Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «n'a jamais accepté cette » (Français → Néerlandais) :
Dalton était farouchement opposé à cette idée, car elle voulait dire que les particules d'oxygène n’étaient pas un, mais deux atomes; et apparemment, ça allait à l'encontre de sa vision du monde, et il n'a jamais accepté cette théorie, même sur son lit de mort.
Dalton zou dit niet accepteren, omdat het betekende dat zuurstof niet uit één, maar uit twee atomen bestond, en blijkbaar was dat in strijd met zijn hele idee over hoe het heelal werkt, en hij accepteerde dit dan ook niet, zelfs tot aan zijn dood.
Comme tant de femmes que je vois à A to Z, elle a travaillé dur chaque jour, a compris ce souffrir veut dire, avait une foi profonde en Dieu, a aimé ses enfants et n'aurait jamais accepté un don.
Zoals zovele vrouwen die ik zie bij A to Z werkte ze elke dag hard, wist ze wat afzien was, had ze een diep geloof in God, hield ze van haar kinderen en zou ze nooit een aalmoes hebben aanvaard.
Et le gars m'a dit : Ce
n'est pas possible. Cette grand-mère ne voudra même pas - vous savez,
elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille qu'elle élève. J'ai pris une traductrice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand
étonnement, elle a accepté de me laisser photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à la traductrice si c'ét
...[+++]ait d'accord pour que je reste pour la semaine. J'avais un sac de couchage. La famille avait une petite remise à côté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dorp, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje
, dat Hyun-Soek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord Engels, hoewel ze er Am
...[+++]erikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto's. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.(Mus
ique) ♪ Tu vois ces bottes de travail dans mes mains ♪ ♪ Elles vont probablement t'aller, mon fils ♪ ♪ Prends-les comme un cadeau de ma part ♪ ♪ Pourquoi ne les essayerais-tu pas ? ♪ ♪ Ça ferait du bien à ton vieux père de voir ça ♪ ♪ de te voir un jour marcher dans ces bottes ♪ ♪ Et prendre ta place parmi les hommes ♪ ♪ Qui travaillent autour de le cale ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ Et il ajouta : je meurs, fils, et je te le demande ♪ ♪ F
...[+++]ais une dernière chose pour moi ♪ ♪ Tu es une jeune pousse et tu te prends pour un chêne ♪ ♪ Un graine pour grandir ♪ ♪ doit faire pousser ses racines ♪ ♪ Alors mets un pied après l'autre ♪ ♪ dans les bottes du mort ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ J'ai répondu : « Pourquoi diable ferais-je ça ? ♪ ♪ Pourquoi devrais-je accepter ? » ♪ ♪ Des gifles, c'est tout ce que je n'ai jamais reçu de lui ♪ ♪ Aussi loin qu'il m'en souvienne ♪ ♪ C'est pas comme s'il m'avait pourri gâté avec sa gentillesse ♪ ♪ jusqu’à présent, tu vois ♪ ♪ j'ai un plan pour quitter cet endroit ♪ ♪ Quand je serai majeur en septembre ♪ ♪ Les bottes du mort connaissent le chemin vers le bas de la colline ♪ ♪ Elles pourraient faire la route seules et c'est sûrement ce qui va arriver ♪ ♪ Il y a plein d’opportunités, plein de routes différentes ♪ Tu ne me verras jamais porter ces bottes du mort ♪ ♪ Comment a-t-il pu croire ♪ ♪ Que je pourrais être heureux à finir comme lui ♪ ♪ Qui n'a même pas deux sous dans sa poche ♪ ♪ Et un pot fêlé pour pisser ? ♪ ♪ Souhaitait-il vraiment la même chose pour moi ♪ ♪ Était-ce sa dernière volonté ? ♪ ♪ Il dit : « Bon dieu mais que vas-tu faire? » ...
