Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'ont pas encore fini " (Frans → Nederlands) :
Mais ils n'ont pas encore fini, il y a encore des morceaux qui manquent.
Maar ze zijn nog niet klaar. Ze missen nog wat dingen.
Je n'ai pas encore fini.
Ik heb nog wat te gaan.
Parfois nous savons qui ils sont, parfois non, mais il y a ce sentiment, cette expérience partagée, ce lien partagé et nous savons que cette expérience et ce chapitre de notre vie, même s'il est révolu, il n'est pas encore fini.
Soms weten we wie ze zijn, soms ook niet. Maar er is een gevoel, een gedeelde ervaring, een verbondenheid. We weten dat die ervaring en dat hoofdstuk in ons leven misschien wel afgesloten is, maar het is nog niet voorbij.
Et nous voici en 2010 où l'espérance de vie moyenne d'un enfant né aujourd'hui, 79 ans, et nous n'avons pas encore fini.
Nu in 2010 is de levensverwachting van een pasgeborene 79 jaar en daar houdt het niet op.
Il n'est pas encore fini.
Hij is nog niet helemaal af.
Mais nous n'avons pas encore fini.
Maar we zijn nog niet klaar.
Bon, je me disperse, là. NM : Non,
je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant,
toutes mes sœurs se sont arrêtées ...[+++]pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We k
regen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor ee
n aantal w ...[+++]eken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.Du coup, elle a dû enchaîner réunion sur réunion et répéter
les mêmes arguments encore et encore. Après 30 jours de nuits sans sommeil, elle a fini par capituler, et a rehaussé la note. Elle a dit: «La vie est trop courte, je ne peux pas continuer comme ça. A la même époque, elle devait emmener deux de ses étudiants à une conférence sur le leadership à Laramie, à deux heures de route, et elle pensait prendre sa voiture, mais l'école a dit: Non, vous ne pouvez pas les conduire avec votre voiture pour des raisons de responsabilité. Vous
...[+++] devez prendre un autobus scolaire. Du coup, on lui a fourni un bus de 60 personnes et tous les trois ont fait l'aller-retour pendant plusieurs heures jusqu'à Laramie. Son mari est aussi prof de sciences, et chaque année, il emmène sa classe de biologie faire une randonnée dans le parc national voisin.
Zij moest van gesprek naar gesprek, met telkens dezelfde argumenten opnieuw en opnieuw. Na 30 slapeloze nachten heeft ze toegegeven en het cijfer verhoogd. Ze z
ei: Het leven is te kort, dit kan ik niet volhouden . In dezelfde periode zou ze twee leerlingen meenemen naar een leiderschapsconferentie. in Laram
ie, een stad op een paar uur rijden. en zij zou ze erheen rijden in haar auto. Maar de school zei dat dit niet kon vanwege de risico's van juridische aansprakelijkheid. Je moet een schoolbus nemen. Dus werd een bus geregeld voor 60
...[+++]man die de drie heen en weer reed een aantal uur naar Laramie. Haar man geeft ook wetenschappen. Hij neemt zijn biologieklas mee op een wandeltocht in een vlakbij gelegen natuurgebied.(
Applaudissements) Tout ce que l'on utilisait était une simple approche « Faites confiance à vos employés », et un simple téléphone. On demandait même aux candidates : « Avez-vous accès à un téléphone ? » Un de nos premiers projets consista à développer les normes logicielles des protocoles de contrôle de gestion. Le lo
giciel était et est encore une activité très difficile à contrôler alors c'était extrêmement important. Nous avons utilisé nous-mêmes ces normes, nous avons même été payées pour les mettre à jour au fil de
s ans, et ...[+++]elles ont fini par être adoptées par l'OTAN.
(Applaus) We hanteerden een simpele 'vertrouw de medewerkers'-aanpak en een simpele telefoon. We vroegen aan sollicitanten: Heb je toegang tot een telefoon? Een vroeg project was de ontwikkeling van softwarenormen voor managementcontrole-protocols. Software was en is een gruwelijk moeilijk te controleren activiteit, dus dat was zeer waardevol. We gebruikten de normen zelf. We kregen zelfs betaald om ze te updaten, mettertijd, en uiteindelijk nam de NAVO ze over.
Et je me souviens encore des
premiers cas où ils sont venus, tous les 25 ensembles, elle se levai
t et ils étaient au fond, et ils la soutenaient, et les juges ne cessaient pas de dire : « Non, non, non, non, nous allons faire les choses exactement de la même manièr
e que d'habitude. » Mais un jour le cas parfait s'est présenté, et c'était une femme qui vendait des légume
...[+++]s, elle était assise devant une maison. Elle a dit qu'elle avait vraiment vu partir en courant la personne dont elle pense qu'elle a volé un bijou quelconque, mais la police est venue, ils l'ont attrapée, il n'y avait rien sur elle. Elle était enceinte à l'époque. Elle avait des brûlures de cigarette sur elle. Elle avait fait une fausse couche. Et quand ils ont apporté son cas au juge, pour la première fois il s'est levé et il a dit : « Oui, il n'existe aucune preuve sauf votre confession sous la torture et vous serez libérée. » Et les défenseurs ont commencé à prendre des cas encore et encore et vous verrez, ils ont commencé, étape par étape à changer le cours de l'histoire du Cambodge.
Ik herinner me nog de eerste gevallen. Zij kwamen alle 25 samen. Ze stond op, de anderen stonden achteraan om haar te steunen en de rechters bleven zeggen: Nee, nee, nee, nee, we gaan alles op exact dezelfde manier blijven doen als tevoren.” Maar op een dag kwam het perfecte geval. Het was een vrouw die groenten verkocht. Ze zat op straat. Ze zei dat ze de persoon zag weglopen waarvan ze dacht dat hij de sieraden had gestolen. Maar de politie kwam, ze arresteerden haar, maar vonden niets op
haar. Ze was op dat moment zwanger. Ze had brandwonden van sigaretten. Ze kreeg een miskraam. Toen ze voorkwam voor de rechter stond hij voor de eers
...[+++]te keer op en zei: Ja, er is geen bewijs behalve uw bekentenis door foltering. U zal worden vrijgelaten.” De verdedigers begonnen steeds meer zaken aan te nemen en begonnen stap voor stap de loop van de geschiedenis in Cambodja te veranderen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'ont pas encore fini ->
Date index: 2022-12-31