Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "qu'elle peut véritablement nous " (Frans → Nederlands) :
Mon travail est vraiment d'essayer de comprendre les caractéristiques de cette radiation au Mésozoïque par rapport à la radiation du Cénozoïque pour voir quels mystères nous pouvons élucider grâce aux dinosaures et aux autres animaux quant à la vie sur des continents à la dérive et ce qu'elle peut véritablement nous apprendre sur l'évolution.
Mijn werk bestaat erin het karakter van dat Mesozoïsche uiteendrijven te proberen te vatten ten opzichte van het Cenozoïsche uiteendrijven om te zien welke mysteries de dinosaurussen en andere dieren ons kunnen onthullen over wat het leven op drijvende continenten ons echt kan vertellen over de evolutie.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les labora
toires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die over slechts enkele van de rudimentaire ...[+++] eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Déjà, rien que
ces derniers jours, nous avons eu tellement de gens par
lant de choses auxquelles elles tiennent, de choses qui les passionnent, qui peuvent faire la différence dans le monde, et l'idée d'avoir ce groupe de gens réunis - certaines des causes en lesquelles nous croyons, les fonds q
ue cette conférence peut soulever et les idées - je crois
véritablement que cette combinais ...[+++]on, fera la différence avec le temps.
Nu al, slechts in de laatste paar dagen hebben we al zoveel mensen horen praten over dingen die zij belangrijk vinden, waar zij passie voor hebben en dingen die een verschil kunnen maken in de wereld. En het idee dat deze groep mensen samen komt met sommige doelen waar we in geloven, het geld en de ideeën die deze conferentie kan opbrengen. Ik geloof echt dat deze combinatie na verloop van tijd een verschil zal maken.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Si nous pouvons mettre notre colère dans un moteur, elle peut nous faire avancer, elle peut nous faire traverser des moments terribles et elle peut nous donner une vraie puissance intérieure.
Als we onze woede in een motor steken, kan hij ons vooruit drijven, kan hij ons door vreselijke momenten voeren en het kan ons échte innerlijke kracht geven.
Surmonter ce biais n'est pas facile, parce que la peur de la mort est pro
fondément ancrée en nous, et malgré tout, lorsque nous réali
sons que cette peur elle-même n'est pas rationnelle, et lorsque nous mettons à jour l
es façons dont elle peut nous influencer sans que nous ne le sachions, alors nous pouvons au moins commencer à essayer de réduire l'influence qu'elle a sur nos vies. Je trouve que cela aide de voir la vie comme un liv
...[+++]re : de la même façon qu'un livre est délimité par ses couvertures, par le début et la fin, nos vies sont délimitées par la naissance et la mort. Et même si un livre est limité par son début et sa fin, il peut contenir de lointains paysages, des personnages exotiques, de fantastiques aventures.
Dit vooroordeel overwinnen is niet gemakkelijk omdat de angst voor de dood zo diep in ons geworteld is. Maar als we inzien dat de angst zelf niet rationeel is, en wanneer we zelf gaan doorhebben hoe die angst onze vooroordelen beïnvloedt, dan kunnen we er op zijn minst aan gaan werken om die invloed op ons leven te minimaliseren. Ik vind dat het helpt om het leven te zien als een boek. Net als een boek wordt begrensd door zijn omslag, door begin en einde, worden onze levens begrensd door geboorte en dood, en al wordt een boek begrensd door begin en einde, kan het verre landschappen, exotische beelden en fantastische avonturen bevatten.
Elle est le fait de l'Homme, et peut être surmontée et éradiquée grâce à l'Homme. Pour conclure, je vous dirai que ce sont les actes de centaines d'êtres humains ordinaires, qui, je pense, réalisent un travail formidable, qui ont permis d'améliorer véritablement la santé, et ont, peut-être un peu, contribué à réduire la pauvreté.
door mensen gemaakt en kan overwonnen en uitgeroeid worden door de acties van mensen. Daarmee wil ik eindigen: het zijn de acties geweest van duizenden normale mensen die buitengewoon werk doen, dat daadwerkelijk de gezondheid heeft verbeterd en, misschien alleen een beetje, armoede heeft verminderd.
Donc nous nous sommes dit, « Allez, il y doit y avoir une meilleure façon de le faire à coup sûr. » Alors nous nous sommes dit: « Que pouvons-nous faire avec le travailleur ASHA qui puisse lui permettre de devenir un filtr
e intéressant, mais plus qu'un filtre, un vrai système d'orientation qui permet l'équilibrage de la charge du réseau, et oriente les patients vers différentes sources de services de santé en se basant sur la gravité ou la criticité de ces situations ?
