Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "j'avais carte blanche " (Frans → Nederlands) :
La deuxième, j'avais carte blanche, je pouvais en faire ce que je voulais.
Voor de tweede caravan heb je carte blanche. Je mag doen wat je wil.
Avons-nous carte blanche pour concevoir des animaux?
Hebben we vrij spel om dieren te ontwerpen?
En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous f
eriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'
...[+++]ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van
...[+++]: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.Alors que l'Amérique devient de plus en plus multiculturelle, Rich Benjamin a remarqué un phénomène : certaines communautés deviennent effectivement moins diversifiées. Donc, il a sorti une carte, trouvé les villes les plus blanches des États-Unis - et y a emménagé. Dans cette conférence drôle, honnête, et humaine, il partage ce qu'il a appris en tant qu'homme noir dans un Whitopia.
Terwijl Amerika steeds multicultureler wordt, merkte Rich Benjamin een fenomeen op: sommige gemeenschappen worden eigenlijk steeds minder divers. Dus pakte hij een landkaart, vond de witste plekken in de Verenigde Staten — en verhuisde daar naartoe. In deze grappige, eerlijke, menselijke talk deelt hij met ons wat hij als zwarte man in Whitopia heeft geleerd.
Cela faisait moins de deux heures qu'elle était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la part du gars qui m
'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons
établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret ensemble et à lire les secrets à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous
...[+++]a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik lees er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassingsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn, niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luid
op voor te ...[+++] lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoya
is des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : «
Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et j
...[+++]e répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stu
urde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.J'avais mon premier appartement, ma première carte de crédit American Express, et j'avais un très lourd secret.
Ik had mijn eerste flat, mijn eerste kleine groene kredietkaart, en ik had een groot geheim.
Les zones blanches sur la carte sont les zones protégées du vent.
De witte gebieden lagen 's winters in de luwte.
J'avais une canne blanche dans une main, et une valise pleine de dossiers médicaux dans l'autre.
Ik had een witte stok in de ene hand en een koffer vol met medische dossiers in de andere hand.
J'ai admis que j'avais en fait fantasmé -- un fantasme assez sombre -- d'écrire une lettre sur tout ce qui n'allait pas dans le monde et ensuite de m'immoler sur les marches de la Maison Blanche.
Ik gaf toe dat ik eigenlijk een fantasie had -- een soort zwarte fantasie -- om een brief te schrijven over alles wat verkeerd was aan de wereld om mezelf vervolgens in brand te steken op de traptreden van het Witte Huis.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j'avais carte blanche ->
Date index: 2024-08-21