Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "j'étais le patient zéro " (Frans → Nederlands) :
En 1998, raconte Monica Lewinsky, « J'étais le patient zéro de la perte de réputation instantanée à l'échelle mondiale ». Aujourd'hui, pourtant, l'humiliation publique qu'elle a subie est devenue une constante. Dans cette courageuse conférence, elle analyse cette « culture de l'humiliation » qui est la nôtre, où la honte virtuelle se monnaye, et appelle à un changement de fond dans notre société.
Er moet een einde komen aan publieke vernedering als bloedsport, zegt Monica Lewinsky. Ik was de eerste patiënt die leed aan verlies van persoonlijke reputatie, op wereldschaal, bijna ogenblikkelijk. Vandaag is het soort online publieke vernedering dat zij moest ondergaan, een constante geworden — en soms is het dodelijk. In een moedige talk houdt ze onze online cultuur van vernedering ongenadig tegen het licht en vraagt ze om verandering.
Et j'ai commencé mon rituel. Je commence toujours par le pouls, puis j'examine les mains, puis je regarde les ongles, puis je glisse ma main vers le ganglion
épitrochléen, et j'étais dans mon rituel. Et quand mon ri
tuel a commencé, ce patient très volubile a commencé à se calmer. Et je me souviens avoir eu un sentiment très étrange que le patient et moi étions revenus doucement dans un rituel primitif dans lequel j'avais un rôle et le patient avait un rôle. Et quand j'ai eu fini, le patient m'a dit avec une certaine crainte, Je n'ai j
...[+++]amais été examiné comme cela avant. . Maintenant, si c'était vrai, c'est une véritable condamnation de notre système de santé, parce qu'on l'avait vu dans d'autres endroits.
Ik begon mijn ritueel. Ik begin altijd met de pols, dan onderzoek ik de handen, kijk naar het nagelbed, dan schuif ik mijn hand op tot aan de epitrochleare knoop. Zo begin ik aan mijn ritueel. Toen ik mijn ritueel aanvatte begon d
eze zeer spraakzame patiënt te kalmeren. Ik herinner me het zeer griezelige gevoel dat de patiënt en ik waren teruggevallen op een primitief ritueel waarin zowel ik als de patiënt hun rol speelden. Toen ik klaar was, zei de patiënt met wat ontzag tegen mij: 'Zo ben ik nog nooit onderzocht geworden.' Als dat waar zou zijn, is dat een echte veroordeling van onze gezondheidszorg, omdat ze ook op andere plaatsen wer
...[+++]den onderzocht.Comme tous les autres, ils ont dit: «Merci docteur! C'est génial! J'avais besoin d'un nouveau tableau. Je prendrai le troisième.» Nous leur avons expliqué que nous le leur ferions parvenir. Nous avons ramassé notre matériel, nous sommes sortis et avons attendu une demi-heure. De retour à la chambre : « Bonjour,
nous revoici. » Les patients nous répondent : «Désolé docteur, j'ai un problème de mémoire, c'est pourquoi je suis ici. Si je vous ai déjà rencontré, je ne m'en souviens pas.» «Vraiment, Jim, tu ne t
'en souviens pas? J'étais ici plus tôt avec l ...[+++]es Monet? » «Désolé docteur, je n'en ai aucun souvenir.» Pas de soucis, Jim. J’aimerais simplement que tu classes ces reproductions par ordre inverse de préférence.» Que font alors les patients? Assurons-nous d'abord qu'ils soient réellement amnésiques. Nous demandons à ces patients de nous dire laquelle ils avaient choisie au départ. Résultat: les amnésiques répondent au hasard.
