. Il n'y a pas de spécificité là. Alors ils ont ajouté deux autres composants. Le premier est un segment polyanionique, qui agit essentiellement comme support antiadhésif comme le dos d'un autocollant. Alors, quand les deux sont ensembles, la molécule est neutre et rien ne se colle. Et les deux morceaux sont ensuite reliés par quelque chose qui ne peut être coupé que si vous avez les bons ciseaux moléculaires - par exemple, le type de protéases que les tumeurs génèrent. Donc ici, dans cette situation, si vous faites une solution chargée de cette molécule en trois parties avec le colorant, qui est représenté en vert, et que vous l'injectez dans la veine de quelqu'un qui a le cancer, les tissus normaux ne peuvent pas le couper. La molécule traverse et est excrétée.
In 2004, tijdens opleiding tot specialist, had ik het grote geluk om Dr. Roger Chen te ontmoeten. Dezelfde Dr. Roger Chen die later in 2008 de Nobelprijs voor scheikunde zou krijgen. Roger en zijn team zochten een methode om kanker op te sporen en daarvoor hadden ze een heel slim molecuul bedacht. Het molecuul dat ze hadden ontwikkeld, had drie
delen. Het grootste deel ervan is het blauwe deel, een polykation, het kleeft in principe aan elk weefsel in je lichaam. Stel dat je een oplossing zou maken van deze kleverige stof en
ze injecteren in de aderen van ieman ...[+++]d die kanker heeft, dan zal alles gaan oplichten. Niets zal specifiek zijn. Heb je niks aan. Daarom voegden ze er nog twee extra onderdelen aan toe. Het eerste is een polyanionisch segment, dat fungeert als een niet klevende achterzijde, zoals de achterkant van een sticker. Als die twee samen zijn, is het molecuul neutraal en blijft het nergens plakken. De twee stukken worden vervolgens gekoppeld door iets dat alleen kan worden doorgesneden als je de juiste moleculaire schaar hebt - bijvoorbeeld de protease-enzymen die door tumoren worden aangemaakt. Als je in deze situatie een oplossing van dit driedelige molecuul maakt samen met de kleurstof die in het groen wordt weergegeven en je injecteert dat in de ader van iemand die kanker heeft, dan kan normaal weefsel het niet knippen. Het molecuul passeert onveranderd en wordt terug uitgescheiden.Juste pour vous donner une idée, cela va de quelqu'un qui est dans le classement Forbes à des réfugiés qui ont traversé la Méditerranée en bateau.
Ik noem er een paar -- van iemand op de Forbes-lijst tot vluchtelingen die per boot de Middellandse Zee overstaken.
est u
n formulaire papier dans la main d'une infirmière du Ministère de la San
té en Indonésie qui traverse la campagne pendant, j'en suis sûr, une journée très chaude et humide. Elle va frapper à des milliers de portes pendant des semaines ou des mois, en disant : « Excusez-moi, nous v
oudrions vous poser quelques questions. Avez-vous des enfants ? Ont-ils été vaccinés ? » Parce que le seul moyen que nous avons pour savoir combien d'
...[+++]enfants ont été vaccinés en Indonésie, quel pourcentage a été vacciné, n'est pas de le chercher sur Internet mais d'aller frapper aux portes, parfois des dizaines de milliers de portes.
in de hand van een verpleegster van het ministerie van volksgezondheid van Indonesië op weg op het platteland op -- heel zeker -- een zwoele dag. Over een periode van weken of maanden Over een periode van weken of maanden loopt ze duizenden deuren af en zegt: Excuseer, maar wij willen jullie enkele vragen stellen. Hebben jullie kinderen? Zijn ze ingeënt? De enige manier om in een land als Indonesië te weten hoeveel kinderen werden ingeënt en welk percentage werd ingeënt, vind je niet op het internet, maar door op duizenden, tienduizenden deuren te gaan kloppen. maar door op duizenden, tienduizenden deuren te gaan kloppen.
Un de mes collègues a pensé au train. La compagnie ferroviaire Bergen célébrait son 100e anniversaire cet
te année. Le trajet traverse la Norvège d'Est en Ouest, et dure exactement aussi longtemps qu'il y a 40 ans. Environ 7 heures. (Rires) On a téléphoné aux programmateurs à Oslo pour leur annoncer que nous souhaitions faire un documentaire sur Bergen Railway. Que nous voulions le faire sur toute la durée. Leur réponse fut : « OK, mais ça va durer combien de temps ? -- Oh , tout le trajet. -- On parle du documentaire. » Et ainsi de suite. Heureusement, ça les a fait rire.
Un rire sincère. Et donc ...[+++], un jour de septembre, nous avons commencé l'émission qui devait durer 7 heures et 4 minutes.
Dus één van ons bedacht de trein. De Bergen-spoorlijn vierde zijn 100-jarige bestaan dat jaar. Ze gaat van West-Noorwegen naar Oost-Noorwegen en het duurt exact even lang als 40 jaar geleden: (Gelach) ...meer dan zeven
uur. Dus we belden onze redactie in Oslo en zeiden: We willen een documentaire maken over de Bergen-spoorlijn, en we wi
llen de hele lengte doen. En het antwoord was: En hoe lang duurt het programma? Oh, zeiden we, de hele lengte. Ja, maar we bedoelen het programma. Enzovoorts. Gelukkig voor ons, konden ze ermee lachen,
...[+++]heel, heel hard lachen. Dus op een dag in september begonnen we aan een programma dat 7 uur en 4 minuten moest duren.Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessu
s comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mèr
e, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles,
...[+++]elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt hierop
neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze
vraagt wa ...[+++]t ze moet doen. Ik zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis -- datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qu'on va traverser des galeries ->
Date index: 2023-04-10