Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "n'arrive plus à produire assez " (Frans → Nederlands) :
Si vous devenez résistant à l'insuline, cela peut vous conduire à développer un diabète. C'est le cas lorsque le pancréas se fait dépasser par la résistance et n'arrive plus à produire assez d'insuline.
Als je eenmaal insulineresistent bent, ben je op weg om diabetes te krijgen. Dat is wat er gebeurt als je alvleesklier het niet meer bij kan houden en niet genoeg insuline meer produceert.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si ja
mais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het
leven bestaan in de productie van tussenliggende v
ormen tussen de anorganische en de orga
...[+++]nische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Qu'est-ce q
ui rend le présent, plus particulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bie
...[+++]n plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, en vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons le
ven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijke momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ruw en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter
...[+++]voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).C'est assez simple : pour croître, il faut produire plus, injecter plus dans l'économie.
Het is vrij eenvoudig: om te groeien, moet je meer produceren, meer in onze economie investeren.
Mais il y a d'autres cas où il est nécessaire de démarrer le processus en deçà de l'état d'origine, on a alors besoin de développer davantage de vaisseaux
sanguins simplement pour revenir à un état normal. Par exemple, après une blessure. Et un corps humain est aussi capable de ça, mais seulement jusqu'au niveau, correspond à l'état normal. Mais ce que nous savons désormais, c'est que pour un certain nombre de maladies, il y a des des défaillances du sys
tème, où le corps n'arrive pas à rétracter ces vaisseaux sanguins supplémentaires
...[+++]ou à en développer suffisamment de nouveaux au bon endroit au bon moment. Et dans ces situations, l'angiogenèse n'est plus équilibré Et quand l'angiogenèse n'est plus à l'équilibre, une myriade de maladies peut s'ensuivre. Par exemple, une angiogenèse insuffisante, pas assez de vaisseaux sanguins, conduit à des blessures qui ne se soignent pas, à des crises cardiaques, aux problèmes de circulation sanguine dans les jambes, aux décès par accident vasculaire cérébral, à des lésions nerveuses. Et à l'autre extrémité, une angiogenèse excessive, trop de vaisseaux sanguins, conduit aussi à la maladie. Et c'est ce qu'on voit dans le cancer, la cécité l'arthrite, l'obésité, la maladie d'Alzheimer. En tout, il y a plus de 70 grandes maladies, qui touchent plus d'un milliard de personnes dans le monde, qui, de prime abord, semblent différentes les unes des autres, mais qui en fait partagent un dérèglement de l'angiogénèse comme dénominateur commun. Et avoir pu comprendre cela nous permet de reconsidérer la façon dont nous abordons effectivement ces maladies en contrôlant l'angiogenèse.
Er zijn ook situaties waarbij we een toestand van tekort aan weefsel hebben en het nodig is bloedvaten te vormen om de normale toestand terug te krijgen. Na een verwonding, bijvoorbeeld. En het lichaam kan dat ook maar slechts tot aan de normale toestand, de norm. Maar nu weten we dat bij een aantal ziekten er defecten in dat systeem optreden zodat het lichaam de extra bloedvaten niet kan terugsnoeien of er niet genoeg nieuwe kan laten g
roeien op de juiste plaats en tijd. Dan zeggen we dat de angiogenese uit balans is. En als dat het geval is kunnen allerlei ziekten daarvan het gevolg zijn. Zo zal onvoldoende angiogenese, dus een tekort
...[+++]aan bloedvaten, leiden tot niet helende wonden, hartaanvallen, benen zonder circulatie, dood door infarct, zenuwbeschadiging. Aan de andere kant kan overdreven angiogenese, dus teveel bloedvaten, ook ziekten veroorzaken. Dat zien we bij kanker, blindheid, artritis, zwaarlijvigheid en Alzheimer. In totaal zijn er meer dan 70 belangrijke ziekten, waaraan meer dan een miljard mensen in de wereld lijden, en die oppervlakkig allen verschillend lijken te zijn, maar die in feite abnormale angiogenese als gemeenschappelijke noemer hebben. Dit inzicht laat ons toe de behandeling van deze ziekten te heroverwegen door angiogenese te controleren.Il y a beaucoup de gens qui essayent de trouver des solutions pour réduire ça, mais moi je ne pouvais pas contribuer à grand chose dans ce domaine. J'ai donc essayé de trouver
