Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'est peut-être pas encore prêt " (Frans → Nederlands) :
Pour ce qui est du dauphin, c'est une espèce dont l'intelligence est sans doute proche de la nôtre sur bien des points, on n'est peut-être pas encore prêt à l'admettre, pour autant, leur environnement est très différent et il nous faut toujours réduire l'écart entre nos systèmes sensoriels.
De dolfijn is een diersoort dat in veel opzichten dicht in de buurt komt van onze intelligentie. We willen dat misschien niet meteen toegeven, maar ze leven in een andere omgeving, en we moeten nog steeds de kloof met de sensorische systemen overbruggen.
Ce n'est pas encore prêt, mais finalement, le problème sera de savoir que devient le rôle des animaux domestiques ?
We zijn er nog niet, maar als we er zijn, wordt het probleem: wat is dan nog de rol van de huisdieren?
AR : Bien. Je ne vais pas vraiment mettre la main dans votre poche. Je ne suis pas encore prêt à ça. Une fois, un gars avait un trou dans sa poche, et l'expérience a été traumatisante pour moi. Je cherchais son portefeuille, il m'a donné son numéro de téléphone. Gros malentendu. Faisons-le simplement. Serrez la main.
AR: Ik ga mijn hand niet in je zak steken. Ik ben niet klaar voor dat soort engagement. Een kerel had eens een gat in zijn zak. Dat was nogal traumatiserend voor mij. Ik zocht zijn portefeuille en ik kreeg zijn telefoonnummer. Eén grote miscommunicatie. We doen het simpel. Knijp in je hand.
Je ne me sentais pas encore prêt pour ce travail.
Ik voelde me niet helemaal klaar voor die baan.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres so
nt réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Une dynamique extrêmement puissante aux implications commerciales et culturelles énormes est en action. À savoir, cette technologie permet de faire confiance à des inconnus. On vit désormais dans un
grand village où on peut imiter les liens qui s'établissaient en face à face auparavant, mais à une échelle et d'une manière qui n'avaient jamais été possibles auparav
ant. Donc ce qui se passe vraiment c'est que les réseaux sociaux et la technologie en temps réel nous ramènent en arrière. On fait du troc, du commerce, des échanges, des par
...[+++]tages, mais ils sont réinventés sous des formes dynamiques et attractives. Ce que je trouve fascinant c'est qu'on a connecté notre monde pour partager, que ce soit dans notre quartier, notre école, notre bureau, ou notre réseau Facebook. Et cela crée une économie de ce qui est à toi est à moi . Du puissant eBay, le grand-père des marchés d'échange, aux sociétés d'autopartage comme GoGet, où vous payez une mensualité pour louer des voitures à l'heure, en passant par les plate-formes de prêts sociaux comme Zopa, où n'importe qui dans le public ici qui a € 100 à prêter, pourra trouver un emprunteur n'importe où dans le monde, là encore on partage et on collabore d'une manière qui je pense est plus hip que hippie.
Een extreem sterke dynamiek, die grote commerciële en culturele implicaties heeft, is hier aan het werk. Namelijk, technologie zorgt voor vertrouwen tussen vreemdelingen. We wonen tegenwoordi
g in een globaal dorp Waarin we de onderlinge band kunnen nabootsen die normaliter alleen ontstaat als je elkaar in de ogen kunt kijken maar dan op een schaal en een manier die nooit eerder mogelijk was. Wat nu dus eigenlijk gebeurt is dat sociale netwerken en real-time technologieën dit mogelijk maken. We doen aan ruilhandel, handel, ruilen, delen, maar ze zijn opnieuw uitgevonden in dynamische en aantrekkelijke vormen. Wat ik fascinerend vind is da
...[+++]t we onze wereld feitelijk hebben opgebouwd om te delen, of dat nu in onze buurt, onze school, ons kantoor of ons Facebook netwerk is. En dat creëert een economie van wat van jouw is, is van mij. Van het machtige eBay, de grootvader van de online marktplaatsen, tot auto deel bedrijven als GoGet, waar je een maandelijks bedrag betaald om auto's per uur te huren, tot sociale leen platformen als Zopa, dat iedereen in dit publiek met $100 te verlenen, kan koppelen aan een lener ergens in de wereld, We delen en werken weer samen op manieren die ik hipper dan hippies vind.Ils ont trouvé des fournisseurs d'accès eur
opéens, qui avaient encore une infrastructure d'accès par appel analogique vieille de vingt ans. Ils ont ouvert 300 de ces lignes pour que les Égyptiens les utilisent, fournissant une conne
xion internet lente mais appréciable aux Égyptiens. Ça a marché. Ça a en fait si bien marché qu'un type l'a même utilisé pour télécharger un épisode de « How I met your mother ». Mais alors que l'avenir de l’Égypte est toujours incertain, lorsque la même chose s'est produite en Syrie un an plus tard seuleme
nt, Teleco ...[+++]mix était prêt avec ces lignes internet, et Anonymous, ils étaient peut-être le premier groupe international à dénoncer officiellement les actions de l'armée syrienne, en défigurant leur site web.
