Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "passe de l'auteur " (Frans → Nederlands) :
Bien, donc ce que nous voyons c'est que le processus de gravure ou de publication passe de l'auteur unique habituel vers du matériel produit par une communauté d'auteurs qui est modulaire, qui est adapté à chaque classe et publié à la demande à très peu de frais, soit en passant par Amazon, ou publié directement par un imprimeur spécialisé, comme Coop.
We zien dit proces van branden of publiceren dus verschuiven van het gebruikelijke één-auteursboek naar gemeenschapsauteursmateriaal dat modulair is, aangepast aan elk vak, gepubliceerd op aanvraag en erg goedkoop, ofwel geleverd via Amazon, of direct gepubliceerd door een on-demand-uitgeverij, zoals Coop.
Que se passe-t-il quand un noir visite Aspen? L'auteur-compositeur-interprète Stew est sur le point de vous le faire découvrir, avec l'humour acide et intelligent qui caractérise son travail. (Indice : c'est un pays des merveilles d'hiver dans l'antre de la bête ). Stew est accompagné sur scène par Heidi Rodewald à la basse et Jon Spurney au clavier et à la guitare.
Wat gebeurt er als een zwarte man Aspen bezoekt? Zanger en tekstschrijver Stew laat het je weten, met de olijke humor en slimmigheden die zijn werk karakteriseren. (Hint: Het is een winter wonderderland in de buik van het beest. ) Stew wordt op het podium vergezeld door zijn medewerkster Heidi Rodewald (bas) en Jon Spurney (keyboard/gitaar).
Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « S
alut les gars. J’ai passé un très bon moment ...[+++]à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendsch
...[+++]ap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.La littérature a longtemps été fascinée par les enfants en famille d'accueil, adoptés et orphelins, depuis Moïse en passant par Cendrillon et Oliver Twist, jusqu'à Harry Potter. Alors pourquoi de nombreux enfants sans parents se sentent-ils obligés de cacher leur passé ? Lemn Sissey, écrivain et auteur de pièces de théâtre raconte sa propre histoire émouvante.
De literatuur is altijd al gefascineerd geweest door pleegkinderen, geadopteerde kinderen en weeskinderen.. Van Mozes en Assepoester tot Oliver Twist en Harry Potter. Waarom schamen veel ouderloze kinderen zich voor hun verleden? Dichter en toneelschrijver Lemn Sissay vertelt zijn eigen aangrijpende verhaal.
En fait, quand j'ai rencontré Justine dans un bar quelques semaines après, elle était accablée, je lui ai demandé d'expliquer la blague, elle a dit : « Vivre aux États-Unis nous place dans une sorte de bulle par ra
pport à ce qu'il se passe dans le Tiers Monde. Je me moquais de cette bulle. » Vous savez, une autre femme sur
Twitter ce soir-là, auteur pour le New Statesman, elle a chroniqué mon livre sur l'humiliation publique, a écrit ce qu'elle avait tweeté « Je suis pas sure que sa blague se voulait raciste », et elle a dit avoir imm
...[+++]édiatement reçu une vague de Tweets disant : « Toi aussi, tu n'es qu'une salope privilégiée ». Alors, honteusement, a-t-elle écrit, elle s'est tue et a regardé la vie de Justine être détruite.
Toen ik Justine een paar weken later in een bar ontmoette, was ze gebroken. Ik vroeg haar om de grap uit te leggen. Ze zei: In Amerika wonen we in een soort luchtbel als het gaat om wat er in de derde wereld gebeurt. Ik bespotte die luchtbel. Die nacht was ook Helen Lewis, journaliste van New Statesman, op Twitter. Zij recenseerde mijn boek en schreef dat ze ook getweet had die nacht: Ik weet niet of haar tweet racistisch bedoeld was. Meteen kreeg ze furieuze tweets: Nou, dan ben jij ook een bevoorrechte trut. Tot haar schande, schrijft ze, hield ze toen haar mond en keek toe hoe Justines leven uit elkaar gerukt werd.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
passe de l'auteur ->
Date index: 2023-07-08