Vertaling van "naturelle d'un homme " (Frans → Nederlands) :

(Rires) Voici la posture naturelle d'un homme assis, fléchi pour des raisons d'aération. (Rires) Voici la posture naturelle d'un homme debout. Je pense que c'est cette photo qui a inspiré Chris pour m'inscrire dans la session de pensée latérale.
(Gelach) Dit is het natuurlijke postuur van een zittende man, gehurkt om ventilatie-redenen. (Gelach) En dit is het natuurlijke postuur van een rechtstaande man. En ik denk dat deze foto Chris inspireerde om me in te voegen in de sessie over lateraal denken.

Gaius Julius Caesar est né aux environs de -100 dans l'une des familles romaines dirigeantes Sa naissance est en quelque sorte miraculeuse, demandant une procédure chirurgicale que nous connaissons aujourd'hui comme la césarienne. Venant de la classe sénatoriale, il était naturel que Caesar serve à la fois dans l'armée et dans le Sénat, ce qu'il fit. Il monta les échelons, et après avoir su montrer ses aptitudes de Génaral et un mandat en tant que Gouverneur d'Espagne, il décida de courir pour devenir Consul. Pour gagner, Caesar devait acquérir une aide financière, qu'il trouva en la personne de Crassus, l'un des hommes les plus riches de Rome. Crassus était à la tête d'un service des incendies dont le modèle économique se limitait à Hey, je viens de voir que ta maison brûle. Donne moi de l'argent et je viendrais t'aider.. Caesar réussit à devenir consul en -59 et rechercha par la suite à dominer la vie politique romaine en s'alliant avec Crassus et l'un des hommes les plus puissant de Rome, le Général Pompée. Vous vous rappelez sans aucun doute Pompée pour sa fascination pour Alexandre le Grand. Pompée, Crassus et Caesar se nommaient le premier Triumvirate, et l'alliance marcha particulièrement bien.. pour Caesar. Pas si bien que ça pour les deux autres. Allons rendre visite à la Thought Bubble. Après une année au consulat consistant à faire voter très facilement au Sénat des lois grâce à l'intimidation des troupes de Pompée, Caesar devint Gouverneur de Gaule. En tous cas la partie Sud de la Gaule que Rome contrôlait alors. Il conquit rapidement le reste de la Gaule et ses quatre loyales armées -ou, comme les appelaient les Romains, les Légions-, devinrent sa principale source de pouvoir. Caesar continua ses conquêtes, envahissant l'Angleterre et gagnant d'autres guerres contre les Gaulois. Pendant qu'il guerroyait, Crassus mourut au combat contre les Perses et Pompée, qui était devenu le rival et ennemi de Caesar, fut élu Consul. Pompée et le Sénat décidèrent alor ...
Gaius Julius Ceasar was geboren rond 100 voor Christus in een van Rome's meest toonaangevende families. Zijn geboorte was een beetje wonderbaarlijk, want er was een chirugische ingreep nodig die wij nu kennen als de keizersnee. Na zijn senaatsopleiding was het logisch dat Ceasar zou dienen in het leger en in de Senaat. Dus dat deed hij. Hij steeg door de rangen, en na wat prima generaalskunsten, en na een tijdje als gouverneur van Spanje, besloot hij om een gooi te doen naar Consul-positie. Om te winnen had Ceasar financiële hulp nodig, die hij kreeg van Crassus, een van Rome's rijkste mannen. Crassus bezat een private brandweer waar het business model eigenlijk was & quot; hey, ik zie dat je huis in brand staat. Geef me we geld en ik help je eruit.& quot; Ceasar slaagde om Consul te worden in 59 voor Christus en daarna wilde hij de Romeinse politiek domineren door een bondgenootschap op te zetten met Crassus en ook met Rome's andere meest machtige man, de generaal Pompey. Je zal zonder twijfel Pompey herinneren van zijn zijn fascinatie voor Alexander de Grote. Pompey, Crassus en Ceasar waren de eerste zogenaamde driemanschap, en de bondgenootschap liep super goed voor Ceasar. Maar niet zo goed voor de andere twee. Op naar de Gedachte Bubbel. Na een jaar als Consul waarbij er voor de grootste gedeelte wetten door de Senaat werden goed gekeurd door de intimidatie door Pompey's troepen, belandde Ceasar als de gouverneur van Gallië, --- controleerde. Hij veroverde snel de rest van Gallië en zijn vier koninklijke legers - of legioenen zoals de Romeinen ze noemde - bekwam zijn bron van macht. Ceasar zette zijn veroveringen voort door Engeland binnen te vallen en het voeren van nog een succesvolle oorlog tegen de Galliërs. Terwijl hij op pad was, Crassus stierf in een gevecht met de Parthen en Pompey, die Ceasar´s rivaal en tegenstander was geworden, werd gekozen als Consul. Pompey en de Senaat besloten om te proberen Ceasar van zijn macht te beroven en hem terug ...

