Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "père a l'hôpital " (Frans → Nederlands) :
Il y a environ 30 ans, quand je travailla
is en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de pré
...[+++]disposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kind
erziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de geneti
...[+++]sche variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.(Bruits d'hôpital) Quand je rendais visite à mon père, malade en phase terminale dans un hôpital, je me demandais, comment est-ce que quelqu'un peux guérir avec un boucan pareil ?
(Ziekenhuislawaai) Op bezoek bij mijn terminaal-zieke vader in het ziekenhuis, vroeg ik me af: (Ziekenhuislawaai) Op bezoek bij mijn terminaal-zieke vader in het ziekenhuis, vroeg ik me af: hoe kan iemand beter worden op een plaats waar het zo klinkt?
Et je suis au chevet de mon père a l'hôpital, en me demandant si je devrais le laisser boire la bouteille d'eau d'1,5L comme le demandent ses docteurs qui sont juste passés et ont dit: Vous devez le faire boire aujourd'hui , -- mon père n'a rien avalé depuis une semaine -- ou si, en lui donnant cette bouteille, je pourrais en fait le tuer.
En ik zit bij het bed van mijn vader in het ziekenhuis, en denk na of ik hem moet laten drinken van de anderhalfliter fles water waarvan de dokter zojuist zei, Je moet hem vandaag laten drinken, -- mijn vader heeft al een week niets door zijn mond naar binnen gekregen -- of dat ik, door hem de fles te geven, hem feitelijk zou doden.
Le père meurt sur le coup et le fils, qui est gravement blessé, est emmené en urgence à l'hôpital.
De vader sterft op slag en de zoon, die zwaar gewond is, wordt naar het ziekenhuis afgevoerd.
Lorsque j'avais quatre ans, j'ai un souvenir vivace d'avoir trouvé deux cicatrices punctiformes sur ma cheville et d'
avoir demandé à mon père ce qu'elles étaient. Et il m'a dit que j'en avais deux autres pareilles sur ma tête, mais je ne pouvais pas les voir à cause de mes cheveux. Et il a expliqué que quand je suis né, je suis né prématuré, que je suis sorti beaucoup trop tôt, je n’étais pas tout à fait prêt ; j'ai été très, très malade. Et quand le médecin a jeté un coup d'œil à ce gamin jaune avec les dents noires, il a regardé ma mère droit dans les yeux et lui dit: « Il ne va pas de vivr
e. » Et j'étais à l' ...[+++]hôpital pendant des mois.
Toen ik 4 jaar oud was, had ik een levendige herinnering aan het vinden van 2 littekens van speldenprikken op mijn enkel. Ik vroeg aan mijn vader wat ze waren. Hij zei dat ze overeenkwamen met het paar op mijn hoofd, maar dat ik die niet kon zien door mijn haar. Hij legde uit dat ik te vroeg geboren was, dat ik er veel te vroeg uitgekomen was, en dat ik niet volledig af was; ik was heel, heel ziek. Toen de dokter dit gele kind met zwarte tanden bekeek, keek hij strak naar mijn moeder en zei: Hij zal het niet overleven. Ik verbleef maandenlang in het ziekenhuis.
Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui d
isaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très
...[+++]intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grappige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me
zoiets he ...[+++]rinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Et on lit ce post. Vous le lirez pas dans un article ou un magazine mais c'est quelque chose que cette personne vit, et cela passionne les gens. 28 commentaires. Ça ne représente pas beaucoup de lecteurs, mais 28 personnes, ça compte. Aujourd'hui, c'est un bébé en bonne santé, et, vous savez, si vous lisez son blog -- c'est Snowdeal.org, le blog de son père -- il prend toujours des photos de lui, ça reste son fils et il a, je crois, atteint le niveau normal pour son âge parce qu'il a été tellement -- tellement bien traité à l'hôpital.
Je ziet het bericht. Dit lees je niet in een krant of magazine. Het is iets dat deze persoon voelt en mensen worden erdoor geraakt. Achtentwintig reacties, geen gigantisch aantal mensen, maar voor 28 mensen betekent het iets. Vandaag is het een gezonde baby, die, als je zijn blog leest -- het is Snowdeal.org, zijn vaders blog -- hij maakt nog steeds foto's van hem, want het is nog steeds zijn zoon en hij is nu op zijn leeftijdsniveau, omdat hij in het ziekenhuis zo goed behandeld werd.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
père a l'hôpital ->
Date index: 2025-06-17