Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "parce qu'apparemment son argent avait " (Frans → Nederlands) :
Je n'ai pas pu utiliser mon casier p
endant des semaines parce que le cadenas me rappelait celui que j'avais mis sur mes lèvres quand un SDF dans la rue m'a regardé d'un regard qui cherchait simplement l'assurance qu'il était digne d'être regardé. Je tenais plus à ce qu'il se passait sur mon iPhone
qu'à lui donner de quoi manger. Quand une femme au gala de charité m'a dit: « Je suis si fière de vous. Cela doit être si difficile d'enseigner à ces élèves pauvres et en difficulté. » Je me suis mordu l
es lèvres, parce qu' ...[+++]apparemment son argent avait plus d'importance que la dignité de nos élèves. On passe tant de temps à écouter les choses qu'on nous dit qu'on ne prête pas attention à celles qu'on ne nous dit pas.
Mijn kluisje bleef wekenlang o
ngebruikt omdat het slot me deed denken aan wat ik op mijn lippen had geplaatst toen de dakloze man op de
hoek me aankeek met ogen die enkel zochten naar bevestiging dat hij mocht gezien worden. Het scherm van mijn Apple was belangrijker dan hem een appel geven. Toen een vrouw bij een geldinzameling zei Ik ben zo trots op jou, het moet
lastig zijn om die arme, domme kinderen te onderwijzen , beet ik op
...[+++] mijn tong: wij hadden haar geld meer nodig dan mijn studenten hun waardigheid. We besteden zo veel tijd aan luisteren naar dingen die mensen zeggen dat we zelden aandacht schenken aan de dingen die ze niet zeggen.Deuxièmement, il valait plus la peine, d'être une chorégraphe même si elle avait dansé pendant un certain temps, parce que son aspect n'avait pas d'importance.
En ten tweede, ze kon maar beter, ook al danste ze ook een tijdje, choreograaf worden want dan zou haar uiterlijk niet uit maken.
Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'
il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait pa
ssé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences relig
...[+++]ieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet
je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harr
...[+++]y S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.Pour cela, il faut remonter à une époque qui a précédé le crack, au début des années 80, et adopter le point de vue d’un chef de gang. Être chef de gang dans une cité n’était pas une mauvaise affaire au milieu des années 80. Au début des années 80, p
ourrait-on dire. On avait alors beaucoup de pouvoir, on pouvait tabasser du monde, on avait beaucoup de prestige, beaucoup de respect. Mais
il n’y avait pas d’argent, n’est-ce pas ? Les gangs n’avaient pas de moyen de se faire de l’argent. Et on ne pouvait pas demander une cotisation
aux membre ...[+++]s du gang parce que ces membres n’avaient pas d’argent. On ne pouvait pas vraiment se faire de l’argent en vendant de la marijuana. Il s’avère que la marijuana ne rapporte pas grand chose. On ne s’enrichit pas à vendre de la marijuana. On ne pouvait pas vendre de la cocaïne. Vous savez, la cocaïne est un bon produit -- la cocaïne en poudre -- mais il faut connaître de riches blancs. Et la plupart des gangs des cités ne connaissaient pas de riches blancs ; ils ne pouvaient pas vendre à ce marché. On ne pouvait pas se contenter non plus de la délinquance. Il s’avère que la délinquance est une très mauvaise source de revenus. Et donc, en tant que chef de gang, on avait, vous voyez, du pouvoir. C’est une vie assez agréable. Mais le problème c’est qu’on se retrouvait à vivre chez sa mère.
E
n om dat te doen moet je terug gaan in de tijd van voor de opkomst van c
rack-cocaïne, begin jaren '80, en er naar kijken
vanuit het perspectief van de leider van een bende. Het was zo slecht nog niet om leider te zijn van een bende in het midden van de jaren '80, aan het begin van de jaren '80. Je had veel macht en kon mensen in elkaar slaan, je had veel prestige en respect. Maar er was geen droog brood mee te verdienen. Er was geen manier voor de bende om geld te verdien
...[+++]en. En ze konden geen geld van de bendeleden vragen, want de mensen in de bende hadden geen geld. Je kon niet echt geld verdienen met de verkoop van marihuana. Het bleek dat marihuana te goedkoop was. Je kunt niet rijk worden van het verkopen van marihuana. Je kon geen cocaïne verkopen. Cocaïne is een fantastisch product, cocaïne in poedervorm, maar je moest rijke, blanke mensen kennen. En de meeste binnenstedelijke bendeleden kenden gaan rijke blanken, dus ze konden het niet in die markt verkopen. En kleine criminaliteit was ook niet echt een mogelijkheid. Het blijkt dat kleine criminaliteit een verschrikkelijke manier is om geld te verdienen. Het resultaat was dus, dat je als bendeleider macht had. Dat is niet zo'n slecht leven. Maar uiteindelijk was het wel zo dat je bij je moeder thuis woonde.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'opti
misme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive
». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Ab
uzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ...[+++]ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en st
rategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle
que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
gevangenis. Tachtig procent ...[+++] van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artis
tiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce q
ue tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job
...[+++]. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke
week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei
...[+++]: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.1 500 milliards de dollars. C'est environ 2 fois le PIB du Royaume-Uni, et bientôt plus, vu où va ce pays... (Rires) Jusqu'au 11 septem
bre, le gros de cet argent était injecté dans l'économie US parce que le gros de cet argent était libellé en dollars
US. Le blanchiment avait lieu aux Etats-Unis.