» Donc la question véritablement ...[+++] clé était, comment aider cette femme. Comment pouvons-nous lui fournir des outils simples qui ne font pas de diagnostiques mais qui dépistent pour qu'elle puisse au moins informer mieux les patients ?
We vonden dat er een betere manier moest zijn om dit aan te pakken. Hoe kunnen we een ASHA-werker een filterfunctie toebedelen? Niet alleen dat, maar ook een goed doordacht verwijzingssysteem voor een lastenverdeling op het netwerk. De patiënten moesten naar verschillende gezondheidszorgcentra worden gestuurd volgens de ernst of de urgentie van de situatie. De echt belangrijke vraag was dus: hoe geven we deze vrouw die mogelijkheid? Hoe bezorgen we haar eenvoudige hulpmiddelen, niet zozeer diagnostische maar meer eerder screenend, zodat ze de patiënten beter kon adviseren.
Il y a un animal qui ne semble pas vieillir, c'est le homard. Il devient juste plus grand au cours du temps. Il ne devient pas plus faible et s'est chromosomes ne changent pas. Il a de long télomères qui ne se raccourcissent pas, donc il meurt uniquement quand il est mangé par quelque c
hose d'autre, comme nous. Alors, comment pourrait-on être un peu plus comme un homard? Certaines
personnes diraient peut être Je veux des longs télomères pour vivre plus longtemps . Est-ce que ça aiderait? Je veux dire, est-ce que ça nous garderait plus
...[+++] jeune?. - C'est controversé, car vous savez, avec le cancer nous avons un exemple parfait de télomérase active et ça devient une situation de croissance non contrôlée. - Les télomères et les télomérases sont une lame à double tranchant. Les cellules cancéreuses ont de très long télomères, elle peuvent se diviser indéfiniment et c'est justement le problème avec le cancer. Il divise des cellules sans arrêt et qui ne vont pas mourir. Donc, en un sens, le cancer c'est les cellules immortelles qui vivent en nous. Donc peut être que nous avons développé le processus de vieillissement. Peut être que nos télomères raccourcissent pour une très bonne raison... Car autrement elle pourrait devenir cancéreuses. - Une de ces théories est que les cellules se divisent un nombre fini de fois parce que ça les empêche d'accumuler des erreurs qui pourraient devenir nuisibles.
—er is een dier dat niet ouder lijkt te worden, dat is een kreeft. Het wordt alleen maar groter over tijd. Het wordt niet zwakker en zijn chromosomen veranderen niet. Het heeft lange telomeren die niet korter worden. Het sterft alleen maar als het word opgegeten door iets anders, zoals wij. Dus hoe kunnen wij meer als een kreeft zijn? Sommige mensen willen dat hun telomeraseniveau hoger zou zijn. Zou dat helpen? Ik bedoel wou dat ons jonger houden? —Ik b
edoel de balans, je weet wel, bij kanker heb je een perfect voorbeeld van actieve telomerase en veroorzaakt een ongelijkmatige groei. —Dit is het tweesnijdend zwaard van telomeren e
n telomera ...[+++]se. Kankercellen hebben hele lange telomeren en kunnen oneindig delen, dat is het probleem met kanker. Kanker deelt cellen en ze willen niet dood. Dus op een bepaalde manier is kanker een onsterfelijke cel die in ons leeft. Misschien hebben we het verouderings proces ontwikkeld. Misschien hebben we telomeren die krimpen om een goede reden - omdat we anders verkankeren. —Er bestaat dus een theorie dat cellen beperkt delen om te voorkomen dat ze ophopen en schade veroorzaken.Je pense que ça serait très inhabituel pour n'importe qui ici, d'envier la Reine d'
Angleterre. Même si elle est beaucoup plus riche que n'importe qui d'entre vous. Qu'elle a une très grande maison. La r
aison pour laquelle nous ne l'envions pas c'est parce que elle est trop bizarre. Simplement
trop bizarre. On ne peut pas s'identifier à elle. Elle parle d'une drôle de façon. Elle vient d'un endroit bizarre. On ne peut donc pas s'ide
...[+++]ntifier à elle. Et quand on ne peut pas s'identifier à quelqu'un, on ne l'envie pas.
Het zou heel ongebruikelijk zijn als iemand hier, of een van onze kijkers, jaloers zou zijn op de koningin. Ook al is ze veel rijker dan u, en heeft ze een heel groot huis. We zijn niet jaloers op haar omdat ze te ongewoon is. Ze is gewoon te vreemd. We begrijpen haar niet. Ze praat gek. Ze is raar. Dus we snappen haar niet. En als je iemand niet snapt, voel je ook geen afgunst.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qu'elle peut véritablement nous ->
Date index: 2025-01-08