Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "pas abandonné comment quiconque dans " (Frans → Nederlands) :
Il n'avait pas abandonné, et s'il n'avait pas abandonné, comment quiconque dans le monde extérieur pourrait jamais songer à perdre l'espoir ?
Hij had niet opgegeven, en als hij niet opgaf, hoe kon iemand in de buitenwereld dan ooit de hoop opgeven?
Quiconque se lève et vous expose sa théorie sur le fonctionnement du cerveau et ne vous explique pas exactement comment le cerveau fonctionne et comment les connexions cérébrales fonctionnent, ça ne fait pas une théorie.
Iemand die je zijn theorie vertelt over hoe het brein werkt en je niet exact vertelt hoe het werkt in het brein en hoe de connecties werken in de hersenen, heeft geen theorie.
L
a plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une que
stion. Tu y es pour quelque chose dans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ç
a m'a aussi laissée ...[+++]dans une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat
ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, e
rachter proberen te komen ...[+++] of ik ooit weer een boek zou schrijven dat iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.J'aimerai vous dire que je n'ai pas flancher, mais j'étais terrifié, et lorsque ma peur a disparu, je suis devenu obsédé de découvrir comment cela était arrivé, comment les droits des animaux et les activistes environnementaux qui n'avaient jamais blessé quiconque pouvaient devenir pour le FBI, le numéro un des menaces terroristes domestiques.
Ik zou graag zeggen dat het me niets deed maar ik was doodsbang. Na de angst kwam de obsessie om er achter te komen hoe dit kon gebeuren. Hoe konden dierenrechten- en milieuactivisten die nooit iemand iets hebben aangedaan door de FBI worden bestempeld als belangrijke terroristische bedreiging?
La vie est courte, et cela représente une année entière que vous êtes prêt à abandonner. Réfléchissez. » C'est une étrange pauvreté dans la langue anglaise, et dans beaucoup d'autres langues, qu'on se serve du même mot, dépression, afin de décrire comment se sent un enfant, s'il pleut le jour de son anniversaire et afin de décrire comment se sent une personne juste avant de se suicider.
Het leven is kort, en je hebt het over een heel jaar weggooien.” Denk daar eens over na. Het is een vreemd tekort van de Engelse taal, en van vele andere talen, dat we hetzelfde woord ‘depressie’ gebruiken om te beschrijven hoe een kind zich voelt als het regent op zijn verjaardag en om te beschrijven hoe mensen zich voelen net voordat ze zelfmoord plegen.
Bon, parler de temps pourrait vous faire penser : « Est-ce que je dois abandonner ma carrière et consacrer tout mon temps à sauver quelques-uns de ces 19000 enfants qui meurent chaque jour ? » Une personne a beaucoup réfléchi à ce problème de savoir comment avoir une carrière qui aura le plus grand impact positif sur le monde. C'est Will Crouch.
Het vermelden van tijd doet jullie misschien denken: Moet ik mijn carrière opgeven en al mijn tijd besteden aan het redden van een paar van die 19.000 levens die elke dag verloren gaan? Eén persoon die veel nadacht over hoe je een carrière kan hebben die het grootste voordeel voor de wereld heeft, is Will Crouch.
Et les gens me demandent : Comment puis-je savoir si un mot est réel ? Vous savez, quiconque a lu un livre pour enfants sait que l'amour rend les choses réelles.
Mensen zeggen me dus: Hoe weet ik of een woord echt is? Weet je, iedereen die een kinderboek leest, weet dat liefde dingen tot leven brengt.
Au centre de Caracas, au Vénézuela, se trouve la Tour de David de 45 étages, un gratte-ciel ina
chevé et abandonné. Mais il y a environ huit ans, des gens se sont mis à s'y installer. Le photographe Iw
an Baan nous montre comment les gens construisen
t des maisons dans des endroits improbables, en nous faisant visiter les appartements des familles de la Torre David, d'une ville sur l'eau au Nigeria et d'un village souterrain en Chine.
...[+++] Ces images glorieuses témoignent de la capacité des humains à survivre et à se construire un foyer, où que ce soit.
