Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "monde sont tout à fait capables de maintenir leurs " (Frans → Nederlands) :
Toutes les religions du monde sont tout à fait capables de maintenir leurs valeurs tout en s'adaptant à ce nouveau monde.
Alle religies in de wereld zijn perfect in staat om hun waarden hoog te houden en zich aan deze nieuwe wereld aan te passen.
Maintenant, nous avons tendance à croire q
u’aujourd’hui, avec toute cette technologie, les smartphones et in
ternet, nous sommes capables de voir et comprendre la plupart de ce q
ui se passe dans le monde, et les gens sont capables de donner
leur version de l’histoire. ...[+++]Mais ce n’est que partiellement vrai. Encore aujourd’hui, avec toute la technologie que nous avons, moins de la moitié de la population mondiale a accès à Internet, et plus de 3 milliards de personnes, je répète le nombre, 3 milliards consomment les informations qui sont censurées par ceux au pouvoir.
We zijn vandaag geneigd te geloven, met alle beschikbare technologie, met smartphones en met het Internet, dat we de meeste gebeurtenissen in de wereld kunnen zien en begrijpen, en dat mensen hun verhaal kwijt kunnen. Maar dat is slechts gedeeltelijk waar. Tot op vandaag, met alle beschikbare technologie, heeft minder dan de helft van de wereldbevolking toegang tot het Internet, en meer dan drie miljard mensen — ik herhaal het aantal — drie miljard mensen krijgen nieuws dat is gecensureerd door de machthebbers.
Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le
rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confr
ontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de surveillance q
ui contrôle tout le ...[+++]monde à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imp
oser l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als
niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen w
isten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell
...[+++]'s verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Eh bien, j'ai pas fini, parce qu'en fait la force forte est tellement forte qu'un effet résiduel en est qu'elle est capable de maintenir tout le noyau ensemble.
Maar ik ben nog niet klaar, want het feit dat de sterke kernkracht zo sterk is dat het in staat is een gehele atoomkern bijeen te houden?
Mais comment le monde s’est retrouvé avec ce
tout petit pays? La réponse courte serait: à cause de Mussolini, et la réponse longue est diaboliquement compliquée, donc, voici une réponse moyenne simplifiée: Le pape était à la tête d’un pays appelé les Etats pontificaux, qui couvraient une bonne partie de l’actuelle Italie. C’est durant cette période de plus de mille an
s que les papes ont fait construire la Basilique St-Pierre, la pl
...[+++]us grosse église au monde, et a aussi fait ériger un mur autour d’une colline appelée Vatican, là où Saint Pierre a vécu. Mais le Royaume d’Italie voisin pensait que Rome ferait une capitale parfaite pour leur pays, et l’Italie a donc conquis les Etats Pontificaux. Son pays détruit, le Pape s’est réfugié derrière les murs du Vatican et a refusé de reconnaître l’existence du Royaume d’Italie, tout en se plaignant d’être un prisonnier de ce même Royaume d’Italie, qui, selon lui, n’existe pas. Plutôt que de risquer une guerre civile religieuse en se débarrassant du pape, le gouvernement italien a décidé de ne rien faire et d’attendre, en espérant qu’il abandonne éventuellement. Pourtant, la religion ne serait rien sans l’obstination, et 5 papes et 60 ans plus tard, rien n’a changé.