Les barres rouges correspondent à la probabilité qu'un homme soit tué par un autre homme, au lieu de mourir de causes naturelles, dans différentes sociétés de chasseurs-cueilleurs en Nouvelle-Guinée et dans la forêt amazonienne.
De rode staven corresponderen met de mogelijkheid dat een man zal sterven door de hand van een andere man, in tegenstelling tot natuurlijke oorzaken, in verscheidene fouragerende samenlevingen in de Hooglanden van Nieuw Guinea en het Amazone Regenwoud.

À l'Université de Cambridge, en 1812, quatre hommes se sont réunis pour un petit-déjeuner. Ce qui a commencé comme un repas passionné s'est développé en une nouvelle révolution scientifique, dans laquelle ces hommes - qui s'appelaient « philosophes naturels » jusqu'à ce qu'ils n'inventent le terme « scientifique » - ont introduit quatre grands principes dans la recherche scientifique. L'historienne et philosophe Laura Snyder raconte leur histoire étonnante.
In 1812 ontmoetten vier mannen aan de universiteit van Cambridge elkaar voor het ontbijt. Wat begon als een gepassioneerde maaltijd groeide uit tot een nieuwe wetenschappelijke revolutie. Deze mannen - die zichzelf 'natuurfilosofen' noemden voor ze zich later 'wetenschapper' gingen noemen - introduceerden vier belangrijke principes in het wetenschappelijk onderzoek. Historica en filosofe Laura Snyder vertelt hun intrigerende verhaal.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Être seul est très peu naturel chez l'Homme.
Alleen zijn is heel onnatuurlijk voor de mens.

Un monde post-apocalyptique, sans les humains ressemble à une histoire de science fiction. Mais dans cette conférence TED, Sir Martin Rees réfléchit aux risques existentiels - naturels ou menace créée par l'homme - qui pourraient anéantir l'humanité. En tant que membre du genre humain, il pose la question : que peut-il arriver de pire ?
Een post-apocalyptische Aarde zonder menselijk leven lijkt wel een onderwerp voor sciencefiction tv en films. Maar in deze korte, verrassende talk vraagt Lord Martin Rees ons om na te denken over echte existentiële risico's - natuurlijke en door mensen gemaakte dreigingen die de hele mensheid zouden kunnen uitroeien. Als bezorgd lid van het menselijk ras vraagt hij zich af wat het ergste is dat ons zou kunnen overkomen.

Le futur Bouddha est arrivé plus tôt qu'on ne le prédisait. Le voici. Et très vite les gens commencèrent à lui jeter des pierres et des cailloux - ce n'était pas à Chautauqua. C'était dans une autre ville - parce que les gens voyaient un homme squelettique, un sage atteint de folie, une sorte de hippie, avec une jambe pleine de sang et un chien pourri sur l'épaule, hurlant que le futur Bouddha était arrivé. Naturellement, ils le chassèrent de la ville. Mais à la sortie du village, une vieille femme, gardienne du repos des âmes, vit sur son épaule un pied orné de bijoux posé sur un lotus orné de bijoux, elle vit le chien mais elle reconnut le pied du Maitreya, et elle offrit une fleur.
De toekomstige Boeddha is gekomen, eerder dan de voorspellingen. Hier is hij. En al gauw begonnen ze stenen naar hem te gooien-- Het was niet in Chautauqua. Het was een andere stad-- omdat ze een dementerend ogende, broodmagere yogi zagen, als een soort hippie met een bloedend been en een verrotte hond op zijn schouder, roepend dat de toekomstige Boeddha was gekomen. Dus joegen ze hem natuurlijk de stad uit. Maar aan de rand van de stad, een oudere vrouw --schoonmaakster bij de knekelgrond-- zag een voet met juwelen op een lotus met juwelen op zijn schouder en daarna de hond, maar ze zag de juwelen voet van de Maitryea en ze offerde een bloem.

Hé bien, le point commun entre ces trois problèmes est qu'ils ont été créés par l'homme mais ils sont contrôlés par des forces naturelles.
Die drie grote problemen hebben gemeen dat zij door de mens veroorzaakt zijn, maar beïnvloed worden door de natuurkrachten.

Les hommes ont été attirés par les abeilles depuis les temps historiques les plus anciens, principalement pour récolter leur miel, qui est un incroyable édulcorant naturel.
De mens voelt zich al sinds de vroege opgetekende geschiedenis aangetrokken tot honingbijen. Vaak vanwege hun honing, een geweldige natuurlijke zoetstof.