Net zoals alle anderen zeiden ze Hé, bedankt dokter! Dat is fantastisch! Ik kan wel een nieuw plaatje gebruiken. Ik neem nummer drie. We legden ze uit dat nummer drie met de post zou wor
den toegestuurd. We pakten onze biezen en verlieten de kamer, en telden tot een half uur. Terug in de kamer zeiden we: Hoi, we zijn terug. De patiënten, alle goeds voor hen, zeiden, Oh dokter, het spijt me, ik heb een geheugenprobleem, daarom ben ik hier ook. Als ik je al eerder hebt ontmoet, kan ik het me niet herinneren. Echt waar Jim, weet je het niet meer? Ik was hier zojuist met de Monet posters? Sorry dokter, ik heb echt geen idee. Geen probleem Jim
...[+++]. Het enige dat ik van je vraag is dat je deze rangschikt van degene die je het meest waardeert, tot degene die je het minst waardeert. Wat doen ze? Nou, laat me eerst controleren en bevestigen dat ze echt geheugenverlies hebben. We vroegen deze patiënten met geheugenverlies om ons te vertellen welke in hun bezit is, welke ze de afgelopen keer hadden gekozen, welke van hen is. Het bleek dat patiënten met geheugenverlies gewoon gokken.Donc, aussi humiliant et pourri que ça l'était — et croyez-moi, c'était plus que pourri ! Je serais a
llé sur place, et j'étais déjà, comment dire, un mec connu , non? Et tout le monde pensait que j'étais bon. Mais sur ce nouveau terrain, je ne va
lais rien! Les gens auraient dit: « Oh, il est tout... Oh, qu'est-ce qui est arrivé à Mullen ? » (Rires) (Rit) Donc, j'ai mis ma fierté dans ma poche e
t j'ai recommencé à zéro. Voici quelques fig ...[+++]ures que j'ai commencé à travailler sur ce nouveau terrain. (Bruits de skateboard) Encore une fois, on remarque l'influence déterminante du freestyle qui m'a fait — Oh, celui-là ? Je crois que c'est la chose la plus difficile que j'aie jamais faite.
Dus, zo vernederend en ellendig als het was -- en geloof me: het was ellendig! Ik ging naar skateboard-plekken en ik was al een 'beroemdheid', niet? Iedereen vond me goed. Maar op dit nieuwe terrein stelde ik niks voor. Mensen zeiden: O, kijk nou... wat is er met Mullen gebeurd? (Gelach) (Lacht) Vernederend als het was. Ik begon opnieuw. Hier zijn wat tricks die ik begon te introduceren. (Skateboard-geluiden) Hier zijn wat tricks die ik begon te introduceren. (Skateboard-geluiden) Nogmaals, er is die onderliggende invloed van freestyle. O, die daar... Dat is zo'n beetje het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb.
Le traitement donné à tes patients empêche les cellules cancéreuses mais empêche aussi les nouveaux neurones d'être produits par leur cerveau. » Et Robert m'a regardée comme si j'étais folle et a dit : « Mais Sandrine, ce sont des patients adultes, les adultes ne fabriquent pas de nouveaux neurones. » Et à sa grande surprise, j'ai dit : « Eh bien, en fait, si. » Et c'est un phénomène que nous appelons neurogénèse.
Het geneesmiddel dat je aan je patiënten geeft, stopt vermenigvuldiging van kankercellen, maar stopt ook de aanmaak van nieuwe neuronen in hun hersenen. Robert keek me aan alsof ik gek was en zei: Maar Sandrine, dit zijn volwassen patiënten - volwassenen maken geen nieuwe zenuwcellen aan. Tot zijn verbazing, zei ik: Nou, dat doen ze wel. Dat noemen we 'neurogenese'.
Je pensais, au moment où je suis devenu thérapeute, il y a 30 ans, que si j'étais assez bon pour rendre mon patient ni déprimé, ni anxieux, ni agressif, je le rendrais heureux.
Ik dacht, toen ik net therapeut geworden was, 30 jaar geleden, dat als ik goed genoeg was om iemand niet depressief te krijgen, niet angstig, niet boos, dat ik ze dan gelukkig zou maken.
