Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "j'ai l'habitude " (Frans → Nederlands) :
Mon poids était de 100 kilos. J'ai ensuite consulté ce site web financé par le gouvernement fédéral, et j'y ai entré ma hauteur, mon poids, et j'ai appuyer sur Entrée, et un message est apparu lisant « obèse ». Je me suis dit, « Quel site web stupide. » (Rires) « Je ne suis pas obèse. Je le saurais si j'étais obèse. » Ensuite j'ai été honnête avec moi-même sur ce qu'était mon problème d'obésité avec lequel j'ai vécu toute ma vie, et j'ai remarqué cette habitude, que je gagnais environ un à deux kilos par an et qu'à chaque 10 ans, je perdais 10 à 13 kilos.
Ik woog 100 kilo. Toen bezocht ik een website gesponsord door de overheid. Ik typte mijn lengte en gewicht in, drukte op Enter en toen stond er 'Overgewicht'. Ik dacht: Wat een stomme site! (Gelach) Ik ben niet te zwaar. Dat zou ik weten. En toen begon ik eerlijk te zijn tegen mezelf over mijn levenslange strijd tegen overgewicht. Ik ontdekte ik een patroon, dat ik ieder jaar 1 tot 1,5 kilo aankwam. Iedere tien jaar viel ik 10 tot 15 kilo af.
J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux dire
cteurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va a
rriver. » ...[+++]J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar
die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarvoor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.Je n'ai pas l'habitude de cet exercice, c'est très étrange pour moi. Je suis d'habitude de l'autre côté du rideau, et maintenant je ressens la pression que j'impose à mes acteurs... c'est vraiment dur.
Dit is erg vreemd voor me, want ik ben niet gewend om dit te doen. Meestal sta ik aan de andere kant van het licht, en nu voel ik de druk waaronder ik andere mensen zet. Het is zwaar...
L'un de ces facteurs, d'ailleurs, pour ceux d'entre vous qui sont
des parents, est le fait d'être taquiné par des membres de sa famille à propos de son poids. Donc, ne le faites pas. (Rires) J'ai laissé quasiment tous mes graphiques à la maison, mais je ne pouvais pas résister à vous montrer celui-là, parce que je suis une geek, c'est mon style. (Rires) Il s'agit d'une étude qui durant 14 ans a examiné les risques de décès en
fonction de quatre habitudes saines : manger suffisamment de fruits et légumes, faire de l'exercice trois fois
...[+++] par semaine ne pas fumer, et boire avec modération. Commençons par les gens ayant un poids normal dans l'étude. Plus les colonnes sont hautes, plus le risque de décès est élevé. Et les chiffres zéro, un, deux, trois, quatre sur l'axe horizontal indiquent le nombre d'habitudes saines adoptées par une personne donnée. Comme on peut s'y attendre, plus le mode de vie était sain, moins les gens avaient de chances de mourir pendant l'étude.
Voor de ouders onder
jullie: nog een factor was overigens Voor de ouders onder jullie: nog een factor was overigens door familieleden gepest worden met je gewicht. door familieleden gepest worden met je gewicht. Doe dat dus niet. (Gelach) Ik heb bijna al mijn grafieken thuisgelaten, maar deze ene moest ik laten zien. Dat is nu eenmaal een afwijking van mij. maar deze ene moest ik laten zien. Dat is nu eenmaal een afwijking van mij. (Gelach) Deze studie bekeek het overlijdensrisico over een periode van veertien jaar, gebaseerd op vier gezonde gewoonten: het eten van genoeg fruit en groenten, driemaal per week bewegen, niet roken en matig
...[+++]drinken. We beginnen bij het normale gewicht van de onderzochte personen. We beginnen bij het normale gewicht van de onderzochte personen. De staven geven het overlijdensrisico aan en de cijfers op de horizontale as en de cijfers op de horizontale as geven het aantal gezonde gewoontes van een bepaalde persoon aan. geven het aantal gezonde gewoontes van een bepaalde persoon aan. Zoals je al dacht: hoe gezonder de levensstijl, hoe minder risico op voortijdig overlijden.Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle
que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking z
ijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Regardez le Bangladesh et le Qatar. Avec des revenus si différents, c'est presque la même baisse en nombre d'enfants par femme. Pour quelle raison au Qatar ? J'ai fait comme d'habitude. Je suis allé voir l'autorité statistique du Qatar, leur page Web ; c'est un très bon site, je le recommande. Et j'ai regardé ... on peut vraiment s'amuser ici gratuitement, j'ai trouvé les tendances sociales du Qatar.
