Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «jusqu'aux tristes appels » (Français → Néerlandais) :
Bernie Krause enregistre des environnements sonores sauvages - le vent dans les arbres, les chants d'oiseaux, les sons subtils de larves d'insectes - depuis 45 ans. Au fil de ces années, il a pu observer de nombreux environnements radicalement modifiés par l'homme, parfois même par des pratiques censées se montrer respectueuses de l'environnement. Un regard étonnant sur ce que nous pouvons apprendre à travers les symphonies de la nature, depuis les grognements d'une anémone de mer jusqu'aux tristes appels d'un castor en deuil.
Bernie Krause neemt al 45 jaar lang natuurlijke soundscapes op — de wind in de bomen, het getjilp van vogels, de subtiele geluiden van insectenlarven. Gedurende die tijd heeft hij veel omgevingen radicaal zien veranderen door mensen, soms zelfs door praktijken die geacht werden milieuveilig te zijn. Een verrassende blik op wat we kunnen leren van de symfonieën van de natuur, van het grommen van een zeeanemoon tot de treurige roep van een rouwende bever.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Amanda Bennett et son mari étaient passionnés et pleins de vie tout au long de leur vie commune - et ce jusqu'aux derniers jours. Bennett fait un exposé tendre et puissant sur la raison pour laquelle on ne devrait pas appeler « déni » le fait d'avoir pour ses proches en fin de vie, l'espoir d'une fin heureuse. Elle appelle à un récit plus héroïque de la mort, pour correspondre à ceux que nous avons dans la vie.
Amanda Bennett en haar man waren gepassioneerd en vol levenslust in hun leven — tot en met de allerlaatste dagen. Bennett geeft een lieflijke maar toch krachtige toespraak over waarom het niet gerechtvaardigd is om de hoop op een goede afloop van de geliefden van de stervende te bestempelen als 'ontkenning'. Ze roept op tot een meer heroïsch verhaal voor de dood — dat gelijkwaardig is aan dat van het leven.
Quand Esta Soler faisait du lobbying pour pénaliser les violences domestiques en 1984, un politicien a appelé ça « la loi qui enlève les joies du mariage ». « Si seulement j'avais eu Twitter » songe-t-elle. Ce talk optimiste et de grande envergure retrace 30 ans de stratégies et de technologies — depuis le Polaroid jusqu'aux réseaux sociaux - qui ont mené à une diminution de 64 pour cent des violences domestiques aux Etats-Unis.
Toen Esta Soler in 1984 lobbyde voor wetgeving die huiselijk geweld strafbaar zou stellen, noemde één politicus dat 'De wet haal de lol uit het huwelijk'. Had ik toen maar Twitter gehad, mijmert ze. Deze opzwepende, optimistische talk brengt dertig jaar van tactiek en techniek in kaart — van de polaroidcamera tot sociale media — die geleid hebben tot een daling van 64% in huiselijk geweld in de Verenigde Staten.
Pour simpl
ifier, on présumait jusqu'à présent que si on donnait assez de connectivité aux gens, si vous leurs donnez assez d'appareils, la démocratie suivrait inévitablement. Et à vrai dire, je n'ai jamais adhéré à cet argument, en partie parce que je n'ai jamais vu 3 présidents américains tomber d'accord sur quoi que ce soit dans le passé. (Rires) Mais vous savez, même au delà de ça, si vous pensez à la logique sous-jace
nte, c'est ce que j'appelle le libéralisme iPod. Nous supposons que chaque Iranien ou Chinois qui possède et aime s
...[+++]on ipod aimera aussi la démocratie libérale.
Om het simpel te zeggen, de assumptie is tot nu toe geweest dat als je mensen genoeg mogelijkheid tot aansluiting geeft, als je hen genoeg toestellen geeft, democratie automatisch zal volgen. En om eerlijk te zijn, ik heb dit argument nooit echt geloofd, deels omdat ik nooit zag dat drie Amerikaanse presidenten het in het verleden ergens over eens waren. (Gelach) Maar, weet je, zelfs los daarvan, als je nadenkt over de onderliggende logica, is het iets wat ik iPod-liberalisme noem. Waarbij we veronderstellen dat elke Iraniër of Chinees die toevallig een iPod heeft en die leuk vindt ook liberale democratie leuk zal vinden.
