Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «l'histoire a oublié les noms » (Français → Néerlandais) :
Donc l'objectif de ma présentation est de vous faire prendre conscience que ceux dont l'histoire a oublié les noms ont souvent eu autant si ce n'est plus d'influence sur ce qu'on mange aujourd'hui.
Met mijn presentatie wil ik jullie bewust maken van het feit dat degenen wiens namen verloren zijn gegaan in de geschiedenis vaak net zoveel, of meer, invloed hebben gehad op wat wij nu eten.
(Vidéo) Narration : « Oubli ». Le nom de l'auteur est le premier à s'en aller, suivi
t docilement par le titre, l'intrigue, la conclusion déchirante, tout le roman, qui devient tout à coup celui que vous n'avez jamais lu, dont vous n'avez jamais entendu parler. C'est comme si, un par un, les souvenirs que vous aviez décidaient de se retirer dans l'hémisphère sud du cerveau dans un petit village de pêcheurs où il n'y a pas de téléphone. Il y a bien longtemps, vous
avez dit adieu aux noms des neuf muses et vous avez regardé l'équation qu
...[+++]adratique faire ses bagages. Et même maintenant, alors que vous mémoriser l'ordre des planètes, quelque chose d'autre se dérobe, une fleur symbole d'un état peut-être, l'adresse d'un oncle, la capitale du Paraguay. Quoi que ce soit vous avez du mal à vous rappeler, ce n'est pas en équilibre sur le bout de votre langue, même pas caché dans quelque coin obscur de votre rate. C'est parti flotter sur une rivière sombre mythologique dont le nom commence par un L du plus loin que vous pouvez vous rappeler, bien avancé vers l'oubli où vous rejoindrez ceux qui ont oublié même comment nager et comment faire de la bicyclette.
(Video) Verteller: Vergeetachtigheid. De naam van de auteur verdwijnt het eer
st, gehoorzaam gevolgd door de titel, de verhaallijn, het hartverscheurende slot, de hele roman, die plots een roman wordt die je nooit hebt gelezen, waar je nooit van hebt gehoord. Alsof, één voor één, de herinneringen die je koesterde, besloten met pensioen te gaan in het zuiden van je brein, naar een klein vissersdorp zonder telefoon. Lang geleden kuste je de namen van de negen muzen vaarwel en zag je de vierkantsvergelijking haar biezen pakken. Zelfs nu, terwijl je de volgorde van de planeten instudeert, ontsnapt er iets anders, een nationale bloem misschien
...[+++], het adres van een oom, de hoofdstad van Paraguay. Wat het ook is dat je je moeizaam voor de geest haalt, het ligt niet op het puntje van je tong. Het hokt niet eens in een duister hoekje van je milt. Het is weggegleden langs een donkere mythologische rivier, waarvan de naam met een L begint, voor zover je je herinnert, onderweg naar je eigen vergetelheid, waar jij je zal voegen bij diegenen die zelfs het zwemmen zijn verleerd en het fietsen.L'oiseau réussit à se reprendre et passe cette tour médiévale - l'une des rares tours médiévales restantes - vers
l'église de - j'ai oublié son nom - Sant'Agnese, Autour du dôme, on regarde la Piazza Navona en bas, déjà mentionn
ée et vue plusieurs fois ; il y a la statue des quatre fleuves de Bernini. Et on passe le merveilleux Sant'Ivo de Borromini. On s'arrête juste assez sur l'oculus de 8,7 mètres de diamètre du Panthéon pour reprendre notre souffle. Et ensuite on peut plonger à l'intérieur et autour, et comme on vole, on n'a pas
...[+++]à se soucier de la gravité à ce moment particulier. Donc ce dessin peut être orienté de toutes les façons sur cette page.
En de vogel raapt zichzelf bij elkaar bij deze middeleeuwse toren -- een van de weinige die zijn overgebleven -- naar de kerk van -- ben haar naam vergeten -- Sant'Agnese, en rond de koepel neerkijkend op Piazza Navona, dat we reeds eerder bezochten. Hier is het Berninibeeld van de vier rivieren. En voorbij de fantastische Sant'Ivo van Borromini. Net lang genoeg stoppend op de oculus van het Pantheon om op adem te komen. En dan kunnen we naar binnen zweven, en omdat we vliegen, hoeven we niet in te zitten over zwaartekracht, en kan deze tekening gedraaid weergegeven worden.
Après un silence gênant, il disait : « Tu as oublié ton nom ? » Je restais silencieux.
Na een ongemakkelijke stilte vraagt hij mij: Ben je je naam vergeten? En ik kan nog steeds niets zeggen.
(Rires) Ou que j'ai oublié leur nom quand j'hésite avant de le dire.
(Gelach) Of ze denken dat ik hun naam vergeten ben omdat ik aarzel als ik hun naam zeg.
Et quand vous vous promenez avec cette paire de chaussures remarquable, et que quelqu'un vous demande: c'est quoi? Vous pouvez raconter l'histoire pour Blake, au nom de toutes les personnes qui ont reçu une paire de chaussures.
Terwijl je rondloopt met dit bijzondere paar schoenen, en iemand vraagt Wat zijn dat? , kan je het verhaal vertellen in naam van Blake, in naam van de kinderen die de schoenen krijgen.
Cette histoire raconte que nous avons tous un nom, une histoire, et que nous sommes tous quelqu'un.
Het is een verhaal over het feit dat iedereen een naam heeft, iedereen een verhaal heeft, iedereen iemand is.
Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces familles, et elle me
dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi
...[+++]qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel ge
maakt. (Gelach) Het komt hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik
...[+++] zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Docteur en économie, Sebastião Salgado ne s'est lancé dans la photographie qu'après ses 30 ans mais la discipline devint une obsession. Ses projets qui s'étendent sur plusieurs années capturent superbement l
e côté humain d'une histoire mondiale qui, trop souvent, inclut la mort, la destruction ou la
décadence. Ici, il nous raconte une histoire très personnelle sur son art qui l'a presque tué et nous montre des photos à couper le souffle de son dernier projet, Genèse, qui rend compte de pe
rsonnes et de lieux ...[+++]oubliés du monde.
Dr. in de economie, Sebastião Salgado begon pas na zijn 30ste met fotografie, maar het werd een obsessie voor hem. Zijn jarenlange projecten leggen op een prachtige manier de menselijke kant vast van een wereldwijd verhaal, dat maar al te vaak gepaard gaat met dood, vernietiging en verval. Hier vertelt hij een diep persoonlijk verhaal over het ambacht dat hem bijna zijn leven kostte en laat hij adembenemende beelden zien uit zijn recentste werk, Genesis, dat een document is over de vergeten mensen en plekken in de wereld.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
l'histoire a oublié les noms ->
Date index: 2022-08-28