Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'avais autant appris " (Frans → Nederlands) :
Jamais de ma vie je n'avais autant appris sur l'urbanisme.
Nog nooit leerde ik zoveel over planologische wetgeving.
J'en avais trop appris depuis la première fois où j'avais travaillé avec Alex pour rester assise là à regarder la décennie décisive d'Emma passer devant moi.
Ik had teveel geleerd door eerst met Alex te werken om hier te blijven zitten, terwijl Emma's bepalende decennium aan het voorbijgaan was.
UR : je ne l'avais pas appris avant, mais il m'a dit que nous le jouerions sur scène, donc je le connaissais bien, c'est pourquoi j'ai eu tellement plus de plaisir à l'apprendre.
UR: Ik had het nog nooit eerder ingestudeerd, maar hij zei me dat we dat op het podium zouden spelen. Het was me bekend, dus was het veel leuker om in te studeren.
Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Dere
k Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de
karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre
...[+++] ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Campagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eureka-
moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jouw pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English country garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus
...[+++]) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel van de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Mark Lynch, c'est un professeur extraordinaire et c'est toujours un de mes ami
s les plus chers. J'avais 14 ou 15 ans, et j'entrais dans son cours sur les comics, à la moitié de l'année, et j'étais tellement excité, je rayonnais, j'avais ce livre sur comment dessiner des comics comme le
s Marvel, et ça m'a appris à dessiner des super-héros, à dessiner une femme, à dessiner des muscles tels qu'ils étaient supposés ressembler si jamais j'avais à dessiner pour X-men ou Spiderman. Et puis il est devenu tout pâle, et il m'a regardé et a dit
...[+++]: « Oublie tout ce que tu as appris. » Et je ne comprenais pas. Il a dit : « Tu as un style génial.
Mark Lynch, een fantastische leraar en nog steeds een goede vriend van me. Ik was 14 of 15. Ik liep zijn striptekenles binnen halverwege de cursus en ik was zo opgewonden, ik straalde helemaal. Ik had een boek over het tekenen van stripfiguren op de Marvel-manier. Het leerde je superhelden te tekenen, een vrouw te tekenen, spieren te tekenen zoals die eruit hoorden te zien voor het geval ik ooit voor X-Men of Spiderman zou tekenen. Hij trok helemaal bleek weg, keek me aan en zei: Vergeet alles wat je geleerd hebt. Ik begreep het niet. Hij zei: Je hebt een geweldige stijl.
Ma mère m'a appris à danser quand j'avais cinq ans, et mon père m'a appris à jouer du violon quand j'avais neuf ans.
Mijn moeder heeft mij geleerd om te dansen toen ik vijf was en mijn vader heeft mij viool leren spelen toen ik negen was.
La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour quelque chose d
ans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit :
« Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dan
...[+++]s une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat
ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat
...[+++] iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.Alors pendant que les médecins continuaient à m'opérer, et remettre mon corps d'aplomb, j'étudiais la théorie, et finalement, j'ai miraculeusement passé
l'examen médical, j'avais le feu vert pour voler. J'ai passé
autant de temps que possible dans cette l'école d'aviation, bien loin de ma zone de confort, tous ces jeunes gens qui voulaient devenir pilote pour Qantas, vous voyez, et moi la petit claudicante dans mon plâtre au début et ensuite avec mes prothèses, la large salopette, mon sac de médicaments et de cathéters, mon boitillement, ils avaient l'hab
...[+++]itude de me regarder et de penser, « Oh, de qui se moque-t-elle ? Elle n'en sera jamais capable. » Et parfois, je partageais leur avis. Mais ça n'avait pas d'importance, j'avais maintenant un feu intérieur bien plus important que mes blessures.
Terwijl de dokters bleven opereren en mijn lichaam weer bijeenpuzzelden, ging ik verder met theorie studeren, en uiteindelijk, miraculeus, slaagde ik voor mijn medische test. Ik kreeg groen licht om te vliegen. Ik besteedde elk vrij moment op die vliegschool, ver buiten mijn comfortzone, met al die jonge kerels die Qantaspiloot wilden worden, en ik als kleine oude spring-in-'t-veld eerst in mijn gipsharnas, dan in mijn stalen brace, mijn slodderende overall, mijn tas met medicijnen en katheters en mijn mankepoot. Ze keken me na en dachten: Wie maakt zij wat wijs? Dat lukt haar nooit. Soms dacht ik dat ook. Maar dat w
as niet belangrijk, want nu brandde er een v ...[+++]uur vanbinnen dat veel sterker was dan mijn kwetsuren.J'avais appris à lire la musique entre temps, ou lentement appris à lire la musique.
Tegen dan kon ik muziek leren, of begon het toch langzaamaan te kunnen.
J
e me souviens avoir appris que les personnes qui étaient pauvres avaient des besoins matériels -- de nourriture, de vêtements, d’un hébergement -- qu’ils ne possédaient pas. Et on m’a
également dit que c’était à moi – et une classe pleine d’enfants de six ans – c’était apparement notre boulot de les aider. C’est ce que Jésus attendait de nous. Et puis il a dit, « Ce que vous faites pour le plus pauvre d’entre eux, vous le faites pour moi. » J’étais débordante d’enthousiasme. J’étais pressée de me rendre utile dans le monde. Je crois
...[+++]que nous ressentons tous ça. Et puis c’était plutôt intéressant que Dieu ait besoin d’aide. C'était un scoop pour moi, et ça me semblait important d’y participer. J’ai aussi très vite appris que Jésus avait dit aussi - je paraphrase - que les pauvres seraient toujours avec nous. Ça m’a frustée et troublée. J’avais l’impression qu’on m’avait donné un devoir à faire pour lequel j’étais emballée, mais quoique je fasse j’allais echouer.
Ik herinner me dat arme mensen behoefte hadden aan iets stoffelijks -- voedsel, kleding, onderdak -- dat ze niet hadden. En daaraan gekoppeld, werd mij ook geleerd dat het mijn taak was -- deze klas met vijf- en zesjarige kinderen -- het was kennelijk onze taak om te helpen. Dit is wat Jezus ons vroeg. En toen zei hij: Wat je doet voor de minsten, doe je voor mij. Toen was ik aardig verward. Ik was erg gretig om nuttig te zijn in de wereld. Ik denk dat we dat gevoel allemaal kennen. En het was ook nogal interessant dat God hulp nodig had. Dat was nieuw voor mij, en ik voelde dat het heel belangrijk was om daar aan mee te doen. Maar ik leerde kort daarna ook dat Jezus ook zei, en ik parafraseer, de armen zullen altijd bij ons zijn. Dit frust
...[+++]reerde en verwarde me. Dit voelde alsof ik huiswerk had gekregen dat ik moest doen en ik leuk vond om te doen, maar waarin ik hoe dan ook niet zou slagen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'avais autant appris ->
Date index: 2023-12-10