Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pour eux juste le fait " (Frans → Nederlands) :
Mais globalement, ces gens qui avaient vécu ces choses si difficiles avaient des attitudes incroyables. Pour eux, juste le fait d'y faire attention, cela fait une grande différence.
Maar over het algemeen waren deze mensen door vreselijke tijden gegaan en alleen al het feit dat mensen om hen geven, is voor hen al van grote betekenis.
Je me souviens avoir appris que les personnes qui étaient pauvres avaient des besoins matériels -- de nourriture, de vêtements, d’un hébergement -- qu’ils ne possédaient pas. Et on m’a également dit que c’était à moi – et une classe pleine d’enfants de six ans – c’était apparement notre boulot de les aider. C’est ce que Jésus attendait de nous. Et puis il a dit, «
Ce que vous faites pour le plus pauvre d’entre eux, vous le faites pour moi. » J’étais débordante d’enthousiasme. J’étais pressée de me rendre utile dans le monde. Je crois que nous ressentons tous ça. Et puis c’était plutôt intéressant
...[+++] que Dieu ait besoin d’aide. C'était un scoop pour moi, et ça me semblait important d’y participer. J’ai aussi très vite appris que Jésus avait dit aussi - je paraphrase - que les pauvres seraient toujours avec nous. Ça m’a frustée et troublée. J’avais l’impression qu’on m’avait donné un devoir à faire pour lequel j’étais emballée, mais quoique je fasse j’allais echouer.
Ik herinner me dat arme mensen behoefte hadden aan iets stoffelijks -- voedsel, kleding, onderdak -- dat ze niet hadden. En daaraan gekoppeld, werd mij ook geleerd dat het mijn taak was -- deze klas met vijf- en zesjarige kinderen -- het was kennelijk onze taak om te helpen. Dit is wat Jezus ons vroeg. En toen z
ei hij: Wat je doet voor de minsten, doe je voor mij. Toen was ik aardig verward. Ik was erg gretig om nuttig te zijn in de wereld. Ik denk dat we dat gevoel allemaal kennen. En het was ook nogal interessant dat God hulp nodig had. Dat was nieuw voor mij, en ik voelde dat het heel belangrijk was om daar aan mee te doen. Maar ik le
...[+++]erde kort daarna ook dat Jezus ook zei, en ik parafraseer, de armen zullen altijd bij ons zijn. Dit frustreerde en verwarde me. Dit voelde alsof ik huiswerk had gekregen dat ik moest doen en ik leuk vond om te doen, maar waarin ik hoe dan ook niet zou slagen.Ça ne les a pas rendus moins heureux, ça n'a juste pas fait grand-chose pour eux.
Ze waren niet mínder gelukkig, maar het deed hen weinig.
Vous pouvez d
onc aller seulement jusqu'à un certain point, je crois, en racontant votre histoire, en utilisant ces statistiques abstraites. Et donc j'avais des
amis à dîner, et je leur demandais -- nous faisions un barbecue -- je leur demanda
is quel conseil ils pourraient me donner pour que je prouve le bien fondé de mon histoire. Ils m'ont dit, Pourquoi ne fais-tu pas des crash tests? Et j'ai répondu, C'est une super idée. Nous av
...[+++]ons donc essayé d'obtenir des crash tests. Et il s'avère que comme nous faisions appel aux compagnies indépendantes de crash test dans tout le pays, aucune d'entre elles ne voulait faire nos crash test en prétextant -- certains de façon explicite, d'autres de façon moins explicite -- Toutes nos affaires dépendent des fabricants de sièges auto. Nous ne pouvons pas risquer de les perdre en faisant des tests comparatifs entre ceinture et siège auto. Et finalement l'un d'entre eux l'a fait à condition de garder l'anonymat. Ils ont dit qu'ils seraient contents de faire ce test pour nous. Donc avec l'anonymat et 1500 $ par siège sacrifié au test.