Maar hoe is
dit kleine land op onze aarde terechtgekomen? Het korte antwoord is: Mussolini Het lange antwoord is ietsje ingewikkelder dus hier is
de tusseninversie: Ooit regeerden de pausen over een land genaamd Kerkelijke Staat, dat een groot deel in beslag neemt van het hedendaagse Italië. Het was tijdens deze meer dan 1000-jarige regeerperiode dat de pausen de St-Pietersbasiliek bouwden, de grootste kerk ter wereld, en ook een wal bouwden rond een heuvel met de naam Vaticaan, op dewelke het
...[+++] St-Pieters staat. Maar buurkoninkrijk Italië vond dat Rome een goede hoofdstad zou zijn voor hun land en veroverde dus de Kerkelijke Staat. Zijn land vernietigd, besloot de paus om zich te verstoppen binnen de muren van het Vaticaan, weigerend het koninkrijk Italië te erkennen, ondertussen ook klagend een gevangene te zijn van het koninkrijk Italië - dat volgens hem niet bestond. In plaats van een godsdienstoorlog te riskeren en zich van de paus af te maken besloot Italië om de paus te laten zitten totdat hij ooit eens wel zou moeten opgeven - maar godsdienst is koppig - en 1, 2, 3, 4, 5 pausen en zestig jaar later was er nog steeds niets veranderd.Mais leur courte vie les place à part des autres créatures et ils ne sont pas liés à la musique de la création et du monde comme tout le monde et peuvent donc forger leur futur. Cela fait d'eux l'espèce qui fait bouger les choses en terre du milieu.
Maar hun korte levens onderscheid hun van alle andere wezens en maakt ze niet gebonden aan de muziek der creatie en de wereld zoals al de andere en maakt hun in staat om hun eigen toekomst te maken. Deze kwaliteiten maakt hun de krijg-dingen-voor-mekaar wezens van Midden-aarde.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « B
on, nous pouvons en parler, mais reg ...[+++]ardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je
moet haar vrijlaten. Een
...[+++]rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Ce n'est qu'à notre époque que la course est devenue associée à la peur et à la douleur. Géronimo disait
que Mes seuls amis sont mes jambes, je ne fais confiance qu'à mes jambes. C'est parce qu'un triathlon apache consistait à courir 75 kilomètres dans le désert, s'affronter cans un combat à mains nues, à voler un groupe de cheveaux, et à rentrer chez soi à bride abatue. Géronimo ne disait jamais ah, vous savez un truc, mes tendons d'achile, j'ai des crampes, je dois me reposer une semaine ou je dois faire des exercices diff
érents. Je n'ai pas fait de yoga. ...[+++]Je ne suis pas prêt. De tout temps, les humains ont couru encore et encore. Nous sommes ici aujourd'hui. Nous avons la technologie numérique. Toute notre science vient du fait que nos ancêtres étaient capables de faire quelque chose extraordinaire tous les jours, qui ne nécessitait que leurs pieds nus et leurs jambes pour courir sur de longues distances. Alors comment retrouver ça? Et bien je vous soumet la première chose qui est de se débarrasser de tout l'emballage, de toutes les ventes, de tout le marketing,
Pas nu in onze tijd wordt rennen verbonden met angst en pijn. Geronimo (leider van Apache-Indianen) zei: Mijn enige vrienden zijn mijn benen. Ik vertrouw alleen mijn benen. Dat is omdat een Apache triathlon bestond uit 80 km rennen door de woestijn, meedoen aan een vuistgevecht, een paar paarden stelen en thuis het geweer trekken. Geronimo zei nooit: Hmm, weet je, mijn achillespees -- het lukt niet, ik neem de
ze week vrij, of Ik moet cross-trainen. Ik heb mijn yoga niet gedaa. Ik ben niet klaar. Mensen rennen en hebben altijd gerend. We zijn nu hier. We hebben onze digitale technologie. Al onze weten
schap stam ...[+++]t uit het feit dat onze voorvaderen in staat waren, om iets bijzonders elke dag te doen, namelijk erop vertrouwen dat hun blote voeten en benen lange afstanden konden afleggen. Hoe komen we daar weer terug? Ik zou zeggen dat het eerste is om alle verpakking, sales en marketing weg te gooien.Et Hong Kong n’est pas la seule île dans la même situ
