Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "oui à l'invitation " (Frans → Nederlands) :
Et on m´a invité un jour à visiter le chancelier Adenauer qui était perçu comme un des fondateurs de l´Allemagne actuelle depuis la guerre. Et une fois -- et il m´a dit, il m'a dit, « Jeune homme, » il a dit, « Croyez-vous en la résurrection de Jésus Christ ? » Et j´ai dit, « Oui, Monsieur. » Il a dit, “Moi aussi.” Il a dit, « Quand je quitterai ma fonction, je passerai mon temps à écrire un livre expliquant pourquoi Jésus Christ est ressuscité, et pourquoi il est tellement important d’y croire. » Dans une de ses pièces, Alexandre Solzhenitsyn décrit un homme qui se meurt, qui dit à ceux rassembl
...[+++]és autour de son lit, « Le moment le plus terrible pour avoir des regrets est quand on meurt. » Comment devrait-on vivre pour éviter de sentir du regret quand on meurt ?
Ik was eens uitgenodigd bij Bondskanselier Adenauer die werd gezien als de stichter van het moderne Duitsland van na de oorlog. Hij zei eens -- hij zei tegen mij, Hij zei: Jongeman, geloof jij in de opstanding van Jezus Christus? En ik zei: Ja, meneer. Zeker. Hij zei: Ik ook. Hij zei: Als ik geen Bondskanselier meer ben, ga ik mijn tijd besteden aan het schrijven van een boek over de reden van Jezus Christus' opstanding en over het belang om dat te geloven. In een van zijn toneelstukken, beschrijft Alexander Solzjenitsyn een stervende man, die zegt tegen de mensen rond zijn bed: Het slechtste moment om spijt te hebben is het moment van j
...[+++]e dood. Hoe moet iemand leven om geen spijt te hebben bij zijn dood? Vous êtes la raison pour laquelle j'ai dit oui à l'invitation de venir ici aujourd'hui.
Jullie zijn de reden waarom heb ik ja heb gezegd op de uitnodiging om vandaag hierheen te komen.
Eh bien, c'est tellement intéres
sant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je
vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saurez bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec se
...[+++]s enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'étais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik
woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter komen, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later
...[+++], eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Ils ont produit des prospectus, ils ont appelé des bureaux, ils ont vérifié des emplois du temps, ils ont rencontré des secrétaires, ils ont produit un livret de forum d'élections pour la ville entière pour en savoir plus sur leurs candidats. Ils ont invité tout le monde à l'école pour une soirée de conversation sur le gouvernement et la politique et si oui ou non les rues étaient bien faites, et ont vraiment appris par l'expérience.
Ze maakten flyers, belden kantoren, checkten kalenders, ontmoetten secretaresses, maakten een verkiezingsforumboekje, zodat de hele stad meer kon leren over hun kandidaten. Ze nodigden iedereen naar de school uit voor een gespreksavond over overheid en politiek, en of de straten goed waren aangelegd, en dit was echt een stevige leerervaring.
Alors j'ai mis une petite anno
nce sur notre site, pour inviter des gens à se joindre à notre projet. À notre surprise, dans les premiers à nous appeler, il y avait le musée Andy Warhol. Ils nous ont dit qu'ils faisaient une exposition sur les réponses des artistes au réchauffement climatique, et qu'ils aimeraient que nos récifs de corail en fassent partie. J'ai ri et répondu: « En fait, on vient juste de commencer, mais vous pouvez en avoir un peu. » Donc en 2007, nous avons fait une exposition, une petite exposition sur ce récif en crochet. Ensuite des gens de Chicago sont venus et ont dit, « Fi
...[+++]n 2007, le thème du Chicago Humanities Festival est le réchauffement climatique. Nous avons cette galerie de 300 mètres carrés que nous aimerions voir remplie avec votre récif. » Et naïvement, j'ai répondu : « Oh oui, bien sûr. » Aujourd'hui je dis « naïvement » parce qu'en réalité je suis écrivain scientifique. Mon travail est d'écrire des livres sur l'histoire culturelle de la physique.
Ik plaatste een kleine
aankondiging op onze site om mensen te vragen hier aan mee te werken. Tot onze verrassing was een van de eersten die contact opnamen het Andy Warhol Museum. Ze hadden een tentoonstelling over het antwoord van kunstenaars op de opwarming van de aarde, en ze wilden dat ons koraalrif deelnam. Ik lachte en zei: We zijn nog maar net begonnen. Jullie mogen er een stukje van hebben. In 2007 hadden we dus een tentoonstelling van ons gehaakte rif. Mensen uit Chicago kwamen langs en zeiden: Eind 2007 is de opwarming van de aarde het thema van het Festival van de Geesteswetenschappen in Chicago. We willen een grote galerie va
...[+++]n 280 m2 met jullie rif opvullen. Nogal naïef zei ik: Oh, ja, zeker. Nu zeg ik ‘naïef’ omdat ik eigenlijk van beroep wetenschapsschrijver ben. Ik schrijf boeken over de culturele geschiedenis van de natuurkunde. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
oui à l'invitation ->
Date index: 2022-07-26