Traduction de «l'aire d'un triangle » (Français → Néerlandais) :

Tirez et vous obtenez un rectangle. Poussez et vous obtenez un parallélogramme. Mais ce n'est pas stable. Prenez le pentagone par exemple, tirez dessus et vous obtenez un trapèze en forme de bateau. Poussez et ça prend la forme d'une maison. Ou ça prend la forme d'une triangle isocèle, qui n'est pas stable non plus. Ce carré a l'air bien carré et stable. Poussez un peu et ça devient un losange, la forme d'un cerf-volant. Mais donnez un triangle à un enfant, et il ne peut rien faire avec. Pourquoi utiliser des triangles ? Parce que les triangles sont les seules structures rigides. On ne peut pas construire un pont avec des carrés, car au passage d'un train, le pont oscillerait.
Als je hieraan trekt, wordt het een rechthoek. Geef het een duwtje en het wordt een parallellogram. Dit is erg onstabiel. Kijk naar de vijfhoek, bijvoorbeeld. Trek hieraan -- het wordt een bootvormig trapezium. Duw en het krijgt de vorm van een huis. Dit wordt een gelijkbenige driehoek. Nogmaals -- erg onstabiel. Dit vierkant ziet er misschien erg vierkant en stijf uit. Geef het een klein duwtje -- het wordt een ruit. Het krijgt de vorm van een vlieger. Maar geef een kind een driehoek, en het kan er niets mee aanvangen. Waarom gebruiken we driehoeken? Omdat driehoeken de enige stijve structuren zijn. We kunnen geen brug bouwen met vierkanten, want als er een trein aankwam, zou die aan het dansen gaan.

Si nous avions plutôt fait pivoter le triangle de, disons, 90 degrés, le triangle pivoté aurait l'air différent comparé à l'original.
Hadden we de driehoek over 90 graden gedraaid, dan zou de geroteerde driehoek verschillen van de oorspronkelijke.

Continuons, que pouvons-nous dire de l'aire d'un triangle ?
En hoe bepalen we de oppervlakte van een driehoek?