Traduction de «point de l'espace » (Français → Néerlandais) :

Le téléphone met le point, l´espace, et la majuscule pour vous.
De telefoon maakt dan zelf de punt, de spatie en de hoofdletter.

Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...

Le légendaire sculpteur Antony Gormley examine l'espace et la forme humaine. Ses oeuvres explorent l'espace intérieur que nous ressentons dans nos corps - et l'espace extérieur que nous percevons autour de nous, en sachant que nous ne sommes que des points dans l'espace et dans le temps.
De legendarische beeldhouwer Antony Gormley geeft een voorstelling over ruimte en de menselijke vorm. Zijn werk verkent de innerlijke ruimte die we in ons eigen lichaam voelen, en de uiterlijke ruimte die we om ons voelen, in het besef dat we slechts puntjes zijn in ruimte en tijd.

Nous voici maintenant à la pierre angulaire du plafond, le point culminant de toute l’œuvre, avec un personnage qui semble sur le point de tomber hors de son espace, pour atterrir et empiéter sur notre espace.
Nu komen we bij de sluitsteen van de zoldering, het toppunt van het hele ding, met een figuur die eruit ziet alsof hij uit zijn ruimte zal vallen in de onze, die hij in beslag zal nemen.

Le point jaune au milieu est notre point de départ, le point pré-industriel, quand nous étions bien en sécurité dans l'espace sécurisé.
De gele stip in het midden hier is ons uitgangspunt, het pre-industriële punt, waar we zeer veilig zitten in de veilige werkingsruimte.

Comment est cet endroit ? Banal. A quoi ressemble un endroit banal dans l'univers ? Eh bien, au prix d'une énorme dépense, TED a pu mettre au point une représentation virtuelle immersive, en haute résolution, de l'espace intergalactique -- vu depuis l'espace intergalactique. Donc, peut-on éteindre les lumières, s'il vous plaît, qu'on puisse la voir ?
En hoe ziet die plaats eruit? Typisch. En hoe ziet dan zo'n typische plaats eruit. TED heeft enorme kosten gedaan om jullie hier een hoge resolutie, virtuele weergave van de intergalactische ruimte te brengen. -- een zicht vanuit de intergalactische ruimte. Kan het licht even uit zodat we het kunnen zien?

Probablement l'échec le plus frappant en matière d'espace public aux Etats-Unis conçu par les architectes de pointe du moment, Harry Cobb et I.M. Pei: La place de l'Hôtel de Ville de Boston. Un espace public si déprimant que même les ivrognes n'y vont pas (Rires) Et nous ne pouvons y remédier car I.M. Pei est encore vivant, et chaque année Harvard et le M.I.T. organisent un comité pour y remédier.
Waarschijnlijk de belangrijkste mislukking wat betreft publieke ruimte in Amerika, ontworpen door de destijds toonaangevende architecten, Harry Cobb en I.M. Pei: Boston City Hall Plaza. Het is zo'n erbarmelijke publieke ruimte dat zelfs dronkenlappen er zich niet vertonen. En we kunnen er niets aan doen want I.M. Pei leeft nog steeds, en ieder jaar stellen Harvard en M.I.T een gezamenlijk comité in om het te herstellen.

Les points blancs représentent la courbe de probabilité qui vous montre où se trouve l'électron en n'importe quel point du temps et de l'espace dans cette configuration à trois orbites.
De witte punten zijn de waarschijnlijkheidsgolf die laat zien waar het elektron is in ieder bepaald punt in tijd en ruimte van deze specifieke configuratie met drie orbitalen.

Le premier point est : tout ce que vous faites dans l'espace vous le payez au kilogramme.
Ten eerste: voor alles wat je doet in de ruimte betaal je per kilogram.

En apprenant que l'Encyclopaedia Britannica cessait de publier sa version papier, le poète Rives fait revivre un jeu de son enfance. A TEDxSummit à Doha, Rives nous emmène dans un voyage charmant à travers des morceaux aléatoire (et d'autres moins aléatoires) de savoir humain : de Chimborazo, le point le plus éloigné du centre de la terre, à Ham, le premier chimpanzé de l'espace.
Aangespoord door het stoppzetten van de gedrukte publicatie van de Encyclopaedia Britannica blaast dichter Rives een spel uit zijn jeugd nieuw leven in. Op het podium van TEDxSummit in Doha neemt Rives ons mee op een toer van willekeurige (en minder willekeurige) stukjes menselijke kennis: van Chimborazo, de verst verwijderde plek van het middelpunt van de aarde, tot Ham de Astrochimp, de eerste chimpansee in de ruimte.