Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'étais vraiment pas le seul qui ne savait pas " (Frans → Nederlands) :
.
..part. E
t, à l'époque, je n'étais vraiment pas le seul
qui ne savait pas ce qu'il faisait presque personne ne savait. Et cette installation a été effectivement utilisée pour une plongée à 90 mètres. Mais, au fil du temps, nous sommes devenus un peu meilleurs, et nous avons trouvé ce système au look
vraiment sophistiqué avec quatre bouteilles de plongée et cinq détendeurs et tous les bons mélanges de gaz et tout l'équipement. Il était beau et élégant, et nous a permis de
...[+++]descendre et de trouver de nouvelles espèces. Cette photo a été prise à 90 mètres de profondeur, pendant la capture de nouvelles espèces de poissons. Mais le problème était qu'il ne nous permettait pas de rester bien longtemps. Malgré son volume et sa taille, il nous donnait seulement environ 15 minutes, tout au plus, à ces profondeurs. Il nous fallait plus de temps. Il devait y avoir une meilleure solution. Et, en effet, il y a une meilleure solution. En 1994, j'ai eu la chance d'avoir accès à un de ces prototypes de recycleurs à circuit fermé. ...
...nomen op 90 meter diepte bij het vangen van nieuwe vissoorten. Maar we kregen maar weinig tijd. Ondanks zijn omvang en grootte konden we maar een 15 minuten beneden blijven. We hadden meer tijd nodig. Er moest een betere manier zijn. En die is er ook. In 1994 had ik het geluk om dit prototype ‘rebreather’ (her-inademer) met gesloten circuit te mogen gebruiken. ...
J'étais vraiment inquiet. Il
ne savait pas ce que couloir de la mort signifia
it. J'ai été là-bas deux fois, et j'étais terrifié à l'idée d'y mourir. Et il riait et me disait : Voyons, nous allons n
ous en sortir. Ce à quoi je répondais : Comment le sais-tu ? Il me disait Oh, je l'ai entendu dire. Ils l'ont tué. Ils l'ont menotté à une chaise, et ils
...[+++]ont fixé son pénis sur une table avec un clou de quinze centimètre. Puis ils l'ont laissé ici se vider de son sang.
Ik maakte me vreselijke zorgen. Hij wist niet wat een dodencel betekende. Ik was er twee keer geweest, en was doodsbenauwd dat ik ging sterven. Hij lachte altijd, en zei: Kom op man, we komen hier wel uit. Dan zei ik: Hoe weet je dat? En hij: O, dat heb ik via via gehoord. Ze hebben hem vermoord. Ze bonden hem met handboeien aan een stoel en nagelden zijn penis aan een tafel met een spijker van 15 cm. Toen lieten ze hem daar doodbloeden.
Je me souviens que j'étais assis à mon bureau et j'étais la seule personne au monde qui savait que la viande de baleine vendue sur ces marchés était en réalité de la viande de dauphin, et qu'elle était toxique.
Ik herinner me nog dat ik aan mijn bureau zat en ongeveer de enige persoon in de wereld was die wist dat walvisvlees verkocht op deze markten in feite giftig dolfijnenvlees was.
de ce que je ressentais. Il ne savait pas si j'étais heureuse, si j'avais eu une mauvaise journée, si j'étais stressée ou confuse et ça devenait vraiment frustrant.
Hij wist totaal niet of ik blij was, een slechte dag had, gestrest of verward was, en dat werd frustrerend.
Je peux essayer de vous décri
re comment c'était, mais vous ne saurez jam
ais comment c'était vraiment, et plus j'essaie de vous expliquer combien je
me sentais seul, J'étais le seul être vivant sur 14
millions de km², il faisait froid, une température ressentie de près de -75° les mauvais jours, les mots ne sont pas assez forts,
...[+++]je ne parviens pas à lui rendre justice
Ik kan je proberen te vertellen hoe het was, maar je zult het nooit echt weten. Hoe meer ik tracht uit te leggen dat ik eenzaam was, als enige mens op 5,4 miljoen vierkante kilometer, dat het koud was -- bijna min 75 in de wind op een slechte dag, hoe meer woorden tekort schieten.
