Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «m'étais jamais vraiment immortalisé » (Français → Néerlandais) :
Mais je n'avais encore rien fait avec moi. Je ne m'étais jamais vraiment immortalisé moi-même. J'ai donc décidé de créer un autoportrait. C'est un genre de capsule témoin d'un autoportrait empaillé appelée « A Point Just Passed » (un instant vient de passer), où je projette mon image au-dessus d'une pointeuse. Et c'est à vous de choisir. Si vous choisissez de pointer, vous me faites vieillir. Au début, je suis un bébé et ensuite, si vous pointez, vous transformerez le bébé en bambin, et puis d'un bambin, je deviens un adolescent.
Maar ik had nooit iets met mezelf gedaan. Had mezelf nooit herdacht. Dus maakte ik een zelfportret-werk. Een soort zelfportret opgezette tijdscapsule, genaamd ‘Voorbij een punt’, waarbij ik mezelf projecteer op een prikklok. Jij mag kiezen. Als je wil prikken met die klok, kan je me ouder maken. Ik start als baby. Als je prikt, maak je van de baby een kleuter, en van een kleuter word ik een tiener.
Rétrospectivement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'é
tait pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les heurtais. Donc, ma mère a pensé que ça pourrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais f
...[+++]aire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik m
ijn leven vreselijk saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere men
...[+++]sen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.C'é
tait une expérience vraiment merveilleuse. Mais quand je suis rentrée à la maison, je me suis sentie complètement détachée et brusquement en
fermée et isolée. J'étais vraiment étonnée par ces sentiments. Je m'attendais bien à ce que ça soit difficile, avoir des nuits sans sommeil, allaiter constamment, mais je ne m'attendais pas à ce sentiment d'isolement et de solitude que j'ai ressenti. J'étais vraiment étonnée que personne ne m'ait dit que j'allais me sentir de cette façon. J'ai appelé ma sœur avec qui je suis très proche -- et q
...[+++]ui a eu trois enfants -- et je lui ai demandé, Pourquoi ne m'as-tu pas dit que j'allais me sentir de cette façon, que j'allais avoir ces -- me sentir incroyablement isolée ? Et elle m'a dit -- Je n'oublierai jamais -- Ce n'est pas précisément quelque chose que tu as envie de dire à une mère qui a un enfant pour la première fois. RG : Et évidemment, nous pensons que c'est précisément ce que vous devriez dire aux mères qui ont des enfants pour la première fois.
Het was echt een fantastische ervaring. Maar toen ik thuiskwam, voelde ik me plots erg vervreemd, en plots ingeslote
n en uitgesloten. Die gevoelens verbaasden me echt. Ik had verwacht dat het moeilijk zou zijn, met slapeloze nachten, constante voedingen, maar was niet voorbereid op de gevoelens van isolement en eenzaamheid die ik ervaarde. Ik was echt verbaasd dat niemand me dat had gezegd, dat ik me zo zou voelen. Ik belde mijn zus op, met wie ik een goede band heb -- ze heeft 3 kinderen -- en ik vroeg haar: Waarom heb je mij niet gezegd dat ik me zo zou voelen, dat ik me zo ongelooflijk geïsoleerd zou voelen? Ze zei -- ik vergeet het n
...[+++]ooit -- Dat zeg je nu eenmaal niet tegen een moeder die voor het eerst een baby krijgt. RG: En natuurlijk denken wij dat je dat net wel moet zeggen aan moeders die voor het eerst een baby krijgen.« Ash, es-tu déjà allée au Castro ? » « Eh bien, oui, en fait, on a des amis à San Fran
cisco. » « On y est jamais allé mais on dit que c'est génial. » « Ash, tu connais mon coiffe
ur Antonio ? Il est vraiment doué et n'a jamais parlé d'une petite amie. » « Ash, quelle est ta série préférée ? Notre série préférée ? Will & Grace. Et tu sais qui on aime ? Jack. Jack est notre préféré. » Puis une femme, déconcertée mais voulant désespérément me montrer son soutien, me faire savoir qu'elle était avec moi, a finalement lâché : « Tiens, des
...[+++]fois mon mari porte des chemises roses. » (Rires) Et j'ai eu un choix à ce moment, comme tout lanceur de grenade. Je pouvais retourner avec ma petite amie et mon aimante table gay et me moquer de leurs réponses, punir leur naïveté et leur incapacité à relever le défi politiquement correct gay que j'étais, ou je pouvais compatir avec eux et voir que c'était une des choses les plus dures qu'ils aient jamais faites, que commencer et avoir cette conversation était pour eux sortir de leur placard. C'est sûr, ça aurait été facile de pointer leur maladresse.