Dus kom je volgens mij niet zo
ver met je verhaal door gebruik te maken van deze abstracte statistieken. Ik had vrienden te eten gevraagd, en ik vroeg -- we deden een kookworkshop. Ik vroeg hen of ze advies voor me hadden over het bewijzen van mijn punt. Ze zeiden: Waarom doe je niet wat crashtests? En ik zei: Dat is een geweldig idee. Dus probeerden we een aantal crashtests te bestellen. Toen we rondbelden naar onafhankelijke crashtestbedrijven in het hele land, wilde geen van hen onze crashtest doen. Ze zeiden - de één al explicieter dan de ander: Al onze omzet komt van de fabrikanten van autozitjes. We willen ze niet voor het hoofd st
...[+++]oten door een test van de gordel ten opzichte van autozitjes. Uiteindelijk was er één bereid, op voorwaarde van anonimiteit, om deze test voor ons te doen. Anonimiteit, en 1500 dollar per stoel die we crashten.Au moment où j'ai senti pour la première fois un de mes sauveurs me toucher, je ne pouvais pas parler, incapable de dire un simple mot tel que « Gill ». Je me suis abandonnée à eux. J'avais fait tout ce que je pouvais et, maintenant, j'étais entre leurs mains.
Tegen de tijd dat ik de eerste aanraking voelde van één van mijn redders, kon ik niet meer praten, zelfs geen simpel woord meer, 'Gill' bijvoorbeeld. Ik gaf mijn lichaam aan hen over. Ik had al het mogelijke gedaan en nu was ik in hun handen.
La plupart ne voyait pas l
a violence. C'était juste un fait divers. Alors, j'ai décidé de réaliser un
e exposition de rue pour montrer les images de la violence dans notre pays, pour que les gens commencent à en parler. A travers le pays, on a montré ces photographies, et ce parcours m'a mis sur la route de l'activisme. J'ai décidé à ce moment de ne plus rester muet mais de parler de ces choses. On a voyagé et le site où nous avions installé notre exposition urbaine a attiré les graffiti politi
...[+++]ques sur la situation du pays, sur la corruption, la mauvaise gouvernance.
De meeste Kenianen zagen het geweld niet. Het was een verhaaltje voor ze. Ik besloot tot een straatexpositie om de foto's van het geweld in het land te laten zien en de mensen aan de praat te krijgen. We reisden door het land en toonden de foto's. Deze reis bracht me op het pad van activisme. Ik besloot niet meer te zwijgen, maar te praten over die zaken. We reisden het land rond en op de plek van onze straatexpositie verschenen politieke graffiti over de situatie in het land, over corruptie en slecht leiderschap.
pas besoin de croire en Dieu, mais juste au fait d'être Juif. » (Rires) Donc si ce gars est rabbin, et un rabbin Juif, et s'il faut croire en Dieu pour être religieux, alors on arrive à la conclusion plutôt contre-intuitive que, puisque c'est possible d'être un rabbin Juif, sans croire en Dieu, alors le Judaïsme n'est pas une religion. Ça semble être une pensée assez contre-intuitive.
Je hoeft niet in een God te geloven, je moet geloven in het joods zijn. (Gelach) Als dit een rabbijn is, een joodse rabbijn, en je moet in God geloven om religieus te kunnen zijn, dan komen we op een onlogische conclusie. Namelijk dat, aangezien je een joodse rabbijn kunt zijn zonder in God te geloven, het jodendom geen religie is. Dat lijkt mij een nogal onlogische gedachte.
Donc tous ces gens que je connaissais à Brooklyn, il
s ont dit, Eh bien, pourquoi nous n'avons pas un endroit comme ça ici ? Et un bon nombre d'entre eux étaient d'anciens éducateurs ou des éducateurs potentiels, donc ils se sont associés avec beaucoup de designers, d'écrivains
locaux, et ils ont juste pris l'idée de manière indé
pendante et on fait leur propre chose à eux. Ils ne voulaient p
...[+++]as vendre des produits pour pirates ; ils ne pensaient pas que ça allait marcher là-bas.
Dus alle mensen die ik vroeger in Brooklyn kende, zeiden Hee, waarom hebben we hier niet zo'n plek? En veel van hen waren vroeger onderwijzers of gewezen onderwijzers, dus voegden ze zich samen met een stel lokale ontwerpers, lokale schrijvers, en namen ze het idee op een onafhankelijke manier over en maakten er hun eigen ding van. Zij hadden geen zin om piratenartikelen te verkopen, dachten niet dat dat daar zou werken.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...E
n fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous aviez carte blanche d
...[+++]ans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van d
e badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Z
...[+++]ij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pour eux juste le fait ->
Date index: 2023-11-20