Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "non l'organisation pour " (Frans → Nederlands) :
Militant et collecteur de fonds, Dan Pallotta dénonce le deux poids deux mesures qui anime notre relat
ion brisée avec les organisations caritatives. Selon lui, trop d'organisations
à but non lucratif sont valorisées quand elles dép
ensent peu - et non pour ce qu'elles réalisent. Au lieu d'assimiler la frugalité à la morale, il nous demande de commencer à valoriser les organisations caritatives pour leurs grands objectifs et leurs gr
...[+++]andes réalisations (même si cela s'accompagne de grandes dépenses). Dans ce discours audacieux, il nous dit : changeons la façon dont nous pensons changer le monde.
Activist en 'fundraiser' Dan Pallotta spreekt ons aan op de dubbele moraal die onze verbroken relatie met liefdadigheid voortdrijft. Volgens hem worden teveel non-profitorganisaties beloond voor zo laag mogelijke kosten, en niet voor wat ze zouden kunnen bewerkstelligen. In plaats van zuinigheid met moraliteit gelijk te stellen, vraagt hij ons de liefdadigheidsinstellingen te belonen om hun grote doelstellingen en prestaties (zelfs al vraagt dit enorme kosten). In zijn gedurfde talk zegt hij: Als we de wereld willen veranderen, moeten we de manier waarop we denken veranderen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bra
s, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et tout ça, c’est les États-Unis. En fait, les territoires et D.C. élisent des représentants au Congrès qui assistent aux rencontres, mais ils ne peuvent pas y voter, ce qui est le pire emploi au monde ou le meilleur emploi au monde, cela dépendant de la personne qui obtient le poste. Aussi, comme les votes pou
r la présidentielle sont basés sur la population des états, les citoyens des territoires ne peuvent pas voter. Ce qui, comme mentionné dans un vidéo précédent, amène à la situation bizarre que les citoyens américains habitant à l’étranger peuvent voter dans le dernier état où ils ont vécu, tandis que les Américains vivant aux États
...[+++]-Unis, mais dans un territoire, ne peuvent pas. Aussi, en plus des territoires organisés et non-incorporés, il y a aussi les territoires non-organisés et non-incorporés.
Maar in alle andere opzichten is het Amerika. Eigenlijk verkiezen D.C. en de territoria wel vertegenwoordigers, die op alle vergaderingen aanwezig zijn, maar gewoon nergens op kunnen stemmen. Dit is oftewel de slechtste of beste job in de wereld, maar dit hangt af van de persoon die 'm krijgt Ook
nog, omdat stemmen voor presidentiele verkiezingen afhangen van staat bevolking, kunnen burgers in territoria niet stemmen. Wat, zoals gezegd in een vorige video, leidt tot de bizarre situatie dat Amerikanen die in het buitenland wonen kunnen stemmen voor de presidentsverkiezingen in de staat waar ze tevoren woonden. Maar Amerikanen die in een t
...[+++]erritorium wonen kunnen niet stemmen. Er bestaan niet enkel georganiseerd, niet-geïncorporeerd territoria, maar ook niet-georganiseerde, niet-geincorporeerde territoria.Considéro
ns un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la produc
...[+++]tion de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honder
dtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et le 30 Project est vraiment a
xé sur ces idées de long terme pour changer le système alimentaire. Et je pense qu'en mettant ensemble les activistes internationaux qui traitent de la faim et les activistes nationaux qui traite
nt de l'obésité, on pourrait effectivement chercher des solutions à long terme qui amélioreront le système alimentaire pour tous. On a tous tendance à penser que ces systèmes sont très différents. Et certains débattent pour savoir si le bio peut ou non nourrir la planète. Mais si on adopte un regard à 30 ans, il
...[+++]y a d'avantage d'espoir dans les idées collaboratives. Donc j'espère qu'en reliant des organisations très disparates comme la campagne ONE et Slow Food, qui n'ont pas l'air pour le moment d'avoir beaucoup en commun, on peut parler de solutions à long terme systémiques et holistiques qui amélioreront l'alimentation pour tout le monde. Quelques idées que j'ai eues c'est que vous voyez, la réalité c'est que les enfants du South Bronx ont besoin de pommes et de carottes et les enfants du Botswana aussi. Et comment va-t-on fournir ces aliments nutritifs à ces enfants ?
