Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «n'est que quand on arrivez aux amis » (Français → Néerlandais) :
Et ce n'est que quand on arrivez aux amis des amis des amis de vos amis, qu'il n'existe plus de lien de relation entre le poids de cette personne et le vôtre.
Het is pas als je bij de vrienden van een vriend van een vriend van een vriend komt, dat er niet langer een verband is tussen het lichaamsgewicht van die persoon en dat van jou.
Quand un de mes amis m'a dit qu'il fallait que je voie cette vidéo géniale d'un gars qui proteste contre les amendes données aux cyclistes à New York, j’admets que je n'étais pas intéressé.
Toen een vriend mij vertelde dat ik nodig deze film moest zien over een kerel die tegen fietsboetes in New York City protesteerde, was ik, eerlijk gezegd, niet erg geïnteresseerd.
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfi
niment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignorance, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont
l'air ridicules aux yeux des Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage appropri
...[+++]é requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Maman, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maa
r ik zeg je dat ook onze taal regels heeft. Dus wanneer
mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Ma
...[+++]mmie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is de regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ...Et j'ai pris les exemples qu'ils m'avaient donné, et j'ai fait 56 tableaux, en fait. Alors, ça c'est, je ne sais pas si vous pouvez lire ça. Bon, Susan, tu es dans u
n sacré pétrin.' Et quand vous avez affaire à la grammaire, qui est, vous savez, incroyablement sèche, E.B. White a écrit des choses merveilleuses, poétiques -- et en fait, Strunk
-- et ensuite vous arrivez aux règle et, vous savez, il y a des tas de trucs en grammaire -- Vous permettez que
...[+++] je pose une question ?
Ik nam de voorbeelden die ze gaven, en maakte gewoon 56 schilderijen. Dit is, ik weet niet of je dit kunt lezen. Nou, Susan, je hebt je weer mooi in de nesten gewerkt. Als je met grammatica bezig bent, wat natuurlijk ontzettend droog is... E.B. White schreef zulke fantastische, grillige -- en Strunk ook trouwens -- en dan komen de regels en massa's grammaticale dingen. Bent u gevraagd...?
Un de mes amis, un ami indien, est allé
voir son grand-père quand il était jeune, et l
ui a dit : « Je veux qu'on parle de religion. » Grand-père : « Tu es trop jeune. Reviens quand tu
seras adolescent. » Donc il est revenu, adolescent, et il a dit à son grand-père : « C'est trop tard car j'ai découvert que je ne crois pas aux Dieux. » Et son grand-p
...[+++]ère, un homme sage, a dit : « Oh, alors tu es sur la branche athéiste de la tradition Hindu. » (Rires) Et enfin, il y a cet homme, très connu, qui ne croit pas en Dieu. Son nom est le Dalaï Lama. Il plaisante souvent qu'il est un leader athéiste.
Een Indiase vriend van me ging als kind naar zijn opa en zei tegen hem: Ik wil met jou over religie praten. Opa zei: Je bent te jong, kom terug als je ouder bent. Toen hij ouder was, ging hij terug en zei tegen zijn opa: Het kan al te laat zijn, want ik heb ontdekt dat ik niet in de goden geloof. Zijn opa, een wijze man, antwoordde: Oh, je behoort dus tot de atheïstische tak van de hindoe traditie. (Gelach) Tenslotte is er deze man, beroemd omdat hij niet in God gelooft. Dat is de Dalai Lama. Hij grapt vaak dat hij een beroemde atheïst is.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeun
esse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we
kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou ga
an slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en v
...[+++]echten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Quand elle a parlé aux trois amis et l'inconnu, ils ne s'étaient pas amusés, c'était plutôt difficile et gênant.
Toen ze de drie vrienden en de onbekende sprak, zij hadden het niet leuk gevonden -- het was eerder moeilijk, eerder ongemakkelijk --.
