Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "jusqu'à notre " (Frans → Nederlands) :
Nous avons, depuis le moment où nous poussons notre premier vagissement jusqu'au moment de notre dernier souffle -- c'est à dire depuis notre naissance jusqu'à notre mort -- nous ne pouvons pas réduire notre rythme métabolique en dessous du niveau appelé standard, ou métabolisme de base.
We hebben, van de eerste klap op de billen tot onze laatste adem -- van onze geboorte tot onze dood -- we kunnen ons metabolisme niet vertragen onder wat een standaard heet, of basaal metabolisme.
Si nous étions en mesure d'observer notre galaxie de l'extérieur et de zoomer jusqu'à notre soleil, nous verrions une véritable carte des étoiles.
Als we van buitenaf naar onze Melkweg konden kijken en inzoomen op onze zon, konden we een echte sterrenkaart zien.
Je lui ai ensuite fait monter la colline jusqu'au resto du coin, et nous avons partagé une pizza en guise de goûter, avant de redescendre la colline jusqu'à notre maison, et je lui ai donné son bain et je lui ai mis son pyjama Batman.
Toen liepen we de heuvel op naar het plaatselijke café waar we een pizza deelden als avondeten. We liepen de heuvel weer af naar huis. Ik deed hem in bad en trok hem zijn Batman-pyjama aan.
Qui sait jusqu'où notre imagination et notre volonté peut nous mener ?
Wie weet waar onze verbeelding en wilskracht ons kunnen brengen?
Ils ont littéralement frayer un chemin jusqu'à notre porte.
Ze lopen letterlijk de deur plat.
Le lendemain, entre six et sept heures du matin, le corps est transporté dans son sac jusqu'à notre Centre, et il est passé dans l'un de nos scanners CT.
In de ochtend, tussen zes en zeven 's morgens, wordt het lichaam in een body bag naar ons centrum getransporteerd en gescand door een van de de CT-scanners.
Les requins saumons descendent vers les tropiques pour mettre bas et viennent à Monterrey. Et juste à côté de Monterrey vers les Farallones il y a une équipe qui travaille sur le requin blanc, dirigée par Scott Anderson et Sal Jorgensen. Ils peuvent lancer une cible -- c'est un tapis en forme de phoque -- et un requin blanc arrive, un animal curieux qui viendra jusqu'à notre bateau de 5 mètres de long.
Zalmhaaien gaan naar de tropen om te paaien en komen naar Monterey. Vlakbij, in Monterey en op de Farallones, bevindt zich een witte-haaiteam onder leiding van Scott Anderson en Sal Jorgensen. Ze kunnen een lokaas uitgooien - een tapijt in de vorm van een zeehond - en dan komt die witte haai, een merkwaardig beest tot bij onze boot van 5 meter.
Je n'ai jamais entendu de telles conneries. (Rires) C'est la plus grande frayeur et la plus grande panique qu'on puisse ressentir. J'ai réussi à aller au bord du lac. Mon équipe m'a attrapé, puis nous sommes redescendus aussi vite que possible -- en marchant sur des gravats -- jusqu'à notre camp. Et là, nous nous sommes assis, et nous avons fait le point sur ce qui avait tourné de travers là-bas sur l'Everest. Et mon équipe n'a pas mâché ses mots.
Ik heb nog nooit zulke volslagen onzin gehoord. (Gelach) Het is het meest angstaanjagende en paniekerige gevoel dat je kunt hebben. Ik kreeg mezelf aan de kant van het meer. Mijn team greep me en dan liepen we zo snel als we konden naar beneden -- over de steentjes -- tot aan ons kamp. Daar gingen we zitten en deden we een nabespreking over wat er mis was gegaan, daar op Mount Everest. Mijn team zei het mij vlakaf.
Entre parenthèses, j'ai entendu des choses intéressantes ces derniers jours, et je pense même que Chris Hadfield en fera un TED dans quelques années, lors de conversations telles que celles-ci : « Oh, l’Antarctique. Incroyable. J'y suis allé avec mon mari
avec Lindblad pour notre anniversaire de mariage. » Ou alors : « Oh, super, tu y es allé pour le marathon ? » (Rires) Notre voyage était en fait comme 69 marathons, mis bout à bout, durant 105 jours ; un voyage de 2900 km à pied depuis la cô
te de l'Antarctique jusqu'au pôle Sud, aller- ...[+++]retour.
Ik heb trouwens iets interessants ontdekt in de laatste paar dagen. Iets wat Chris Hadfield bij TED over een paar jaar ook wel zal krijgen. Gesprekken die ongeveer zo gaan: O, Antarctica. Te gek. Mijn man en ik hebben Antartica gedaan met SNP voor onze trouwdag. Of, O, cool, ben je daar voor de marathon geweest? (Gelach) In feite was onze reis 69 marathons, van start tot finish, in 105 dagen, een reis van 2.900 kilometer te voet van de kust van Antarctica naar de zuidpool en weer terug.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
jusqu'à notre ->
Date index: 2023-03-14