Ze vonden Europese internetproviders die nog steeds 20 jaar oude analoge inbelverbindingen hadden. Ze openden zo'n 300 van deze verbindingen voor Egyptenaren en brachten zo traag maar bruikbaar internet naar Egypte. Het werkte! Het werkte zelfs zo goed dat één man het zelfs gebruikte om een aflevering van How I met your mother te downloaden. De toekomst van Egypte is nog onzeker maar, toen hetzelfde gebeurde in Syrië, slechts een jaar later, was Telecomix voorbereid met inbellijnen, en Anonymous was misschien wel de eerste groepering die officieel schande sprak over de acties van het Syrische leger door hun website te verminken.
Donc quand vous parlez d'apprentissage à rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentis
sage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela,
dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'
enfants un peu plus lent. Et dans un modèle ...[+++]traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfants doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
A
ls je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal ge
k als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten
...[+++] we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tempo laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.L
à encore, mon exemple préféré est un livre de recettes, le Larousse Gastronomique. Je crois que j'utilise l'ex
emple trop souvent, mais il est très bon car il y a une fin classique dans ce petit livre de recettes encyclopédique qui vous explique comment cuisiner quelque chose comme un pingouin, puis à la fin de la recette, il est écrit Cuire jus
qu'à ce que ce soit prêt . Ce serait, si vous voulez, la piste ve
rte en haut, qui ne ...[+++]veut pas dire grand-chose. Mais vous pourriez développer un peu pour moi ou pour quelqu'un qui n'est pas un expert, et dire Cuire à 380° pendant 45 minutes. Et, pour un vrai débutant, vous pourriez simplifier encore et détailler encore plus. Dire Ouvrir le four, préchauffer, attendre que la lumière s’éteigne ouvrir la porte, ne pas la laisser trop longtemps ouverte, mettre le pingouin à l'intérieur et fermer la porte , quelque chose comme ça.
Ook hier is mijn favoriete voorbeeld het kookboek, het Larousse Gastronomique. Ik denk dat ik dat voorbeeld maar al te vaak gebruik, want het is uitstekend, omdat er een klassiek einde staat in dat encyclopedische kookboek dat je vertelt hoe je bijvoorbeeld pinguïn klaarmaakt. Op het einde van het recept staat er: Kook tot het gaar is. Dat zou als het ware de bovenste, groene route zijn, met een summiere beschrijving. M
aar voor mij of een andere niet-expert zou je verder kunnen uitweiden: Kook 45 minuten op 380 graden. Dan, voor een echte beginner, zou je nog verder kunnen uitweiden: Open de oven, verwarm voor, wacht tot het licht uitgaa
...[+++]t, open de deur, deur niet te lang open laten, stop de pinguïn erin, sluit de deur , of zoiets.Ce n'est qu'à notre époque que la course est devenue associée à la peur et à la douleur. Géronimo disait que Mes seuls amis son
t mes jambes, je ne fais confiance qu'à mes jambes. C'est parce qu'un triathlon apache consistait à courir 75 kilomètres dans le désert, s'affronter cans un combat à mains nues, à voler un groupe de cheveaux, et à rentrer chez soi à bride abatue. Géronimo ne disait jamais ah, vous savez un truc, mes tendons d'achile, j'ai des crampes, je dois me reposer une semaine ou je dois faire des exercices différents. Je n'ai pas fait de y
oga. Je ne suis pas prêt ...[+++]. De tout temps, les humains ont couru encore et encore. Nous sommes ici aujourd'hui. Nous avons la technologie numérique. Toute notre science vient du fait que nos ancêtres étaient capables de faire quelque chose extraordinaire tous les jours, qui ne nécessitait que leurs pieds nus et leurs jambes pour courir sur de longues distances. Alors comment retrouver ça? Et bien je vous soumet la première chose qui est de se débarrasser de tout l'emballage, de toutes les ventes, de tout le marketing,
Pas nu in onze tijd wordt rennen verbonden met angst en pijn. Geronimo (leider van Apache-
Indianen) zei: Mijn enige vrienden zijn mijn benen. Ik vertrouw alleen mijn benen. Dat is omdat een Apache triathlon bestond uit 80 km rennen door de woestijn, meedoen aan ee
n vuistgevecht, een paar paarden stelen en thuis het geweer trekken. Geron
imo zei nooit: Hmm, weet je, mijn achillespees -- het lukt niet, ik neem deze week vrij, of Ik mo
...[+++]et cross-trainen. Ik heb mijn yoga niet gedaa. Ik ben niet klaar. Mensen rennen en hebben altijd gerend. We zijn nu hier. We hebben onze digitale technologie. Al onze wetenschap stamt uit het feit dat onze voorvaderen in staat waren, om iets bijzonders elke dag te doen, namelijk erop vertrouwen dat hun blote voeten en benen lange afstanden konden afleggen. Hoe komen we daar weer terug? Ik zou zeggen dat het eerste is om alle verpakking, sales en marketing weg te gooien. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'est peut-être pas encore prêt ->
Date index: 2023-08-07