Rétrospectivement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'é
tait pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les heurtais. Donc, ma mère a pensé que ça pourrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais f
...[+++]aire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo go
ed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik mijn leven vreselijk saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere men
...[+++]sen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.Et j'ai acheté un Mac il y a environ deux ans, j'ai tout converti. Et j'étais si excité par la nouvelle fonctionnalité de la time machine fournie dans Leopard. Et nous nous sommes dit, parce que c'est vraiment cool, Vous pouvez revenir en arrière et vous pouvez voir l'historique complet de votre ordinateur, et retrouver tout ce que vous avez perdu, et j'ai adoré. Et j'ai dit, Et si nous fabriquions une time machine pour les patients, mais au lieu de revenir en arrière, nous irions en avant.
Twee jaar geleden ben ik overgeschakeld en kocht een Mac. Ik was zo enthousiast over de nieuwe functie van de tijdmachine, ingebouwd in de Leopard. Omdat het echt cool is: je kan de volledige historiek van je computer opvragen en alles terugvinden wat je verloren hebt. Ik vond het geweldig. Ik zei: Wat als we een tijdmachine voor patiënten bouwden, maar in plaats van achteruit te gaan, gaan we vooruit.
Alors comment se fait-il que, à peine quelques jours plus tard, dans les mêmes urgences du même hôpital, décidé que j'étais que ma patiente devait bel et bien être amputée, l'ai-je traitée avec autant de mépris ?
Hoe kwam het dan, dat ik slechts enkele dagen later, toen ik in diezelfde ruimte stond met mijn diabetespatiënt, in de overtuiging, dat een amputatie inderdaad noodzakelijk was, hoe kwam het dat ik zo'n minachting voor haar had?
Et quand le Bureau des Chances Economiques à Washington, D.C, qui a finançait la clinique de Geiger, a découvert ça, ils étaient furieux. Et ils ont envoyé ce bureaucrate pour dire à Geiger qu'il devait utiliser leurs dollars pour les soins médicaux, ce à quoi Geiger a fait cette réponse célèbre et logique, « La dernière fois j'ai vérifié mes manuels, le traitement spécifique pour la malnutrition était la nourriture. » (Rires) Alors quand j'ai reçu ce courriel du docteur. Geiger, j'ai su que je pouvais être fière de faire partie de cette histoire. Mais
la vérité est que j'étais effondrée. Nous voilà, 45 ans après que Geiger ait prescrit de
la nourrit ...[+++]ure à ses patients, et les médecins me disent, « Sur ces questions, nous pratiquons une politique de « ne demandez pas, n'en parlez pas ». » Quarante-cinq ans après Geiger, Health Leads doit réinventer l'ordonnance pour les ressources de base.
Toen Economische Zaken in Washington, die Geigers kliniek subsidie gaf, dat ontdekte, waren ze des duivels. Ze stuurden een bureaucraat om Geiger te zeggen dat hij hun dollars moest gebruiken voor medische zorg. om Geiger te zeggen dat hij hun dollars moest gebruiken voor medische zorg. Waarop Geiger de gedenkwaardige woorden sprak: 'Ik heb er de boeken nog eens op nageslagen, maar de therapie voor ondervoeding is voedsel.' (Gelach) Toen ik dus die e-mail van Dr. Geiger kreeg, wist ik dat ik trots moest zijn op mijn aandeel in deze geschiedenis. Maar in werkelijkheid was ik wanhopig. Hier staan we dan, 45 jaa
r nadat Geiger zijn patiënten voedsel voorschreef ...[+++], Hier staan we dan, 45 jaar nadat Geiger zijn patiënten voedsel voorschreef, en dokters vertellen me: 'Naar deze problemen kun je beter niet vragen, als je toch niets kunt doen'. 45 jaar later moet Health Leads het recept voor basisvoorzieningen opnieuw invoeren. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j'étais le patient zéro ->
Date index: 2022-04-21