(Muziek) ♪ Zie deze werklaarzen in mijn handen ♪ ♪ Ze passen je nu waarschijnlijk wel, zoon ♪ ♪ Neem ze, je krijgt ze cadeau van mij ♪ ♪ Waarom pas je ze niet? ♪ ♪ Het zal je oude vader goed doen ♪ ♪ Je op een dag met deze laarzen te zien rondlopen. ♪ ♪ En neem plaats tussen de mannen ♪ ♪ Die werken op de scheepshelling ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Hij zei: Ik ga dood zoon, en ik vraag je ♪ ♪ of je nog één ding voor mij wilt doen ♪ ♪ Je bent nog maar net een jong boompje, en je denkt dat je een boom bent ♪ ♪ Voor je kunt bloeien ♪ ♪ moe
...[+++]t je eerst wortels ontwikkelen ♪ ♪ Eerst de ene voet en dan de andere ♪ ♪ In deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Ik zei: Waarom zou ik dat in godsnaam doen? ♪ ♪ Waarom zou ik instemmen? ♪ ♪ Als ik alleen zijn hand kreeg ♪ ♪ Voor zover ik me herinner ♪ ♪ Hij heeft me niet bepaald met zijn vriendelijkheid overladen ♪ ♪ Tot dan, zie je ♪ ♪ Had ik mijn eigen plan en ik verlaat deze plaats ♪ ♪ Als ik oud genoeg ben ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar zelf heen lopen en doen dat waarschijnlijk ook ♪ ♪ Ik heb veel andere keuzes en veel andere routes ♪ ♪ En je zult me nooit zien lopen in deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Waardoor dacht hij ♪ ♪ Dat ik zoals hij wilde eindigen ♪ ♪ Want hij heeft amper een paar centen over ♪ ♪ Of een kapotte pot om in te pissen? ♪ ♪ Hij wilde hetzelfde voor mij ♪ ♪ Was dat zijn laatste wens? ♪ ♪ Hij zei: Wat wil jij gaan doen? ♪ ♪ Ik zei: Alles beter dan dit ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar z ...Tu n'as jamais été vraiment sûr de ca, mais je
peux t'assurer que cette particularité dont tu as tellement conscience
m'inspire l'amour. Accepte juste que ce morceau de toi, s'échappe avec ton sourire, et ceux parmi nous qui l'ont remarqué, sont heureux de l'attraper en passant. Le temps passé avec toi, c'est comme chasser les petits oiseaux, mais sans les écorchures et la merde d'oiseau. (Rires) Tout ca pour dire, que tes pensées et tes mots fusent et
...[+++] volent, déconcertant et évasifs, mais quand on les attrapent et qu'on les examine -- Ahh, quelle merveille. Quel agréable récompense. Aucun des moments passés avec toi, à collectionner les moments avec l'espoir de les conserver et en même temps les relâcher
Je bent er nooit echt zeker van geweest maar ik verzeker je dat die tic waar je je zo bewust van bent int
ens vertederend is. Accepteer alsjeblieft dat dit deel van je ontsnapt met je glimlach, en degenen van ons die het opmerken zijn blij het te mogen opvangen. Tijd doorgebracht met jou is als het jagen en vangen van kleine vogels, maar zonder de schrammen en vogelpoep. (Gelach) Dat wil zeggen, je gedachten en woorden fladderen en dartelen, verontrustend ongrijpbaar bij wijlen, maar als ik ze vang en onderzoek -- ahh.. de verwondering. Zulk een aangenaam geschenk. Er is geen tijd-verdrijf met jou, enkel verzamelen -- het verzamelen van m
...[+++]omenten in de hoop ze te bewaren, en tegelijkertijd los te laten.Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je pense à cette image de ma famille, que je n'avais jamais rêvé avoir -- (Applaudissements) et à nos enfants tenant cette une, le verdict de la Cour Suprême, que je n'avais jamais rêvé voir imprimé.
Ik denk dan aan deze foto van mijn gezin, waarvan ik nooit had gedroomd dat te kunnen hebben -- (Applaus) en aan onze kinderen met dit soort krantenkoppen, waarvan ik nooit had durven dromen dat ze ooit zouden worden geprint, over de beslissing van de Hoge Raad.
Heureusement, l'univers ne marche pas comme ça… car, comme Planck l'a déviné, les petites ondes à haute fréquence peuvent seulement porter de l'énergie dans des paquets immenses. C'est comme de
s enfants têtus qui acceptent que trente-sept biscuits, ou cent soixante-deux mille biscuits, pas plus et pas moins. Parce qu'elles sont tellement chipoteuses, les ondes à haute fréquence perdent, et la plupart de l'énergie est prise dans des petits paquets à basse fréquence, qui acc
eptent de partager. Cette énergie moyenne contenue dans les paq
...[+++]uets est en fait ce qu'on entend par temperature. Alors une temperature plus haute veut dire une énergie moyenne plus élevée, et selon la règle de Planck, une lumière à fréquence plus haute est émise. C'est pour cette raison que quand on chauffe un objet il émet d'abord de la lumière infrarouge, puis rouge, jaune, blanche, de plus en plus chaud jusqu'au bleu, violet, ultraviolet… et ainsi de suite. Plus précisement, la théorie quantique de Planck de la lumière têtue nous dit que les filaments incandescents doivent être à une temperature de 3200 Kelvin pour que la plupart de la lumière soit émise en tant qu'ondes visibles - plus chaud que ça, et on commencerait à bronzér à cause de la lumière ultraviolette.