Le point d'entrée, évidemment, de la plupart de c ...[+++]et argent, était dans les installations off-shore. Il s'agissait d'une injection d'argent vitale pour l'économie américaine.
Het is biljoenen, niet miljarden. Het is ongeveer twee keer het BNP van het Verenigd Koninkrijk, binnenkort meer, als je ziet waar het land naartoe gaat. (Gelach) Nu vloeide tot 11 september het grootste deel van al dit geld in de Amerikaanse economie omdat het grootste deel van het geld uit Amerikaanse dollars bestond en het witwassen van geld plaatsvond binnen de Verenigde Staten. Het meeste van dit geld kwam binnen via offshore faciliteiten. Dit was een essentiële geldinjectie in de Amerikaanse economie
Non. qui vous dit ce
que c’est L’argent, parce qu’il est connu depuis longtemps, est bien sûr un des premiers éléments à avoir été ajouté au tableau périodique et à l’époque, on s’appelait ça l’« argentum », le mot latin pour « truc gris et brillant ». C’est aussi la racine du mot « Argentine » parce que les explorateurs espagnols avaient entend
u des rumeurs comme quoi il y avait là-bas des monta
gnes en argent, qui évidemment n’existai ...[+++]ent pas.
Nee. die je vertelt wat het is, Zilver, natuurlijk, omdat we het al voor een lange tijd kennen, was een van de eerste elementen die werden toegevoegd aan het periodiek systeem, en toen heette het argentum , Latijn voor glanzend grijs spul , Ook, is het de oorsprong van het woord Argentinië , waarover de Spaanse ontdekkingsreizigers geruchten hoorden over bergen gemaakt van zilver, die natuurlijk niet bestonden.
L'une d'elle a fini chez les parents de Béatrice. Et cette chèvre a eu des jumeaux. Les jumeaux ont commencé à produire du lait. Ils ont vend
u du lait pour de l'argent. L'argent a commencé à s'accumuler, et bientôt les parents ont dit, «Vous savez, nous avons assez d'argent. Envoyons Béatrice à l'école. Ainsi, à neuf ans, Béatrice a commencé en cours préparatoire -
après tout, elle n'avait jamais été à l'école - avec les enfants de six ans. Peu importe, elle était ravie d'être à l'école. Elle s'est retrouvée immédiatement tête de clas
...[+++]se. Elle est restée en tête de sa classe de l'école élémentaire, en passant par le collège, puis au lycée, elle a obtenu brillamment les examens nationaux, de sorte qu'elle est devenue la première personne dans son village, à jamais venir aux États-Unis avec une bourse d'études. Il y a 2 ans. elle a obtenu son diplôme de l'université du Connecticut.
Eén ervan kwam terech
t bij de ouders van Beatrice. Die geit kreeg een tweeling. De tweeling begon melk te produceren. Ze verkochten de melk voor cash. De cashvoorraad werd groter, en al snel zeiden de ouders: Weet je, we hebben genoeg geld. Laten we Beatrice naar sch
ool sturen. En dus, toen ze negen jaar was, startte Beatrice in het eerste leerjaar -- ze had immers nooit school gelopen -- samen met een zesjarige. Dat maakte niet uit, ze was in de wolken dat ze op school was. Ze steeg pijlsnel naar de top van de kl
...[+++]as. Ze bleef aan de top van de klas tijdens de lagere school, de middenschool, en in het secundair onderwijs. Ze haalde een briljante score op de nationale examens, zodat ze de eerste persoon van haar dorp werd die ooit naar de Verenigde Staten kwam met een studiebeurs. Twee jaar geleden studeerde ze af aan Connecticut College. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
parce qu'apparemment son argent avait ->
Date index: 2021-10-03