La scène a son vrai foyer à New York,
Chicago et Seattle, sauf l'exception de la compagnie théâtrale de Dallas. Et ce fait même qu'ils travaillaient dans un espace provisoire faisait que pour Beckett ils pouvaient faire sauter un mur; ils pouvaient monter La Cerisaie et foncer un trou dans le sol, et cetera. Nous nous trouvions alors devant la très décourageante tâche d'avoir à faire un bâtiment flambant neuf qui garderait - qui serait un bâtiment 'inaltéré', mais qui garderait ce caractère expérimental. Et de deux
, c'est ce que l'on appelle un théâtre p
olyvalent: ...[+++] on monte toutes sortes de spectacles venant d'un répertoire. Le matin on fait du théâtre-en-rond, puis en proscenium et ainsi de suite. Ils avaient besoin alors de passer rapidement d'une forme d'organisation de l'espace de jeu à l'autre, et pour des raisons d'économie des charges d'exploitation, ceci ne se fait pratiquement plus dans la plupart des théâtres polyvalents aux Etats-Unis. Nous avons dû, alors, inventer un moyen de surmonter ce problème. Nous avons décidé alors de remettre le théâtre littéralement sens dessus-dessous: prendre les segments jusqu'alors définis comme côté public et côté scène et les empiler - niveau public et niveau scène - et ainsi créer ce que nous avons nommé une machine théâtrale.
Theater speelt zich vooral af in New York, Chicago en Seattle, met uitzondering van het theaterbedrijf van Dallas. Het feit dat ze in een voorlopige ruimte werkten, betekende dat ze voor Beckett een muur konden slopen. Ze konden De Kersentuin opvoeren en een gat door de vloer boren, enzoverder. Het was een heel intimiderende opdracht voor ons om een splinternieuw gebouw te maken dat authentiek kon zijn, maar dit soort experimentele aspect kon behouden. Het tweede is dat ze aan theater doen in allerlei vormen: ze doen verschillende soorten opvoeringen in hun repertoire. In de ochtend doen ze dan iets in de arena. Dan doen ze iets in het voortoneel enzoverder.
...[+++] Ze moesten dus in staat zijn om snel over te schakelen tussen de verschillende theatervormen. Omwille van het werkingsbudget gebeurt dit eigenlijk niet meer, in zowat in geen enkel meervormig theater in de Verenigde Staten, dus moesten we een manier bedenken om dat aan te pakken. Ons idee was om het theater letterlijk op zijn kop te zetten: om de dingen die voorheen beschreven werden als 'front-of-house' en 'back-of-house' en ze opeenstapelen -- boven het huis en onder het huis -- om zo een soort van theatermachine te ontwikkelen. Vous pouvez d
onc aller seulement jusqu'à un certain point, je crois, en racontant votre histoire, en utilisant ces statistiques abstraites. Et donc j'avais des amis à dîner, et je leur demandais -- nous faisions un barbecue -- je leur demandais quel conseil ils pourraient me donner pour que je prouve le bien fondé de mon histoire. Ils m'ont dit, Pourquoi ne fa
is-tu pas des crash tests? Et j'ai répondu, C'est une super idée. Nous avons donc essayé d'obtenir des crash tests. Et il s'avère que
comme nous faisions ...[+++]appel aux compagnies indépendantes de crash test dans tout le pays, aucune d'entre elles ne voulait faire nos crash test en prétextant -- certains de façon explicite, d'autres de façon moins explicite -- Toutes nos affaires dépendent des fabricants de sièges auto. Nous ne pouvons pas risquer de les perdre en faisant des tests comparatifs entre ceinture et siège auto. Et finalement l'un d'entre eux l'a fait à condition de garder l'anonymat. Ils ont dit qu'ils seraient contents de faire ce test pour nous. Donc avec l'anonymat et 1500 $ par siège sacrifié au test.
Dus kom je volgens mij niet zo ver met je verhaal door gebruik te maken van deze abstracte statistieken. Ik had vrienden te eten gevraagd, en ik vroeg -- we deden een kookworkshop. Ik vroeg hen of ze advies voor me hadden over het bewijzen van mijn punt. Ze zeiden: Waa
rom doe je niet wat crashtests? En ik zei: Dat is een geweldig idee. Dus probeerden we een aantal crashtests te bestellen. Toen we rondbelden naar onafhankelijke crashtestbedrijven in het hele land, wilde geen van hen onze crashtest doen. Ze zeiden - de één al explicieter dan de ander: Al onze omzet komt van de fabrikanten van autozitjes. We willen ze niet voor het hoofd st
...[+++]oten door een test van de gordel ten opzichte van autozitjes. Uiteindelijk was er één bereid, op voorwaarde van anonimiteit, om deze test voor ons te doen. Anonimiteit, en 1500 dollar per stoel die we crashten.Pouvons-nous en tirer plus? Alors nous avons fait des expériences au cours desquelles nous avons saturé nos pauvres patients d'électrodes et puis nous leur avons demandé de
tenter d'accomplir deux douzaines de taches ; de
tortiller un doigt jusqu'à bouger tout un bras pour atteindre quelque chose, et nous avons enregistré ces données. Et puis nous avons utilisé des algorithmes qui ressemblent beaucoup aux algorithmes de reconnaissance
vocale. et que l'on appelle reconnais ...[+++]sance de modèles. Voyez. (Rires) Ici vous voyez, sur la poitrine de Jesse, quand il essaye de faire trois choses différentes, vous pouvez voir trois modèles différents. Mais je ne peux pas implanter une électrode et dire Va là. Nous avons donc collaboré avec nos collègues de l’Université du New Brunswick, et nous avons trouvé cet algorithme de contrôle dont Amanda fait à présent la démonstration. AK : Mon coude monte et descend.
