Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'avais aucune idée si cela intéresserait quelqu " (Frans → Nederlands) :
Alors, je n'avais aucune idée si cela intéresserait quelqu'un, mais quelques heures après cet appel, des gens ont commencé à me contacter.
Ik had geen idee of er ook maar iemand geïnteresseerd zou zijn, maar binnen enkele uren nadat ik dat bericht had geplaatst, kwamen er al reacties binnen.
Je n'avais aucune idée de ce à quoi cela ressemblait ici. » Tout ce qu'elle a dit était : « A rester bouche-bée. » Et la vidéo préférée de ma famille ?
maar ik kan me niet voorstellen hoe het hier was. Het enige dat ze zei was: Verbluffend. De favoriete video volgens mijn familie?
Un jour un responsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a s
urpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'
ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurab
...[+++]le qui nous permet d'indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. I
k zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij
zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aanwezigheid van leven vast te
...[+++]stellen.' Ik zei: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar geen definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.J
e voulais aussi quelqu'un qui non seulement voulait deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totalement d'accord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer, dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulais aussi quelqu'un qui pèserait toujours une dizaine de kilos de plus que
moi, et ce quel que soit ...[+++] mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72 données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik wilde ook iemand die niet alleen twee kinderen wilde, maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook iemand die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer door de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst in een bovenste en onderste helft van punten en ik scoorde ze beginnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals:
iemand die heel erg ...[+++]slim is, die me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord.Maintenant, Evan débute avec ce système, donc nous devons commencer par créer un nouveau profil pour lui. Il n'est évidemment pas Joanne - donc nous allons Ajouter un utilisateur. Evan. Très bien. Donc la première chose que nous devons faire avec la suite cognitive est de commencer par la formation d'un signal neutre. Avec neutre, il n'y a rien de particulier qu'Evan ait à faire. Il se contente d'être là. I
l est détendu. Et l'idée est d'établir une base de référence ou l'état normal de son cerveau, parce que chaque cer
veau est différent. Cela prend huit secondes ...[+++]. Et maintenant que c'est fait, on peut choisir une action de mouvement. Donc, Evan choisissez quelque chose que vous pouvez visualiser clairement dans votre esprit. Evan Grant: Tirer . Tan Le: Très bien. Donc, nous choisissons tirer . Donc, l'idée ici maintenant est que Evan doit imaginer l'objet qui vient vers lui dans l'écran. Et il y a une barre de progression qui défile à l'écran pendant qu'il le fait. La première fois, rien ne se passera, parce que le système n'a aucune idée de comment il pense à tirer . Mais si on garde cette pensée sur toute la durée de huit secondes. Donc: un, deux, trois, partez. Okay. Donc, si nous acceptons cela, le cube est vivant. Donc, nous allons voir si Evan peut effectivement essayer d'imaginer qu'il le tire.
Omdat Evan nieuw is voor dit systeem moeten we eerst een nieuw profiel voor hem aanmaken. Hij is duidelijk niet Joanne, dus voegen we een gebruiker toe. Evan. OK. Het eerste wat we moeten doen met de cognitieve suite is een neutraal signaal aanleren. Wat betreft het neutrale signaal, moet Evan niets speciaals doen. Hij is met niets bezig. Hij is ontspannen. Het is de bedoeling een referentiestand, of normale status voor zijn brein op te stellen, omdat elk brein verschillend is. Het duurt acht seconden. Nu dit achter de rug is, kunnen we een bewegingsactie uitkiezen. Evan, kies iets dat je je duidelijk visueel kunt voorstellen. Evan Grant: Laten we trekken doen. Tan Le: OK, ik kie
s dus trekken . Het idee ...[+++] hierachter is dat Evan zich moet voorstellen dat het voorwerp vooruit het scherm ingaat. Er is een voortgangsbalkje dat langs het scherm zal scrollen terwijl hij dat doet. De eerste keer zal er niets gebeuren, omdat het systeem geen idee heeft hoe hij over trekken denkt. Hou die gedachte vast voor de volle acht seconden. Dus: één, twee, drie, start. OK. Zodra we dit accepteren, komt de kubus tot leven. Laten we eens zien of Evan kan trekken in zijn fantasie.A l'époque – il y
a quelques années – cela coûtait 100 000 $. Aujourd'hui, c'est 10 000. L'an prochain, ce sera 1000. Dans 2 ans à peu près, 100. Voici la vitesse à laquelle cela évolue. Voici le jeune Nick, il aime Batman et il a des pistolets. Un jour, Nick est arrivé à l'hôpital pour enfants avec un ventre comme distendu par la famine. Ce n'était pas qu'il ne mangeait pas, c'était que, quand il mangeait, ses intestins s'ouvraient et les fèces se répandaient dans son ventre. Une centaine d'opérations plus tard, il dit à sa mère : Maman, prie pour moi. J'ai tellemen
t mal. Son pédiatre ...[+++]avait une expérience en génétique clinique, il n'avait aucune idée de ce qui se passait, mais il proposa de séquencer le génome de l'enfant. On trouva une seule et unique mutation dans un gène responsable du contrôle de la mort cellulaire programmée.
