Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "qu'aujourd'hui cette école " (Frans → Nederlands) :
(rires) Bon, ça peut avoir l'air, comment dire, frivole, mais ce qui s'est produit en conséquence de ça, c'est qu'aujourd'hui cette école est en train de mettre en place un cours d'éducation sexuelle, on commence à y parler de sexe, on commence à s'y demander pourquoi ce serait mal pour une lycéenne de parler de son vagin en public ou de dire qu'elle aime son vagin en public.
(Gelach) Dat ziet er nogal frivool uit. Maar het gevolg is dat die school nu een vak seksuele voorlichting heeft. Het gesprek over seks begint. Ze beginnen te bekijken waarom het fout zou zijn dat een jong schoolmeisje openlijk over haar vagina praat of openlijk zegt dat ze van haar vagina houdt.
C'est vrai. J'y crois.
Veuillez considérer cette statistique intéressante. Un chercheur de l'Université Carnegie Mellon l'a publiée récemmen
t. Un jeune moyen d'aujourd'hui dans un pays à forte culture de jeu aura passé plus de dix mille heures à jouer en ligne, à l'âge de 21 ans. Dix mille heures est un chiffre intéressant à deux titres. D'abord, pour les enfants des États-Unis, 10 080 heures est le chiffre exact d
u nombre d'heures d'école du CM2 au baccalaur ...[+++]éat si vous allez à tous les cours. Il existe donc un cursus parallèle d'éducation, au cours duquel les jeunes apprennent les rudiments pour devenir un bon joueur de la même façon qu'ils apprennent tout le reste à l'école. Certains ici ont peut-être lu le dernier livre de Malcolm Gladwell Outliers . Vous avez sûrement entendu parler de sa théorie du succès, la théorie des dix mille heures. Elle est basée sur une recherche en science cognitive si vous passez dix mille heures à étudier sérieusement n'importe quoi avant 21 ans, vous en serez un virtuose .
Dit is waar. Ik geloof dit. Dus, denk eens over dit interessant getal. Het werd onlangs door een onderzoeker van de Carnegie Mellon University gepubliceerd . De gemiddelde jonge persoon vandaag, in een land met een belangrijke game cultuur, zal 10.000 uur al gamend doorgebracht hebben, tegen de tijd dat hij 21 jaar oud is. Nu, 10.000 uur is een zeer interessant cijfer voo
r twee redenen. Ten eerste, voor kinderen in de Verenigde Staten is 10,080 uur de exacte hoeveelheid tijd die je spendeert op school vanaf het vijfde leerjaar tot je afstudeert als je altijd aanwezig bent. Dus we hebben een evenwijdig lopende baan van opvoeding waar jong
...[+++]eren even veel leren over het gamen zoals ze doen over al de rest in school. Sommigen van jullie hebben waarschijnlijk Malcom Gladwell's boek 'Outliers' gelezen. Dus hebben jullie waarschijnlijk van zijn succestheorie gehoord , de 10.000 uur succestheorie. Het is op dit geweldige, cognitief wetenschappelijk onderzoek gebaseerd dat zegt dat als we 10.000 uur lang nuttige studie kunnen beheersen bij om het even wat tegen dat we 21 worden, we er virtuozen in worden.Mais si vous suivez cette logique, vous diriez que la vie-même est injuste car le test de vérité dans la vie n'est pas de pouvoir se rappeler des choses apprises à l'école mais de juger notre capacité à changer, notre préparation pour des emplois non encore créés, pour des technologies non encore inventées, pour des problèmes impossibles à anticiper aujourd'hui.
Met dit soort logica moet je ook vinden dat het leven oneerlijk is, omdat het in het leven niet gaat om wat je je kan herinneren van school omdat het in het leven niet gaat om wat je je kan herinneren van school maar of je voorbereid bent op verandering, of op banen die nog niet bestaan, op technologieën die nog niet zijn uitgevonden, om problemen op te lossen die we vandaag nog niet eens kennen.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéqu
ates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive
». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Ri
...[+++]chards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het
geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Et je pense à cela aujourd'hui parce que tout me dit et que je crois que vous toutes dans cette école avez un rôle très important à jouer pour combler ce fossé.
Ik denk daar vandaag aan omdat ik ervan overtuigd ben dat jullie allen in deze school heel belangrijk zijn bij het dichten van die kloof.
Ce que j'ai vécu enfant dans cette école à Madrid se passe dans le monde littéraire d'aujourd'hui.
Wat ik ervoer als kind op die school in Madrid gebeurt vandaag in de literaire wereld.
La réalité virtuelle n'est plus dans un futur lointain, et ce n'est plus vrai uniquement pour les jeux vidéos ou le divertissement. Michael Bodekaer veut l'utiliser pour rendre l'éducation de qualité plus accessible. Dans cette présentation rafraichissante, il expose une idée qui pourrait révolutionner la manière dont nous enseignons les sciences à l'école aujourd'hui.
Virtuele realiteit is niet langer een droom voor de verre toekomst en dient niet meer alleen voor spelletjes en entertainment. Michael Bodekaer wil ze gebruiken om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. In deze verfrissende talk demonstreert hij een idee dat een revolutie kan betekenen voor de manier waarop we wetenschap onderwijzen.
Nous sommes allés à cette petite école prestigieuse et ils disent qu'ils vont étudier les mathématiques 10 fois par se
maine et la science huit fois par semaine et la lecture cinq fois par jour et tous ces trucs. Nous avons dit : « Eh bien, et le jeu et la récréation ? » Ils ont dit : « Ah. Il n'y aura pas un seul instant dans l'emploi du temps. » (Rires) Et nous avons dit : « Il a cinq ans. » Quel crime. Quel crime. Et c'est un crime que notre système d'éducation soit si sérieux parce que l'éducation est sérieuse que nous créons des t
...[+++]ravailleurs robots sans cervelle, pour mettre des boulons dans les trous pré-percés. Mais je suis désolé, les problèmes d'aujourd'hui ne sont pas les problèmes de la révolution industrielle. Nous avons besoin d'adaptabilité, la capacité d'apprendre à être créatif et innovant.
We gingen naar een prestigieus schooltje. Ze zeiden dat ze 10 lestijden wiskunde per week hadden, en 8 lestijden wetenschappen, en vijf keer lezen per dag enzovoort. Wij zeiden: En de speeltijd, de ontspanning? Ze zeiden: Ha. Daar zal geen minuut voor vrij zijn. (Gelach) Wij zeiden: Hij is vijf. Dat is misdadig. Dat is misdadig. Het is misdadig dat ons onderwijssysteem zo serieus is. Onderwijs is zo serieus dat we hersenloze robotarbeiders afleveren die bouten in voorgeboorde gaten stoppen. Jammer, maar de probl
emen van vandaag zijn niet die van de Industriële Revolutie. We hebben aanpassingsvermogen nodig, het vermogen om te leren en in
...[+++]novatief te zijn. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
qu'aujourd'hui cette école ->
Date index: 2024-07-08