Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «qu'elle ressentait quand elle avait cinq » (Français → Néerlandais) :
Et elle décrit pour moi ce qu'elle ressentait quand elle avait cinq ans à cet endroit précis.
Ze beschreef me het gevoel dat ze had toen ze als 5-jarige op diezelfde plek stond.
Tout le destinait donc à être élevé par une mère célibataire ce qui aurait pu bien se passer sauf que cette mère célibataire souffrait de schizophrénie paranoïaque, et quand Will avait cinq ans, elle a essayé de le tuer avec un couteau de boucher.
Hij was voorbestemd om te worden opgevoed door een alleenstaande moeder, wat niet zo'n probleem had hoeven zijn, zij het dat deze moeder een paranoïde schizofreen was. Ze probeerde Will op zijn vijfde te vermoorden met een slagersmes.
M
ais quand nous étions en transit à l'aéroport de Lisbonne prêt à s'envoler pour l'Angleterre, cette femme a vu ma mère porter cette robe q
ui avait été lavée tellement de fois qu'elle était pratiquement
transparente, avec cinq enfants à l'air affamé, elle s'est approchée et lui a demandé ce qui nous était arrivé. Et elle lui expliqua. Et alors cette femme a vidé sa valisé et a donné tous se
...[+++]s vêtements à ma mère, et à nous les jouets de ses enfants qui n'avaient pas l'air d'apprécier, mais... (Rire) Ce fut l'unique fois où elle pleura.
Maar op het vliegveld van Lissabon, op weg naar Engeland, zag een vrouw mijn moeder een jurk dragen die zo vaak gewassen was dat je er doorheen kon kijken, met vijf hongerig kijkende kinderen. Ze kwam ons vragen wat er gebeurd was. Ze vertelde het. Deze vrouw leegde haar koffer en gaf al haar kleren aan mijn moeder en aan ons, en het speelgoed van haar kinderen, die dat niet leuk vonden, maar... (Gelach) Dat was de enige keer dat ze huilde.
Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font le
s filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas
trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis all
é chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant
des années ...[+++] et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende
die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwe
lijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen.
...[+++] Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Ceci est une lettre que mon grand-père a envoyée à ma mère quand elle avait cinq ans.
Mijn grootvader stuurde deze brief naar mijn moeder toen zij vijf jaar oud was.
1996, quand j'ai donné ma première conférence TED, Rebecca avait cinq ans et elle était assise juste là au premier rang.
In 1996, toen ik mijn eerste TEDTalk gaf, was Rebecca vijf en ze zat daar naast me, op de eerste rij.
Je me souviens de ses cheveux épais et raides qui tombaient en cascade quand elle se penchait pour me prendre dans ses bras. Elle avait l'accent doux du Sud de la Thaïlande. Je m'accrochais à elle, même quand elle devait juste aller aux toilettes, ou manger.
Ik herinner me het dikke, stijle haar en hoe het als een gordijn om me heen hing als ze vooroverboog om me op te pakken, haar zachte, Zuid-Thaise accent, hoe ik me aan haar vastklampte, zelfs als ze alleen maar even naar het toilet wilde gaan.
Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attra
pé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi
...[+++]qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt
hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik
...[+++] zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Deux bières pour eux, ça fait
quatre pour lui. » Elle m'a dit, « Je savais que je ne pouvais pas entrer et l'interrompre mais je suis rentrée à la maison et je lui ai laissé huit messages sur son portable. » Elle m'a dit, « Ensuite j'ai pensé, si qu
elqu'un m'avait dit quand il est né
que mon souci futur serait qu'il irait boire et conduire avec ses potes de fac... » (Applaudissements) Et je lui ai dit, « Qu'est-ce que tu penses avoir fait qui l'a aidé
...[+++]à devenir quelqu'un de charmant, d'accompli et de merveilleux ? Elle m'a dit, « Qu'est-ce que j'ai fait ? Je l'ai aimé, c'est tout.
Zij kunnen dubbel zo veel op. Ze zei: Ik wist dat ik hem niet mocht storen, maar thuis sprak ik acht berichten in op zijn mobiel. Daarna bedacht ik dat ik nooit had gedacht, dat mijn grootste zorg zou zijn dat hij beschonken zou gaan rijden -- (Applaus) Ik vroeg haar: Wat heb je gedaan waardoor hij uitgroeide tot deze fantastische persoon? Ze antwoordde: Wat ik gedaan heb? Gewoon van hem gehouden.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et ...[+++]quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds i
n de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mens
en hier he ...[+++]bben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qu'elle ressentait quand elle avait cinq ->
Date index: 2022-07-14