d'autres moyens de produire de l'électricité solaire à bas coût. Et j'ai eu cette idée : pourquoi on ne collecterait pas la lumière du soleil avec de grands miroirs? un peu comme ce à quoi je pensais il y a bien longtemps, quand j'étais au lycée. Mais peut-être qu'avec la technologie de maintenant, on pourrait faire un grand collecteur de lumière, moins cher, qui concentrerait la lumière sur un petit convertisseur, et du coup ce convertisseur n'aurait pas à être si cher,
car il se ...[+++]rait bien plus petit que des panneaux solaires, qui doivent couvrir toute la surface sur laquelle vous voulez récupérer l'énergie solaire. Ça paraissait envisageable maintenant, parce qu'un tas de nouvelles technologies étaient apparues depuis que j'avais arrêté de m'y intéresser, 25 ans plus tôt. En premier lieu, il y avait beaucoup de nouvelles techniques de fabrication, sans parler des moteurs miniatures, très bon marché, moteurs sans balais, servomoteurs, moteurs pas à pas, qui sont utilisés dans les imprimantes, les scanners et les autres appareils dans le style. Ça c'est une innovation majeure. Il y a aussi les microprocesseurs bon marché, et aussi une découverte très importante : les algorithmes génétiques. Je ne vais pas m'étendre sur les algorithmes génétiques. C'est sont de puissants outils pour résoudre des problèmes difficiles à traiter, en utilisant la sélection naturelle. Vous prenez un problème auquel vous ne pouvez pas apporter une réponse purement mathématique, vous construisez un système évolutif pour effectuer des essais multiples à tâtons, vous ajoutez du sexe - c'est à dire que vous prenez la moitié d'une solution et la moitié d'une autre pour faire de nouvelles mutations - et vous utilisez la sélection naturelle pour éliminer les solutions les moins bonnes. En général, avec un algorithme génétiqu ...
Veel wetenschappers proberen dat te verminderen, maar op dat gebied had ik niks tot te voegen. Dus zocht ik naar een andere manier om zonne-energie rendabeler te maken. Wat als we nu eens de zonnestraling met een grote collector zouden opvangen, zoals ik indertijd op de middelbare school had bedacht en misschien konden we nu wel een veel grotere collector maken en dat licht op een kleine omvormer concentreren waardoor het apparaat veel goedkoper kan worden, omdat het dan kleiner is vergeleken met zonnecellen. Die namelijk dezelfde oppervlakte moeten bedekken als waar het zonlicht op valt. Dit leek me nu haalbaar, omdat er veel nieuwe tec
...[+++]hnologieën tot ontwikkeling kwamen. Nieuwe fabricagemethoden, en vooral echt goedkope miniatuur motoren -- borstelloze motoren, servomotoren, stappenmotoren, zoals ze werden toegepast in printers, scanners en zo. Dat was een doorbraak. En natuurlijk ook goedkope microprocessoren en nog belangrijker: genetische algoritmen. Daar moet ik even iets over zeggen. Je kan er moeilijke problemen door natuurlijke selectie mee oplossen. Men pakt er problemen mee aan die niet zuiver wiskundig op te lossen zijn, en bouwt een evolutionair systeem van gissen en missen, je voegt er seks aan toe -- waarbij je halve oplossingen met elkaar combineert en je maakt nieuwe mutaties -- en je gebruikt natuurlijke selectie om de minder goede oplossingen uit te dunnen. Tegenwoordig kan zo'n programma op een hedendaagse computer met een drie gigahertz processor vroeger onoplosbare problemen in enkele minuten oplossen. Dit gebruikten we om een nieuw type concentrator te ontwerpen. En ik zal laten zien wat we hebben verzonnen. Traditionele concentrators zien er zo uit. Dit zijn parabolen. Ze concentreren parallel invallende stralen naar één punt. La question est : Pourquo
i le binaire est-il plus simple que les chiffres arabes ? Et la réponse est simplement que si j
e lève 3 doigts, on arrive à les compter facilement, mais si je f
ais comme ça, c'est assez dur de voir que j'ai dit 7. Le mérite est que c'est le moyen le plus simple de représenter des chiffres. Tous les autres sont plus compliqués. On peut détecter les erreurs avec celui-ci. Il est sans ambiguïté dans sa lecture
...[+++]. Il y a plein d'avantages avec le binaire. Il est donc très très simple une fois que vous savez le lire. Maintenant, si on veut se représenter ce zéro et ce un [qui composent le] binaire, il nous faut un dispositif. Et penser aux choses de notre vie courante qui sont binaires. Parmi elles, les interrupteurs électriques. Ils peuvent être sur marche ou arrêt . C'est binaire. Mais on sait tous que les interrupteurs muraux, ça tombe en panne.