Valt er meer uit te halen? We deden een paar experimenten waarbij we onze arme patiënten volplakten met ontelbare elektroden en hen vervolgens twee dozijn verschillende taken lieten doen
-- gaande van een vinger bewegen tot een hele arm uitsteken om iets te pakken. We noteerden deze gegevens. Vervolgens gebruikten we algoritmes die erg lijken op spraakherkenningsalgoritmes, zogenaamde patroonherkenning. Kijk. (Gelach) Je ziet op de borst van Jesse dat als hij drie verschillende dingen heeft gedaan, je drie verschillende patronen ziet. Maar ik kan er geen elektrode opzetten en zeggen Daarheen. Dus werkten we samen met onze collega's van d
...[+++]e universiteit van New Brunswick de algoritmecontrole uit die Amanda nu kan demonstreren. AK: Ik heb een elleboog die op en neer gaat,Jusqu'à peu, ce que nous connaissions du cerveau c'était ce que le cerveau d'autres animaux pouvait faire aussi. Ainsi nous pouvions utiliser des modèles animaux. Nous savions comment les cerveaux voient, et comment ils contrôlent le corps, et comment ils entendent et ressentent. Et tout le projet de compréhension de la façon dont les cerveaux font des choses spécifiquement humaines, apprendre le langage, et les concepts abstraits, et réfléchir aux pensées des autres, est vraiment très nouveau. Et nous ne connaissons pas encore les implications de cette compréhension. C.A. : Alors j'ai encore une dernière questi
on. Il y a ce qu'on appelle ...[+++] le problème épineux de la conscience, qui préoccupe beaucoup de gens. La notion qu'on puisse comprendre pourquoi le cerveau fonctionne, peut-être. Mais pourquoi les gens ressentent-ils des choses ?
Tot voor kort was onze kennis over het brein dingen die elk ander dierlijk brein ook kon doen. Dus we konden het in dierenmode
llen bestuderen. We wisten hoe hersenen kijken en hoe ze het lichaam besturen, en hoe ze horen en voelen. En het hele project van begrijpen hoe hersenen de unieke menselijke dingen doen, taal leren, en abstracte concepten, en denken over andermans gedachten, dat is geheel nieuw. En we weten nog niet wat de implicaties zullen zijn van het begrijpen hiervan. C.A.: Ik heb nog een vraag. Er bestaat iets genaamd het moeilijke probleem van bewustzijn, dat veel mensen bezighoudt. Het besef dat je kunt begrijpen waarom ee
...[+++]n brein werkt, misschien. Maar waarom moet iemand iets voelen?Cela va améliorer nos vies, mais il y a aussi de
s problèmes dont il faut être conscient. Le premier, c'est l'idée que l'on puisse être puni à cause de prédictions, que la police utilise les Big Data un peu comme dans « Mi
nority Report ». On appelle ça la prévision policière ou la criminologie algorithmique. L'idée est que, si on prend beaucoup de données
par exemple où des crimes ont été commis, on sait où envoyer les patrouilles.
...[+++]C'est logique. Mais le problème, c'est qu'on ne s'arrêtera pas aux données de localisation, on va aller jusqu'au niveau de l'individu.
Het verbetert ons leven, maar er zijn problemen waar we ons van bewust moeten zijn. De eerste is het idee dat we gestraft kunnen worden voor onze voorspellingen en dat de politie ook big data gebruikt. Een beetje als in de film 'Minory Report'. Het heet 'predictive policing' (voorspellend politiewerk), of algoritme-criminologie. We nemen daarbij een hoop gegevens bijvoorbeeld waar criminaliteit voorkwam, om te weten we waar agenten hun ronde moeten doen. Dat lijkt slim maar het probleem is dat het niet zal blijven bij gegevens over de locatie, maar dat tot op het individuele niveau zal gaan.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
jusqu'aux tristes appels ->
Date index: 2024-04-06