ation, il y a Macao toute proche, avec son pont qui vérifie les passeports ainsi qu’un traversier entre les deux îles, qui vérifie aussi les passeports. Donc, voyager de Hong Kong à Macao, au contient, pour finalement revenir à Hong Kong vous ajoutera trois étampes à votre passeport, et ce
ci concerne tout le monde: les Hongkongais ne peuvent pas simplement vivre à Macao et les Macanais ne peuvent pas simplement vivre à Hong Kong, et ils ne peuvent pas simplement vivre sur le contine
...[+++]nt. Pourtant, tout ça est la Chine. Et les voyages compliqués ne sont pas les seules spécialités de ces îles sœurs. Ils ont aussi: -leurs propres gouvernement et partis politiques -leurs propres polices -leur propre monnaie -systèmes postaux -écoles -et langues. Hong Kong possède même sa propre délégation olympique, qui a participé aux Jeux olympiques de 2008, à Beijing, ce qui n’a vraiment aucun bon sens. Les seules choses que ces îles sœurs n’ont pas que les autres pays ont: -Leurs propres armées Même si ce fait n’est pas unique dans certains pays, et -Des relations diplomatiques formelles Mais même ceci n’est pas clair, parce qu’ils font chacun partie d’organisations internationales de commerce. Et certains pays ont des ambassades à Hong Kong et Macao. Bon, la Chine ne les laisse pas être appelés ambassades , elles ne sont, pour eux, qu’à Beijing. Elles sont appelées consulats , même si ces bâtiments sont plus gros que les ambassades à Beijing. Tous ces faits font de Hong Kong et Macao, comme mentionné dans un précédent vidéo, des pays qui ressemble le plus à un pays sans en être un. Alors, pourquoi font-elles parties de la Chine? Parce que la Chine l’a dit. Celaa s’appelle Un Pays, Deux Systèmes , pourtant, les plus perspicaces auront remarqué que cela devrait s’appeler Un Pays, Trois Systèmes . Il y a également les zones économiques spéciales, où le capitalisme est libre, rendant plus la formule, Un Pays, Quatre Systèmes , et si la ...
En Hongkong is niet het enige geïsoleerde eiland, in de buurt ligt Macau met een paspoortcontrolerende brug en een veerpont tussen hen -- waar ook paspoorten gecheckt worden. Reis van Hongkong naar Macau naar het vasteland en terug en je krijgt uiteindelijk 3 stempels, en dat geld voor iedereen: Hongkongers kunnen niet wonen in Macau en Macaunezen kunnen niet wonen in Hongkong en beiden kunnen niet wonen op het vasteland. Maar het is allemaal chinees. En onhandig reizen is niet het enige speciale van deze zustereilanden. Ze hebben ook: * Aparte overheden en politieke partijen. * Aparte politie. * Aparte valuta. * Postbedrijven. * Scholen * en talen. Hongkong heeft zelf haar eigen olympisch team dat meedeed in de spelen van 2008 in *Peking*
...[+++]wat helemaal nergens op slaat. Het enige wat deze zustereilanden niet hebben wat andere landen wel hebben: 1) Hun eigen legers. Hoewel dat niet heel uniek is onder moderne landen, en… 2) Formele diplomatieke relaties. Maar zelfs dit is vaag want beiden zijn lid van internationale handelsorganisaties. En andere landen hebben 'ambassades' in Hongkong en Macau, natuurlijk laat China ze niet aanduiden als ambassades, die mogen alleen in **machtig peking** -- het zijn *consulaten* ook al zijn ze groter dan de ambassade in Peking. Dit allemaal maakt Hongkong en Macau, zoals genoemd in de vorige video, de meest land-achtige landen die geen landen zijn. Dus waarom is het China? China zegt dat het zo is. Het heet 'Één China, Twee Systemen'-- hoewel snelle rekenaars in het publiek zullen zien dat het zou moeten zijn 'Éen China, *Drie* Systemen' En er zijn de speciale economische zones (waar kapitalisme de vrije hand heeft) wat het meer maakt: 'Één China, Vier Systemen' -- en als China haar zin kreeg misschien: 'Éen China, *Vijf* Systemen'. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
monde sont tout à fait capables de maintenir leurs ->
Date index: 2022-01-01