Toen -- een paar jaar geleden -- kostte het $100.000. Tegenwoordig is het $10.000. Volgend jaar is het $1.000. Het jaar daarna is het $100, pak me niet op een jaar. Zo snel ontwikkelt het zich. Hier is de kleine Nick -- houdt van Batman en waterpistolen. Op een bepaald moment verschijnt Nick in een kinderziekenhuis met een opgezwollen buik als bij een hongerslachtoffer. Het komt niet doordat hij niet eet, maar als hij eet, openen zijn darmen en lekken ontlasting in zijn maag. Dus honderd operaties later, kijkt hij zijn moeder aan en zegt: Mam, bid alsjeblief voor mij. Ik heb zoveel pijn. Zijn kinderarts heeft toevallig een achtergrond van klinische genetic
a en hij heeft geen idee ...[+++] wat er aan de hand is, maar hij zegt: Laten we het genoom van deze jongen sequensen. Ze vinden een mutatie op een enkel punt in een gen dat het afsterven van cellen controleert.Donc je n'avais absolument aucune idée de la façon dont cela pouvait marcher.
Ik had er geen flauw idee van hoe het kon werken.
En plus de cela, imaginons quelqu'un travaillant au septième étage, qui passe tous les jours par le troisième étage, mais n'a aucune idée de ce sur quoi travaille le type du troisième.
Daarbovenop komt -- bedenk dat een man die op de zesde verdieping werkt, elke dag over de tweede verdieping loopt, maar geen idee heeft waar de man op die verdieping aan werkt.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La syn
thèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitud
e d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dan
s les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact ...[+++] sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal
associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Je fais cela toute la journée. Je veux écrire
quelque chose d'autre. Quelque chose de plus libre, de moins structuré. Et cette personne était catégorique et m'a dit, C'est la seule façon de faire. Alors j'ai dit, OK
, s'il le faut -- J'avais un congé sabbatique. J'ai dit, Je vais écrire sur mes recherches
s'il n'y a vraiment aucune autre solution. Et ensuite, j'écrirai mon livre de cuisine.
...[+++]Alors, j'ai écrit un livre sur mes recherches. Et cela s'est avéré assez amusant. Pour deux raisons.
Dat doe ik de hele dag. Ik wil iets anders schrijven. Iets dat een beetje vrijer is, minder beperkt Deze persoon was heel dwingend, en zei: Luister. Dat is de énige manier waarop je het ooit voor elkaar krijgt. Dus zei ik Okee, als het moet... Ik nam een sabbatical. Ik dacht ik schrijf iets over mijn onderzoek als het niet anders kan. En dan kan ik daarna mijn kookboek schrijven.. Dus ik schreef een boek over mijn onderzoek. En dat bleek best leuk te zijn. Op twee manieren.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'avais aucune idée si cela intéresserait quelqu ->
Date index: 2023-03-11