A quel point êtes-vous triste maintenant ? A quel point êtes-vous frustré maintenant ? -- pour avoir une idée des genres d'émotions qu'ils avaient dans leurs vies quotidiennes. Et en utilisant cette étude intense d'individus, nous trouvons que ce n'est pas une génération particulière qui s'en tire mi
eux que les autres, mais les mêmes individus au fil du temps en viennent à rapporter une expérience relativement plus positive. Vous voyez maintenant cette baisse à des âges très avancés. Et il y a une baisse légère. Mais à aucun point la courbe ne revient aux
...[+++] niveaux que nous voyons au début de l'âge adulte. C'est vraiment trop simpliste de dire que les gens âgés sont heureux . Dans notre étude, ils sont plus positifs, mais ils sont aussi plus susceptibles que les plus jeunes de vivre des émotions mitigées -- de la tristesse en même temps que du bonheur ; vous savez, cette larme à l'oeil quand vous souriez à une ami.
Hoe verdrietig ben je? Hoe gefrustreerd ben je? -- om een idee te kunnen krijgen van het soort emoties en gevoelens dat ze hadden in hun d
agelijkse leven. Op basis van dit intens onderzoek van individuen ontdekken we dat het niet een specifieke generatie is die het beter doet dan de andere, maar dat dezelfde individuen doorheen de tijd relatief grotere positieve ervaring/beleving gaan melden. Je ziet hier deze lichte daling op erg gevorderde leeftijden. Er is een lichte daling. Maar er is geen punt waarop het terugkeert naar de niveaus die we in de vroege volwass
enheid zien. Het is echt ...[+++] te simplistisch om te zeggen dat oudere mensen gelukkig zijn. In ons onderzoek zijn ze positiever, maar ze hebben ook meer de neiging dan jongere mensen om gemengde gevoelens te ervaren -- verdriet en geluk op hetzelfde moment; je weet wel, die traan in je ooghoek wanneer je naar een vriend lacht.Plutôt facile. Et puis les choses ont changé, et fin 2009, ils ont annoncé que nous allions avoir une nouvelle politique, et cette nouvelle politique exigeait des mots de passe d'au moins huit caractères, avec une majuscule, une minuscule, un chiffre, un symbole, vous ne pouviez pas utiliser le même caractère plus de trois fois, et ce ne pouvait pas être un m
ot du dictionnaire. Quand ils ont mis en place cette nouvelle politique, beaucoup de gens, mes
collègues et amis, sont venus me voir et on ...[+++]t dit : « C'est vraiment inutilisable. Pourquoi nous font-ils ça, et pourquoi ne les en as-tu pas empêchés ? » Et j'ai dit : « Vous savez quoi ? On ne m'a rien demandé. » Mais ça a éveillé ma curiosité, et j'ai décidé d'aller parler aux personnes en charge des systèmes informatiques et de découvrir ce qui les a amenés à introduire cette nouvelle politique, et ils ont dit que l'université avait rejoint un consortium d'universités, et que l'une des exigences pour devenir membre était que nous devions avoir des mots de passe plus compliqués qui respectaient de nouvelles exigences, et ces exigences étaient que nos mots de passe devaient avoir beaucoup d'entropie. L'entropie est un terme compliqué, mais en fait ça mesure la sécurité des mots de passe.
N
ogal simpel. Maar toen veranderden ze dat. Tegen het einde van 2009 verkondigden ze dat we een nieuw beleid
kregen. Dit beleid eiste dat wachtwoorden minimaal 8 tekens moesten hebben, met een hoofdletter, kleine letter, een cijfer, een teken, je mocht niet 3 dezelfde tekens hebben en het mocht niet in het woordenboek staan. Toen ze dat nieuwe beleid toepasten, zeiden veel mensen, collega's en vrienden me: Poeh, dit is echt niet te doen. Waarom doen ze ons dat aan en waarom houd je ze niet tegen? Ik zei: Weet je? Ze hebben mij niets g
...[+++]evraagd. Maar ik werd nieuwsgierig en ging praten met onze systeembeheerders en ontdekte waarom ze dit beleid hadden bedacht. Ze zeiden dat de universiteit was gaan samenwerken met andere universiteiten en dat een van de voorwaarden was dat we veiligere wachtwoorden kregen die voldeden aan nieuwe voorwaarden. Die vereisten dat onze wachtwoorden niet voorspelbaar mochten zijn. Onvoorspelbaarheid is een ingewikkelde term. Ze geeft de sterkte van het wachtwoord weer, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'est que quand on arrivez aux amis ->
Date index: 2023-11-13