De vraag is: waarom is binair eenvoudiger dan Arabisch? Het antwoord i
s eenvoudig: als ik drie vingers omhoog houd, kunnen jullie dat gemakkelijk tellen, maar als ik dit omhoog hou, kan je niet zo makkelijk zien dat dat 7 was. Het is de eenvoudigste manier om getallen voor te stellen. Alle andere manieren zijn ingewikkelder. Je kan er fouten mee onderscheppen. Het is eenduidig in zijn weergave. Er zijn veel goede dingen te zeggen over binair. Het is zeer, zeer eenvoudig als je eenmaal weet hoe het te lezen. Als je nu deze 0 en 1 van het binaire stelsel wil voorstellen, heb je een apparaat nodig. Denk aan dingen in je leven die binair zij
...[+++]n. Een ervan zijn lichtschakelaars. Ze kunnen uit of aan staan. Dat is binair. Nu weten we allemaal dat schakelaars het soms laten afweten.Un truc super. En ce qui concerne le pétrole, il y a en beaucoup dans le monde. Voici ma petite carte de poche de là où on en trouve. Une plus grosse pour vous. Mais voilà. Voici le pétrole dans le monde. Les géologues ont une assez bonne idée de là où il est. On parle d'environ 400 000 milliards de litres de pétrole brut restant à produire dans le monde aujourd'hui.
Het is geweldig spul. Voor zover bekend is, is er een hoop olie in de wereld. Hier is mijn kleine zakkaartje van alle vindplaatsen. Een groter voor u om naar te kijken. Maar dit is het. Dit is de olie in de wereld. Geologen hebben een vrij helder beeld waar olie te vinden is. Dit is ongeveer 380 biljoen liter ruwe olie die nu wereldwijd nog ontwikkeld en geproduceerd kan worden.
Ce qui me passionne peut-être le plus est une idée que Bill Gates, Howard Buffett et d'autres ont soutenue avec audace, et qui est de poser cette question : Et si, au lieu de considérer ceux qui ont faim comme des victimes -- et la plupart d'entre eux sont des petits paysans qui ne peuvent pas produire ou vendre assez de nourriture pour s'occuper de leurs propres familles -- et si nous les considérions comme la solution, comme la chaîne de valeur pour combattre la faim ?
Misschien het spannendst vind ik een idee dat Bill Gates, Howard Buffet en anderen sterk gesteund hebben, namelijk het stellen van de vraag: Wat als we, in plaats van de hongerigen te zien als slachtoffers -- de meesten zijn kleine boeren die niet genoeg voedsel kunnen telen of verkopen om zelfs maar hun gezin te onderhouden -- wat als we ze als de oplossing zien, als de waardeketen om honger te bestrijden?
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que
la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg
uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'arrive plus à produire assez ->
Date index: 2023-07-18