Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'avais pas de réponses à leur offrir " (Frans → Nederlands) :
Quand je me tenais devant ma congrégation pour parler de Dieu et du tsunami Je n'avais pas de réponses à leur offrir.
Toen ik opstond om mijn mensen toe te spreken over God en de tsunami, had ik ze geen antwoorden te bieden.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Ab
uzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et
les ressources pour offrir ...[+++] « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
I
n plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat
...[+++]hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Ils
demandent aux gens dans les régions impaludées du monde : « Que pensez-vous du
paludisme ? » Et la réponse n'est pas : « C'est une maladie mortelle. On a peur d'elle. » La réponse est : « Le paludisme est un problème ordinaire de la vie. » Et ça rejoint mon expérience personnelle. Quand j'ai dit à ma famille en Inde que j'écrivais un livre sur le paludisme, ils m'ont regardée un p
eu comme si je leur avais dit que j ...[+++]'écrivais un livre surles verrues ou quelque chose dans le genre. Du genre, pourquoi veux-tu écriresur un sujet aussi ennuyeux, aussi ordinaire ? Vous voyez ? Il s'agit vraiment de la perception du risque.
Zij vragen mensen in malariagebieden: “Wat vinden jullie van malaria?” Ze zeggen niet: “Het is een levensbedreigende ziekte, we zijn er bang voor.” Maar wel: “Malaria is een probleem dat bij het leven hoort.” Dat was ook mijn persoonlijke ervaring. Toen ik mijn familie in India vertelde dat ik een boek over malaria aan het schrijven was, keken ze me aan alsof ik zei dat ik een boek over wratten of zo aan het schrijven was. “Waarom schrijf je over iets dat zo alledaags is?” “Waarom schrijf je over iets dat zo alledaags is?” Eigenlijk gaat het over het inschatten van risico's.
Ne touchez pas à mes cheveux, surtout. (Rires) Vous ne pouvez pas me mettre une vidéo de moi devant les yeux
et penser que je ne vais pas toucher ma coiffure. (Rires) OK. Donc je les
ai fait s'assoir et leur ai donné un verre d'eau, Et après les politesses ils ont dit Croyez vous que Dieu vous aime de tout son coeur ? J'ai pensé Et bien, bien sûr je crois en Dieu, mais je n'aime pas ce mot, coeur , car ça anthropomorphise Dieu, et je n'aime pas le mot il , car ça sexualise Dieu Mais je ne voulais pas débattre de sémantique avec eux, d
...[+++]onc, après un long silence gêné, j'ai dit Oui, je me sens aimée. Ils se sont regardés et ont souri, j'avais donné la bonne réponse. Puis ils ont dit Croyez-vous que nous sommes tous frères et soeurs sur cette planète ? J'ai répondu Oui, je le pense, oui , et j'étais contente d'avoir eu une question à laquelle je pouvais répondre si rapidement.
Moet mijn haar niet aanraken, dat is het. (Gelach) Je kunt me geen video van mezelf voorhouden en verwachten dat ik mijn haar niet ga schikken. (Gelach) OK. Dus ik vroeg ze te gaan zitten en haalde water voor ze, en na wat beleefdheden zeiden ze, Geloof je dat God van je houdt met heel zijn hart? En ik dacht, Wel, natuurlijk geloof ik in God, maar weet je, ik hou niet van dat woord, hart, omdat het God antropomorfiseert, en ik hou ook niet van dat woord, zijn, omdat het aan God een geslacht toekent. Maar ik wilde geen semantische discussie met deze jongens, dus na een hele lange, oncomfortabele pauze, zei ik, Ja, ja, dat geloof ik. Ik voel mij erg geliefd.
En ze keken elkaar aan en gli ...[+++]mlachten, alsof dat het juiste antwoord was. En toen zeiden ze, Geloof je dat we allen broeders en zusters zijn op deze planeet? En ik zei, Ja, dat geloof ik. Ja, dat wel. En ik was zo opgelucht dat dit een vraag was waarop ik zo vlug kon antwoorden. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'avais pas de réponses à leur offrir ->
Date index: 2023-12-24