Gelukkig werkt het universum, zoals Planck al vermoedde, niet zo, de kleine golfjes van hoge frequentie kunnen alleen maar energie in heel grote pakketten dragen. Ze zijn als moeilijke kinderen die alleen maar precies zevenendertig koekjes willen, of honderd tweeënzestig duizend koekjes, niet meer en niet minder. Omdat ze zo kieskeurig zijn krijgen de hoge frequentie golven niet veel en wordt de meeste energie weggedragen door lage frequentie pakketjes, die bereid zijn ze te delen. Deze gemeenschappelijke, gemiddelde energie die de pakk
etjes dragen, is in feite wat we verstaan onder temperatuur . Dus, een hogere temperatuur betekent slec
...[+++]hts een hogere gemiddelde energie, en dus volgens de wet van Planck, dat er een hogere frequentie licht wordt uitgezonden. Daarom, naarmate een object warmer wordt, gloeit het eerst infrarood, dan rood, geel, wit; steeds warmer naar blauw, paars, ultraviolet... en zo verder. Planks kwantumtheorie over kieskeurig licht vertelt ons dus dat gloeidraden het beste verhit worden tot een temperatuur van ongeveer 3200 Kelvin om zeker te zijn dat de meeste energie uitgestraald wordt als zichtbare golven - heter, zouden we beginnen bruinen van het ultraviolette licht.Con
sidérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La syn
thèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur
notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évo ...[+++]lution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met he
t idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we
de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de an
...[+++]organische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Vous voyez où ça nous mène. Je l'ai encour
agée jusqu'à ce que cette photo se retrouve sur ma page Facebook. (Rires) Je me suis désidentifé immédiatement, je l'ai appelée J'ai dit. « Mam
an, tu ne mets plus jamais de photo de moi en bikini. » Et elle a dit, « Pourquoi ? Tu es tellement mignon, mon chéri. » J'ai dit, « Tu ne comprends vraiment pas. » Nous sommes peut-être parmi les premières générations qui comprennent cette organisation numérique de nous-même. Nous sommes peut-être les premiers à enregistrer activement nos vies. Que vou
...[+++]s soyez d'accord ou pas avec votre héritage nous sommes en train de laisser derrière nous des traces numériques. Netra et moi voulions vraiment utiliser notre projet sur 200 ans pour organiser notre héritage numérique, et pas seulement l'héritage numérique mais nous croyons en l'organisation de l'héritage de mon passé, et de mon futur. Comment ? Vous pourriez poser la question. Je pense à l'avenir, je ne me suis jamais vu avancer dans le temps. En fait je vois le temps qui avance vers moi. Je visualise vraiment mon avenir qui approche. J'arrive à éviter ce que je ne veux pas et à attraper ce que je veux. C'est comme le parcours d'obstacle d'un jeu vidéo Et je m'en sors de mieux en mieux. Même quand je fais un tableau, je m'imagine derrière le tableau. Il existe déjà et quelqu'un est en train de le regarder, et je vois ce qu'il ressent instinctivement. Est-ce qu'il le ressent avec son cœur ou est-ce uniquement cérébral ?
Ze kreeg onlangs een Facebook-account, je begrijpt al waar dat heengaat.. Ik steunde haar volledig tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) tot deze foto op mijn Facebook-pagina verscheen. (Gelach) Ik heb me zelfs untagt. Eerst belde ik haar op: Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Mam, je mag nooit meer een foto van mij in bikini plaatsen. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ze zei: Waarom? Je ziet er zo schattig uit, lieverd. Ik zei: Je begrijpt het gewoon niet. M
isschien zijn we de eerste generatie die dit digitale behe
...[+++]ren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we de eerste generatie die dit digitale beheren van onze imago's echt begrijpt. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Misschien zijn we zelfs de eersten die onze levens actief opnemen. Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, Want, of je het eens bent met je nalatenschap of niet, we laten de hele tijd digitale sporen achter. we laten de hele tijd digitale sporen achter. Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken Dus Netra en ik wilden echt ons 200-jarenplan gebruiken om die digitale nalatenschap te beheren. Niet alleen dat, we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. we geloven in het beheer van de nalatenschap van mijn verleden en mijn toekomst. Hoe we dat doen? Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, Als ik aan de toekomst denk, zie ik mezelf nooit in de tijd vooruit bewegen, maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. maar zie ik de tijd naar mij teruglopen. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik visualiseer dat mijn toekomst op me afkomt. Ik kan wat ik niet wil, ontwijken ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
n'a jamais accepté cette ->
Date index: 2021-02-12