Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «lorsqu'il avait assisté à son procès » (Français → Néerlandais) :
Il avait entendu un récit similaire à propos de celui qui lui avait tiré dessus lorsqu'il avait assisté à son procès.
Hij hoorde een gelijksoortig verhaal over de man die hem had neergeschoten, toen hij zijn rechtszaak bijwoonde.
Vous ne connaissez pas Moreese Bickham
. Il a dit ces mots lorsqu'il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans un
e prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement.
...[+++]» C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Moreese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een
glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harr
...[+++]y S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.Après l'une de nos représentations à l'hôpital d'état de Patton à San Bernardino, une femme s'est approc
hée de nous et elle avait des larmes qui ruisselaient sur son visage, et elle souffrait d'une paralysie, elle tremblait, et elle avait ce sourire magnifique, et elle a dit qu'elle n'avait jamais entendu de musique classique auparavant, elle ne pensait pas qu'elle aimerait ça, elle n'avait jamais entendu un violon avant, mais que cette musique était comme le soleil, et que personne ne venait jamais leur rendre visite, et que, pour la premiè
re fois en six ans, ...[+++]lorsqu'elle nous a entendu jouer, elle a cessé de trembler sans médicament.
Na een optreden in het Patton State Hospital in San Bernardino, kwam een vrouw op ons af. De tranen stroomden langs haar gezicht. Ze had een hersenverlamming, ze schudde, en ze had een prachtige glimlach. Ze zei dat ze nog nooit klassieke muziek had gehoord, dat ze geen hoge verwachting had, maar dat muziek horen was als de zon horen schijnen, dat niemand haar ooit bezocht, en dat voor het eerst in 6 jaar, toen ze ons hoorde spelen, ze zonder medicijnen stopte met schudden.
Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, le
s gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : «
Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de surveillanc
...[+++]e qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw
...[+++] systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen. C'était visible
dans l'assistance, lorsque je vous ai montré ces images ré
pugnantes. La façon dont nous avons mesuré ces réactions a été établie sous forme d'échelle, par d'autres psychologues en demandant simplement à des personnes leur facilité à être dégoûté, au travers de diverses situations. Voici quelques exemples
: « Même si j'avais très faim, je ne prendrai pas un bol de ma sou
pe préférée si on l' ...[+++]avait mélangé avec une tapette à mouches utilisée mais propre. » « Auriez-vous eu la même réaction ? » (Rires) « Alors que vous marchez à travers un tunnel sous une voie ferrée, vous sentez une odeur d'urine. Seriez-vous extrêmement dégoûté ou pas du tout ? » Si vous en avez assez de ces questions, jetez un œil au résultat général de sensibilité au dégoût.
Je kon het waarschijnlijk a
an het publiek zien toen ik jullie die walgopwekkende beelden toonde. We hebben dit gemeten aan de hand van een schaal die door enkele andere psychologen werd ontworpen. Ze stelden mensen vragen over hoe allerlei situaties een gevoel van walging konden oproepen. Hier een paar voorbeelden: Zelfs als ik hongerig was, zou ik geen kom van mijn favoriete soep drinken als ze was omgeroerd met een gebruikte, maar grondig gewassen vliegenmepper. Eens of oneens? (Gelach) Als je door een spoorwegtunnel wandelt en je ruikt urine, zou je dan wel of niet walgen? Met genoeg van deze vragen krijg je een beeld van gevoeligheid
...[+++] voor walging.Lorsque Léon Tolstoï avait cinq ans, son frère Nicolas est venu vers lui et lui a dit qu'il avait gravé le secret du bonheur universel sur un petit bâton vert qu'il avait caché dans un ravin dans le domaine familial en Russie.
Toen Leo Tolstoj vijf jaar oud was, zei zijn broer Nikolay tegen hem dat hij het geheim van universeel geluk had gegraveerd op een kleine groene stok, die hij verstopte in een ravijn op het landgoed van het gezin in Rusland.