En het 30 Project is erg bezig met deze
langetermijndoelen voor verandering in ons voedselsysteem. En ik denk dat als we internationale vertegenwoordigers die honger bestrijden op één lijn krijgen met binnenlandse vertegenwoordigers die overgewicht bestrijden, we zelfs langetermijnoplossingen kunnen vinden om het voedselsysteem voor iedereen te verbeteren. We denken allemaal dat deze systemen verschillend zijn. En mensen ruziën over de vraag of organisch voedsel de wereld kan voeden. Maar als we dertig jaar ineens bekijken, is er veel meer hoop in gezamenlijke ideeën. Dus ik hoop dat door het samenbrengen van
echt vers ...[+++]chillende organisaties zoals de ONE campagne en Slow Food, die op dit moment niet zo veel gemeenschappelijk lijken te hebben, we het kunnen hebben over holistische, langetermijn, systematische oplossingen die eten voor iedereen verbeteren. Sommige ideeën die ik had zijn zo, kijk, realitisch gezien hebben kinderen in het zuiden van de Bronx appels en wortels nodig en kinderen in Botswana ook. Hoe gaan we deze kinderen dit voedzame eten leveren?Pour être honnête, dans ce discours j’utilise le nom « Earth Witness » dans le cadre d’un scenario, tout bonnement pour simplifier ce ce à quoi ce projet imaginaire pourrait aspirer, et non pour rebondir sur le travail formidable de l'organisation Witness.
Voor alle duidelijkheid gebruik ik de naam 'Aarde-getuige' als onderdeel van het scenario, gewoon als een afkorting voor wat dit denkbeeldige project kan nastreven. Ik wil niet meeliften op het succes van het prachtige werk van de Getuige-organisatie.
La première idée que j'ai eu, était d'aller aux autorités étatiques et fédérales et leur dire: Le voilà! Prenez-le, c'est gratuit. Mais, on m'a immédiatement dit : Notre gouvernement ne fonctionne pas comme ça. (Rires) Ok, ok. Alors je peux
peut-être créer une organisation à but non lucratif pour faciliter les consultations avec le gouvernement. Cette fois on m'a dit: Pour ce genre de choses, notre gouvernement ne collabore qu'avec le secteur privé. D'accord. Alors je vais partager mon idée avec des sociétés privées qui seront intéressées. Mais, certaines sociétés m'ont vite
...[+++]fait comprendre que mon projet personnel n'était pas commercialisable car elles ne voulaient pas que leur logo soit estampillés dans les ghettos de Haïti. À ce moment-là, je n'étais pas simplement obsédé. J'étais outré. (Rires) Alors je me suis dit: Ah ouais ? Je vais le faire moi-même alors. (Rires) À ce moment, mes supérieurs m'ont envoyé travailler quelques mois dans notre bureau de Milan, alors je me suis demandé ce que j'allais faire. J'ai alors aménagé mon temps de sommeil en dédiant le décalage horaire de 8 heures à des conférences téléphoniques avec des fournisseurs de matériaux, des fabricants et des clients potentiels.
Mijn eerste idee was om de federale en staatsoverheden op te zoeken en te ze
ggen: Hier, gratis, voor niks. Ik kreeg al snel de reactie: Jongen, zo werkt onze overheid niet! (Gelach) Oké. Dan maar een vzw opstarten om consultancy te geven en dit idee te laten passeren bij de overheid? Nee, want Jongen, onze overheid rekent op de privésector voor dit soort zaken. Misschien kan ik het idee verkopen aan privé-bedrijven, die er ook hun
voordeel mee konden doen, maar ik hoorde al snel van enkele bedrijven dat mijn persoonlijke passie niet p
...[+++]aste bij het merk: ze wilden niet dat hun logo's te zien waren in alle ghetto's van Haïti. Nu was ik niet alleen geobsedeerd. Ik was woest. Dus zei ik tot mezelf: O ja? Let maar op. Ik doe het zelf. (Gelach) Toen moest ik voor mijn dagtaak enkele maanden vanuit het kantoor in Milaan werken. Dus plande ik slaapuren op mijn kalender en besteedde de 8 uren tijdsverschil aan conferentiegesprekken met leveranciers, producenten en potentiële afnemers.Une des choses que j'ai faites, ces questions m'ont tellement travaillée et ces histoires m'ont tellement frustrée que j'ai quitté mon boulot pour que je puisse étudier ceci à temps plein, et j'ai passé une année à voyager dans différents endroits du monde pour me renseigner sur l'efficacité et l'inefficacité des pratiques de leadership dans les entreprises, les pays et les organisations à but non lucratif.