Alors j'ai écrit un pos
t sur le fait que j'étais en colère contre lui
, c'était vraiment un tyran, il ne me laissait pa
s acheter ce banjo. Ceux qui me connaissaient ont compris ma plaisanterie. C'est Mena, c'est comme ça que je plaisante avec les gens. Parce que la plaisanterie, c'est qu'il n'est pas un tyran : il est tellement aimant et tellement adorable qu'il me laisse le travestir et mettre des photos de lui sur mon blog. Et -- (Rires) -- et
s'il sava ...[+++]it que je suis en train de montrer ça, je l'ai mis aujourd'hui, il me tuerait. Mais en fait, j'ai écrit cela, mes amis l'ont lu, et ils se sont dit, oh, cette Mena, elle a écrit un post sur le fait de vouloir une bêtise et elle fait l'idiote. Mais j'ai reçu des e-mails de gens qui disaient: Mon Dieu, ton mari est un vrai connard. Combien d'argent il dépense en bière chaque année? Tu pourrais prendre cet argent et acheter ton banjo. Pourquoi tu n'ouvres pas un compte séparé? Je suis avec lui depuis que j'ai 17 ans. Nous n'avons jamais eu de compte séparé. Ils disaient Prends un compte séparé -- dépense ton argent, dépense son argent. C'est tout. Des gens m'ont dit Quitte-le . Et -- je me disais, mais qui sont ces gens,
Ik schreef een stukje over hoe kwaad ik op hem was. Hij was een tiran want hij liet mij geen banjo kopen. De mensen die mij kennen, begrepen mijn grap. Dit is Mena, zo houd ik mensen voor de gek. De grap is dat deze persoon geen tiran is; deze persoon is zo liefhebbend en zo vriendelijk da
t hij zich door mij laat verkleden en foto's van hem op mijn blog laat plaatsen. (Gelach) Als hij zou weten dat ik dit nu zou laten zien -- ik heb dit er vandaag in gezet -- hij zou me vermoorden. Het ging erom dat mijn vrienden het zouden lezen en zouden denken: Mena heeft een stukje geschreven over dat stomme ding dat ze wil hebben en hoe stom ze kan
...[+++] zijn. Maar ik kreeg e-mails van mensen die schreven: O mijn god, wat een klootzak is jouw man. Hoeveel geld besteedt hij per jaar aan bier? Jij kan dat geld gebruiken om een banjo te kopen. Open je eigen bankrekening. We zijn samen sinds ik 17 ben. We hadden nog nooit gescheiden bankrekeningen. Ze schreven: Open je eigen bankrekening -- geef je geld uit; geef zijn geld uit. En daarmee uit. Mensen schreven ook: Verlaat hem. En -- ik dacht: oké, wie zijn deze mensen eigenlijk?Rétrospectivement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé me
ntale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui éta
it une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'é
tait pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les heurtais. Donc, ma mère a pensé que ça po
...[+++]urrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais faire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vri
enden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik m
ijn leven vreselijk saai vond en dat het laat
...[+++]ste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere mensen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à
cause d'el ...[+++]le que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...N
ous avons fait 250 heures de plongée là en 2005. Nou
s n'avons pas vu un seul requin. C'est l'endroit que le capitaine Cook a découverte en 1777. Et il décrivait des quantités énormes de
requins qui mordaient les gouvernails et les rames de leurs petites embarcations alors qu'ils se rendaient à terre. Bougeons le curseur un peu vers le passé. Ile de fanning, 2.500 personnes. Les coraux se portent mieux ici. Beaucoup de petits poissons. Pour la plupart des plongeurs, c'est un véritable paradis. C'est ce q
ue vous po ...[+++]uvez voir dans la majeure partie du sanctuaire marin national des Keys de Floride. Beaucoup de gens pensent que c'est vraiment vraiment beau, si c'est ça c'est votre point de comparaison. Si nous retournons à un endroit comme l'atoll de Palmyra, où j'étais avec Jeremy Jackson il y a quelques années, les coraux se portent mieux et il y a des requins.
We hebben hier 250 uur gedoken in 2005. We
hebben geen enkele haai gezien. Dit is de plek die Kapitein Cook ontdekte in 1777. En hij beschreef een e
norme overvloed aan haaien die in de roeren en riemen van hun kleine boten beten terwijl ze aan wal gingen. Laten we de knop nog een beetje verder naar het verleden draaien. Fanning eiland, 2.500 bewoners. De koralen d
oen het hier beter. Veel kleine visjes. Dit is wat veel duikers een p
...[+++]aradijs zouden noemen. Dit is wat je kunt zien in de meeste Florida Keys marine reservaten. En veel mensen vinden dit echt, echt heel mooi, als dit je referentiekader is. Als we nu terug gaan naar een plaats als Palmyra Atoll, waar ik een paar jaar geleden samen met Jeremy Jackson was, de koralen doen het beter en er zijn haaien.Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Cam
...[+++]pagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eu
reka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jou
w pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English coun
...[+++]try garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel van de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'étais vraiment pas le seul qui ne savait pas ->
Date index: 2020-12-14