Vertaling van "l'on paie la cotisation chaque année " (Frans → Nederlands) :

Le logiciel est sujet à une autre force primaire: Le mandat de publier toujours plus de versions. Quand on achète un logiciel, ce n'est pas comme acheter un vase ou un bonbon, que l'on possède. C'est plus comme adhérer à un club où l'on paie la cotisation chaque année. Et chaque année, ils disent, Nous avons ajouté plus de fonctions et nous allons vous les vendre pour 99 dollars Je connais un gars qui a dépensé 4000 dollars rien que sur Photoshop au fil des ans.
Software lijdt onder een andere oerkracht: de drang om steeds meer versies uit te geven. Het kopen van een stuk software is niet als het kopen van een vaas, waarbij je eigenaar wordt. Het is meer als een club met jaarlijkse contributie. En elk jaar zeggen ze: We hebben functies toegevoegd en dat kost u 99 dollar. Ik ken iemand die in totaal 4000 dollar aan Photoshop heeft uitgegeven.

Les pots de vin et la corruption subissent la loi de l'offre et de la demande. La chaîne d'approvisionnement est principalement constituée d'entreprises cupides et immorales et des individus moyens malheureux. Côté demande, principalement des politiciens, des bureaucrates et ceux qui ont un pouvoir qui leur est confié. Selon les estimations de la Banque Mondiale, mille milliards dollars sont payés en pots de vin chaque année, aggravant la situation de ceux qui sont déjà mal en point. Pourtant, si vous regardez l'individu moyen, il ou elle ne se lève pas chaque jour en se disant, Hmm, voyons voir à qui je vais bien pouvoir donner des pots de vin aujourd'hui. ou, Voyons voir qui je peux corrompre aujourd'hui. Souvent c'est sous la contrainte ou quand il est dos au mur que l'individu moyen se retrouve dans cette situation qui le conduit à payer un pot de vin. Dans le monde moderne, où le temps vaut de l'argent, et la bataille pour sa survie incroyablement difficile, l'individu moyen malchanceux abdique et paie des pots de vin simplement pour continuer à vivre.
Steekpenningen en corruptie hebben zowel een vraag- als een aanbodzijde. De aanbodzijde bestaat voornamelijk uit gulzige onethische bedrijven en de ongelukkige gewone man. De vraagzijde wordt vooral ingenomen door politici, bureaucraten en degenen die over beslissingsbevoegdheid beschikken. Volgens schattingen van de Wereldbank wordt er elk jaar een biljoen dollar betaald aan steekpenningen, wat de toestand van diegenen die er al slecht aan toe zijn, nog verslechtert. De gewone man wordt niet elke dag wakker met in zijn hoofd de gedachte: Hmm, laat eens zien wie ik vandaag wat smeergeld kan toestoppen. of Laat eens zien wie ik vandaag kan omkopen. Vaak is het de beklemmende of de rug-tegen-de-muursituatie waarin de ongelukkige gewone man zich bevindt die hem ertoe brengt steekpenningen te betalen. In de moderne wereld waar tijd een schaars goed is en de strijd voor levensonderhoud onvoorstelbaar zwaar is, heeft de ongelukkige gewone man meestal geen keuze en betaalt hij het smeergeld alleen maar om door te gaan met leven.