Ik heb een paar dingen gedaan. Die vragen hielden me zo bezig, en ik was zo gefrustreerd door de verhalen dat ik m'n baan heb opgegeven om dit fenomeen te kunnen onderzoeken. Ik nam een jaar vrij om te reizen naar verschillende delen van de wereld om te onderzoeken wat doeltreffende methoden zijn om leiderschap te creëren in bedrijven, landen en non-profit-organisaties.
Il y en a trop. Mais c'est marrant. Je me revois dire à un des gars « Hé, mec, j'ai vraiment envie d'apprendre à surfer. » Il a dit : « Yassmin je ne vois pas comment tu peux surfer avec tout ce barda sur toi, et je ne connais pas de plages réservées aux femmes. » Et puis le gars a trouvé une idée brillante Il m'a dit : « Tu diriges cette organisation, Jeunesse Sans Frontière, non ? Pourquoi tu ne crées pas une ligne de vêtements de plage pour musulmanes ?
zoveel zijn er van hen. Maar het is grappig. Ik weet nog dat ik tegen een van de mannen zei: Hé vriend, ik wil echt graag leren surfen. Hij zegt: Yassmin, ik weet niet hoe jij kan surfen met al die uitrusting die je aanhebt, en ik ken geen stranden die enkel vo
or vrouwen zijn. En toen kwam hij met een briljant idee. Hij zegt:
Jij leidt toch die organisatie Jongeren Zonder Grenzen? Waarom begin
je geen kledinglijn voor moslimmeisjes op he ...[+++]t strand.E
t donc, ce que je faisais à Esperance cette première année était tout simplement de me promener dans les rues, et après trois jours j'ai eu mon premier client, et j'ai aidé cet homme qui fumait du poisson dans un garage, c'était un Maori, et je l'ai aidé à vendre au rest
aurant à Perth, à s'organiser, et puis les pêcheurs sont venu me dire, « C'est vous qui avez aidé le Maori ? Pouvez-vous nous aider ? » Et j’ai aidé ces cinq pêcheurs à travailler ensemble et à faire parvenir ces thons superbes non pas à la conserverie d’Albany à 60 centimes le kilo, mais
...[+++] nous avons trouvé une façon d’emmener le poisson au Japon pour en faire du sushi à 15 dollars le kilo, et les fermiers ont venu me parler, ils m’ont dit, « Hé, vous les avez aidés. Pouvez-vous nous aider ? » En un an, j’avais 27 projets en cours, et le gouvernement est venu me voir pour me dire, « Comment faites-vous ça ? « Comment faites-vous ... ?Et j’ai répondu, « Je fais quelque chose de très, très, très difficile.
In dat eerste jaar in Esperance
liep ik gewoon wat rond en binnen drie dagen had ik mijn eerste klant. Hij was een Maori die vis rookte in een garage. Ik hielp hem zijn vis te verkopen aan een restaurant in Perth.
Daarna vroegen een paar vissers me: Heb jij die Maori geholpen? Kun jij ons ook helpen? Ik heb deze vijf vissers geholpen om hun mooie tonijn niet te verkopen aan de conservenfabriek in Albany voor 60 cent per kilo. Wij stuurden die vis naar Japan voor 15 dollar per kilo, om sushi van te maken. Daarna kwamen boeren met mij p
...[+++]raten: Je hebt hen geholpen. Kun je ons ook helpen? Binnen een jaar had ik wel 27 projecten, en de overheid kwam naar me toe, en zei: Hoe doe je dat? Ik zei: Ik doe iets heel, heel, heel moeilijks. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
non l'organisation pour ->
Date index: 2022-09-10