Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pense mon amie " (Frans → Nederlands) :
Que pense mon amie des personnes lesbiennes, gays, bisexuelles, transgenres, allosexuelles et en questionnement ?
Wat vindt mijn vriendin van lesbische, homoseksuele, biseksuele, transseksuele en zoekende mensen?
Je réfléchissais à ce sur quoi je pouvais porter des ombres, et j'ai pensé à mon ami Bernie.
Ik vroeg me af waar ik nog schaduwen op kon zetten en ik dacht aan mijn vriend Bernie.
Je me souviens avoir pensé que mon ami aurait pu m'expliquer toute cette expérience avec une danse.
Ik herinner me dat ik dacht dat mijn vriend het experiment met een dans had kunnen uitleggen.
Et tout en se cachant, elle se sent ridicule, mais elle voit passer ce char avec des soldats, des gens dans tous les sen
s, le chaos et elle pense, Je me croirais dans Alice au Pays des Merveilles tombant dans le terrier du lapin, tombant, tombant, sombrant dans le chaos; ma vie ne sera plus jamais pareille. . Quelques sema
ines plus tard, mon amie était dans une foule de gens, luttant avec son nouveau-né dans les bras pour le donner à un étranger dans un bus, l'un des derniers en partance de Sarajevo emportant des enfants pour les met
...[+++]tre en sécurité.
Terwijl ze zich verstopt, voelt ze zich belachelijk. Ze ziet de tank voorbijrijden met soldaten en overal mensen en chaos. Ze denkt: Ik voel me net Alice in Wonderland die het konijnenhol ingaat, dieper, dieper, dieper in de chaos en mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Een paar weken later staat mijn vriendin in een mensenmenigte. Ze duwt, met haar zoontje in haar armen, en geeft hem aan een vreemde in een bus. Het was één van de laatste bussen die Sarajevo verliet en kinderen meenam, zodat zij veilig zouden zijn.
Mais tout ce temps j'étais là en train de faire ces étranges voyages en kayak dans des coins bizarres et magnifiques de cette planète, j'ai toujours pensé au fond de mon esprit au projet Orion, et comment mon père et ses amis allaient construire ces énormes vaisseaux.
Maar gedurende de hele tijd dat ik rare kayaktochten ondernam naar rare, mooie plekken op deze planeet, dacht ik in mijn achterhoofd altijd aan Project Orion, en hoe mijn vader en zijn vrienden zulke grote schepen zouden bouwen.
Il était accompagné
de trois ou quatre amis, il fait ça, ils le regardent tous, et il n'y avait pas d'infection, et ils se penchent sur moi pour toucher et me palper, et il disent, Il n'y a pas d'hématome, bla bla bla, regarde la couleur, . Ils se parlent entre eux comme si j'étais une vieille voiture retapée et que le chirurgien se vantait Oui, c'est moi qui ai fait ça. (Rires) C'était juste incroyable, parce que les a
utres lui tapent la main pour le féliciter de mon état ! (Rires) C'est ma cicatrice, et j'ai toujours des agraffes et
...[+++] tout le reste. Et plus tard, quand je sors, les flashbacks et les cauchemars me rendaient la vie difficile, je suis retourné le voir et je lui ai demandé en quelque sorte, qu'est-ce que je peux faire? Et je pense que, étant chirurgien, il a simplement dit, Mon petit, je t'ai sauvé la vie. Donc, maintenant tu peux faire ce que tu veux, tu dois tourner la page. C'est comme si je t'avais donné une voiture toute neuve et que tu te plaignais de ne pas trouver une place de parking.
Hij had 3 of 4 vrienden bij zich. Hij doet dat, ze kijken allemaal. Er was geen infectie. Ze buigen zich over me, duwen en porren en zeggen: Geen hematomen, blabla, kijk naar de kleur. Ze praten onder elkaar. Ik voel me als een herstelde
auto. Hij zegt: Ja, mijn werk. (Gelach) Het was gewoon fantastisch, want die jongens geven hem een high five omdat ik zo goed gelukt ben. (Gelach) Dat is mijn rits, de nietjes zitten er nog in en zo. En later, toen ik naar huis mocht, en de flashbacks en nachtmerries me het leven moeilijk maakten, zocht ik hem weer op. Ik vroeg hem: wat ga ik doen? Als chirurg zei hij: Jongen, ik heb je leven gered. Je k
...[+++]an nu alles doen wat je wil, daar moet je mee verder. Het is alsof ik je een nieuwe auto heb gegeven en jij klaagt omdat je geen parking vindt.Ils rien
t tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne s
e fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureu
...[+++]se, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelac
h) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grap
...[+++]pige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'a
...[+++]nnée décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die
...[+++]binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Si quelqu'un me demande soudainement : « Où es-tu chez toi ? » Je pense à mon amoureuse ou à mes amis les plus proches ou aux chansons qui voyagent avec moi partout où je me trouve.
Als iemand me zou vragen: Waar is jouw thuis? denk ik aan m'n liefje of aan goede vrienden of aan de liedjes die ik hoor, waar ik ook ben.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pense mon amie ->
Date index: 2021-07-06