À son retour, il a commencé à travailler avec des survivants de génocides et beaucoup de gens victimes de traumatismes de guerre. Lui-même en était victime et avait peur du vide depuis qu'au Vietnam, il était descendu d'hélicoptères en rappel au dessus des bidonvilles. On lui a donné un chien d'assistance nommé Gander, un labrador, pour l'aider à surmonter ces troubles et son vertige.
Na zijn terugkeer in de VS ging hij werken met overlevenden van genocide en met mensen die een oorlogstrauma hebben. Zelf had hij PTSS en hoogtevrees omdat hij in Vietnam achterstevoren aan het landingsgestel van de helikopter hing. Hij had een hulphond, een labradoodle, die Gander heette. Die hielp hem bij zijn PTSS en hoogtevrees.
E
t lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis all
é chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les
...[+++] limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes
wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film
...[+++]werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Vous savez que le génocide, l'extinction physique de tout un peuple est condamné universellement, mais l'ethnocide, la destruction des coutumes d'un peuple, n'est pas seulement condamné, mais est universellement -- dans beaucoup d'endroits -- célébré en tant que stratégie de développement. Il est impossible de comprendre la douleur du Tibet sans l'avoir vue à son plus bas niveau. J'ai parcouru une fois 6,000 miles de Chengdu dans l'ouest de la Chine par voie terrestre traversant le sud-est du Tibet vers Lhasa avec un jeune collèg
ue, et ce n'est que lorsque j'ai atteint Lhasa que j'ai compris ce qui se cache derrière les st
atistiques ...[+++] qui nous sont communiquées. 6,000 monuments sacrés réduits en poussière et en cendres. 1.2 millions de personnes tuées par les cadres lors de la révolution culturelle. Le père de ce jeune homme avait été affecté au Panchen Lama. Ce qui voulait dire qu'il fut tué sur-le-champ lors de l'invasion chinoise. Son oncle s'enfuit dans la diaspora avec sa Sainteté qui conduirent le peuple au Népal.
Genocide, de fysieke uitroeiing van een volk wordt universeel veroordeeld, maar etnocide, de vernietiging van de levenswijze van een volk, wordt niet alleen niet veroordeeld, maar wordt in veel gebieden zelfs gevierd als onderdeel van een ontwikkelingsstrategie. De pijn van Tibet is niet te bevatten, totdat je er op het basisniveau mee in aanraking komt. Ik heb eens met een jonge collega 9000 kilometer over land gereisd van Chengdu in West-Ch
ina naar Lhasa. Pas toen ik in Lhasa kwam, begreep ik het gezicht achter de statistieken waar je over hoort. 6000 Heilige monumenten vernietigd, 1,2 miljoen mensen gedood tijdens de Culturele Revolut
...[+++]ie. De vader van mijn collega werd toegekend aan de Panchen Lama. Op basis daarvan werd hij direct gedood toen de Chinese invasie begon. Zijn oom vluchtte met de Dalai Lama in de diaspora, die de mensen tot in Nepal bracht.Elle parlait au plus grand nombre de personnes possible. Elle débattait, discutait, et finalement, son jour de chance est arrivé lorsqu'un chercheur est arrivé en ville pour étudier l'histoire des mines dans la région. Elle lui a raconté son histoire, et bien sûr, au début, comme tous les autres, il ne l'a pas crue, mais de retour à Seattle, il a fait ses propres recherches, et a réalisé qu'elle avait raison.
Ze praatte met alle mogelijke mensen. Ze bleef maar argumenteren en trof het uiteindelijk met een onderzoeker die de stad bezocht om de geschiedenis van de mijnen in de streek te bestuderen. Ze vertelde hem haar verhaal. Eerst geloofde hij haar niet, net als alle anderen. Maar hij keerde terug naar Seattle en deed zijn eigen onderzoek. Hij stelde vast dat ze gelijk had.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
lorsqu'il avait assisté à son procès ->
Date index: 2024-02-01