In het centrum van Caracas, Venezuela, staat de 45 verdiepingen hoge Toren van David , een onvoltooide, verlaten wolkenkrabber. Acht jaar geleden begonnen er echter mensen in te trekken. Fotograaf Iwan Baan laat zien hoe mensen huizen bouwen op onwaarschijnlijke plekken op een rondtocht door de gezinsappartementen van Torre David, een stad op het water in Nigeria en een ondergronds dorp in China. Zijn grandioze beelden vormen een ode aan het vermogen van de mensheid om te overleven en thuis te zijn — op alle mogelijke plekken.
Et ce qui est tellement frustrant, c'est que ce n'est pas un cas uniq
ue ; ça se produit dans tout le monde en développement. 35 millions d'opérations sont tentées chaque année sans anesthésie sûre. Mon collègue, le docteur Paul Fenton, vivait cette réalité. Il était le responsable de l'anesthésiologie
dans un hôpital au Malawi, un CHU. Il allait travailler tous les jours
dans une salle d'opération comme celle-ci, et essayait d'administrer une anesthésie et d'e
nseigner à d'autres comment le faire ...[+++]en employant le même équipement qui devenait si peu fiable, et absolument pas sûr, dans son hôpital. Et après une énième opération, et vous pouvez imaginer, une tragédie vraiment indicible, il a dit simplement, « C'est bon, j'abandonne. Ça suffit. Il doit y avoir mieux que ça. » Alors il s'est rendu au bout du couloir jusqu'à l'endroit où on jetait toutes ces machines qui les avaient lâchés, je pense que c'est le terme scientifique exact, et il s'est mis à bricoler. Il a pris une pièce d'ici et une autre de là, et il a essayé de fabriquer une machine qui travaillerait dans la réalité à laquelle il était confronté.
Wat zo frustrerend is: dit is geen unieke gebeurtenis. In de ontwikkelingslanden gebeuren elk jaar 35 miljoen operaties zonder veilige anesthesie. Mijn collega, Dr Paul Fenton, maakte dat mee. Hij was hoofdanesthesioloog in een ziekenhuis in Malawi, een academisch ziekenhuis. Hij werkte elke dag in een operatiekamer als deze. Hij probeerde anesthesie te leveren, en anderen te leren dit te doen met diezelfde machine die in dit ziekenhuis zo onbetrouwbaar en, eerlijk gezegd, onveilig was. Na talloze operaties en zoals je je kan voorstellen, onuitsprekelijke tragedies, zei hij: Genoeg geweest. Ik ben het zat.
Er moet iets beters komen. Hij ging kijken tu ...[+++]ssen al die machines die er de brui aan hadden gegeven - ik denk dat dat de wetenschappelijke term is - en hij begon daar wat te knutselen. Hij verzamelde wat onderdelen en probeerde een machine te bedenken die zou werken in de realiteit waarmee hij werd geconfronteerd.De façon embarrassante, nous ignorons à quel point nos sociétés sont divisées et le Brexit est issu d'une division profonde et ignorée entre ceux qui craignent la mondialisation et ceux qui l'embrassent, dit le spécialiste en sciences sociale
s, Alexander Betts. Comment pouvons-nous apaiser cette peur et cette désillusion en l'establishment politique tout
en refusant de nous abandonner à la xénophobie et au nationalisme ? Rejoignez Betts alors qu'il évoque quatre étapes post-Brexit pour
aller vers un monde ...[+++]plus inclusif.
We zijn ons er pijnlijk weinig van bewust hoe verdeeld onze samenlevingen zijn, en Brexit is het resultaat van een diepe, niet-onderzochte kloof tussen diegenen die bang zijn van globalisatie en diegenen die haar omarmen, zegt socioloog Alexander Betts. Welk antwoord bieden we nu op die vrees en de toenemende ontgoocheling over het politieke establishment, zonder toe te geven aan xenofobie en nationalisme? Betts stelt ons vier post-Brexit-stappen richting een inclusieve wereld voor.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
pas abandonné comment quiconque dans ->
Date index: 2024-09-07