Ash, ben je naar Castro geweest? Ja we hebben vrienden in San Francisco. Ik hoorde dat het geweldig is. Ash, ken jij mijn kapper Antonio? Hij is echt goed en heeft geen vriendin. Ash, wat is je favoriete serie? Onze favoriet is Will & Grace. Jack vinden we geweldig. Jack is onze favoriet. Eén vrouw wist niet wat ze moest doen, maar wilde zo graag haar steun tonen. Om mij te tonen dat ze aan mijn kant stond zei ze uiteindelijk: Soms draagt mijn man een roze shirt. (Ge
lach) Ik had op dat moment een keuze, zoals alle granatengooiers. Ik kon teruggaan naar mijn vriendin aan onze homotafel en hun antwoorden bespotten. Hun bekrompenheid en on
...[+++]vermogen afstraffen om te voldoen aan mijn politiek correcte lesbische maatstaven. Of ik kon empathie tonen. Misschien was dit het moeilijkste wat ze ooit hadden gedaan. Om zo'n gesprek te voeren was voor hen uit de kast komen. Het was makkelijker geweest om hun tekortkomingen aan te wijzen.Et les livres sont réellement les journaux
de ma vie. Je n'ai jamais -- je n'aime pas les intrigues. Je ne sais pas ce qu'une intrigue veut dire. Je ne supporte pas l'idée de quoi que ce soit qui commence au début, vous savez, début, milieu et
fin, ça me terrifie vraiment, parce que ma vie est trop imprévue et confuse, et c'est comme ça que je l'aime
. Mais bref, donc j'étais, nous étions à Venise, et c'est notre chambre, et j'ai fa
...[+++]it ce rêve que je portais cette superbe robe verte, et je regardais par la fenêtre, et c'était vraiment beau. Et donc j'ai pu mettre ça dans cette histoire, qui est un alphabet, et je l'espère passer à autre chose.
De boeken zijn verslagen van mijn leven. Ik houd niet van verhaallijnen. Een verhaallijn zegt me niets. Ik ben wars van alles met een begin... en ..begin, midden en eind. Het beangstigt me, want mijn leven is te willekeurig en verward, en daar houd ik van. Maar hoe dan ook, we waren in Venetië. Dit is onze kamer. Ik droomde dat ik een fantastische groene japon droeg en uit het raam keek. Het was iets heel moois. Nu kon ik dat in dit verhaal stoppen, dat een alfabet is, om dan hopelijk op iets anders uit te komen.
Quand j'étais en CE1, j'ai gagné le concours d'éloquence de la ville m
ais personne ne m'a jamais dit, Hé, ce gamin s'
exprime vraiment bien. Il ne sait pas se concentrer mais il adore se balader et dynamiser les gens. Personne n'a dit, Prenons lui un prof d'expression orale . Ils ont dit, donnez lui des cours particuliers dans une matière où il est nul Donc certains enfants affichent ces traits de caractère. et nous devons commencer à les rechercher. Je pense que nous devri
...[+++]ons élever les enfants, en faire des entrepreneurs plutôt que des avocats. Malheureusement le système scolaire pousse le monde entier à dire, hé, devenons avocat ou devenons docteur et nous ratons une occasion parce que personne ne dit jamais , Hé, devenons entrepreneur. Les entrepreneurs sont des gens - parce qu'il y en a beaucoup dans cette salle- qui ont ces idées et ces passions ou voient ces besoins dans le monde et décident de se lever et d'intervenir. Et nous mettons tout en œuvre pour que ça existe..
T
oen ik In de tweede klas zat, heb ik een locale toespraak competitie gewonnen, maar niemand die zei, Hé, deze jongen is een goede spreker. Hij kan zich niet concentreren maar hij houdt ervan om mensen te enthousiasmeren. Niemand zei Laten we hem coachen in het geven van toespraken Ze zeiden, geef hem bijles in waar hij slecht in is. Kinderen vertonen deze talenten. En wij moeten daar alert op zijn. Ik denk dat we kinderen zouden moeten opvoeden om ondernemers te worden in plaats van advocaten. Maar helaas zorgt het schoolsysteem ervoor dat de wereld zegt, Hé, wordt advocaat of wordt dokter, en we missen hierin een kans omdat niemand zegt, Hé, wordt ondernem
...[+++]er . Ondernemers zijn mensen -- omdat we er veel van hebben in deze zaal -- die bepaalde ideeën of passies hebben of een behoefte ontdekken, en besluiten om ervoor te gaan. En we hebben er alles voor over om het voor elkaar te krijgen.Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte sur cette personne, donc j'écris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail ne me plaisa
it pas, parce que j'étais designer, mais ça ne me stimulait pas. J'avais fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mais l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer des choses comme ces petites histoires. Ceci est une illustration sur mon expérience en colo quand j'avais 11 ans, et comment je suis
...[+++]allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundige zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over mezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001 op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat ik er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen
op kamp toen ik 11 jaar was. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn
...[+++] vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoorde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen bab
y meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kij ...[+++]k naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Puis j'ai entendu parler de ces rencontres sportives entre coureurs handicapés, et je me suis dit, il faut que je me renseigne, mais avant de juger, je devais voir ce que c'était vraiment. J'ai donc réservé un vol pour Boston en 1995, à 19 ans, et j'étais assurément le mouton noir de cette course. Je n'avais jamais couru cela auparavant.
En ik hoorde dat ze hardloopwedstrijden hielden voor gehandicapte hardlopers, en ik dacht: daar loop ik niet echt warm voor, maar voordat ik een oordeel vel, laat ik eens gaan kijken wat het is. Dus boekte ik een vlucht naar Boston in '95, op mijn 19e, een absoluut buitenbeentje bij deze race. Ik had het nog niet eerder gedaan.
Je peux essayer de vous décrire comment c'était, mais vous ne saurez jamais comment c'était vraiment, et plus j'essaie de vous expliquer combien je me sentais seul, J'étais le seul être vivant sur 14 millions de km², il faisait froid, une température ressentie de près de -75° les mauvais jours, les mots ne sont pas assez forts, je ne parviens pas à lui rendre justice
Ik kan je proberen te vertellen hoe het was, maar je zult het nooit echt weten. Hoe meer ik tracht uit te leggen dat ik eenzaam was, als enige mens op 5,4 miljoen vierkante kilometer, dat het koud was -- bijna min 75 in de wind op een slechte dag, hoe meer woorden tekort schieten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
m'étais jamais vraiment immortalisé ->
Date index: 2024-06-18