Kijk naar Bangladesh en Qatar. Zo'n verschil in inkomen, maar ze kennen bijna dezelfde daling van het aantal baby's per vrouw. Wat is de reden in Qatar? Ik volg mijn gebruikelijke aanpak. Ik ging naar de Dienst Statistiek van Qatar. Ze hebben een zeer goede webpagina. Ik beveel ze aan. Ik zocht het op. Ja, je kan hier veel plezier hebben! Het is gratis. Ik vond de sociale trends in Qatar.
Et donc
, voilà ce que j'ai fais, j'ai écrit des programmes informatiques qui étudient de larges échantillons de ces empreintes, et ensuite, j'ai essayé d'en tirer des conclusions sur les personnes qui les ont laissées -- ce qu'ils ressentent, ce qu'ils pensent, ce qui est différent dans le monde d'aujourd'
hui par rapport à d'habitude. Ce genre de questions. Un projet qui explore ces idées a été lancé il y a environ un an, et est intitulé We Feel Fine (nous nous sentons bien). C'est un outil qui, tous les deux ou trois minutes, scanne
...[+++]les nouveaux posts de blog dans le monde pour les occurrences des mots I feel (je ressens) ou I am felling (je me sens) Et quand il trouve l'une de ces phrases, il la capture à la virgule près, puis tente automatiquement d'en déduire l'âge, le sexe et la situation géographique de la personne qui a écrit cette phrase.
Mijn
taak is het schrijven van computerprogramma's die grote reeksen van voetsporen bestuderen, en conclusies trekken over wie ze nalaat, wat ze voelen, wat ze denken, wat er in de wereld vandaag anders is dan normaal, enzovoort. Eén project dat deze ideeën bestudeert, ontstond een jaar geleden, en heet: 'We feel fine'. [We voelen ons goed] ontstond een jaar geleden, en heet: 'We feel fine'. [We voelen ons goed] Elke twee of drie minuten worden de recentste blogposts gescand en bekeken of de zinsdelen 'Ik voel iets', of 'ik voel me' erin voorkomen. Als het zinsdeel gevonden wordt, wordt de hele zin onthouden tot aan het punt. Als het zin
...[+++]sdeel gevonden wordt, wordt de hele zin onthouden tot aan het punt. Dan wordt automatisch getracht de ouderdom, het geslacht en de geografische locatie van de auteur te achterhalen.Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient. Nous avons grandi en jouan
t, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires) Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que no
...[+++]us ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar.
We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gingen naar de kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritis
...[+++]che leeftijd onze eigen stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek. Voici une nouvelle espèce de poisson ange que nous avons découverte. Celui-ci nous l'avons découvert à l'époque des plongées à l’air, les mauvais jours des plongées à l'air, comme nous avions coutume de dire quand nous faisions ce genre de plongées à l'air, nous étions à 110 mètres. Et je me souviens d'être rentré d'une de ces plongées profondes, et j'étais dans le brouillard, et la narcose prend un peu de temps, vous savez, pour se dissiper. C'est un peu comme le dégrisement. Et j'ai eu ce vague souvenir de voir ces poissons jaunes avec une tache noire, et j'ai pensé, Oh, mince. J'aurais dû en prendre un. Je crois que c'est une nouvelle espèce. Et puis, finalement, je suis allé voir dans mon seau. Effectivement, j'en avais attrapé un -- j'
...[+++]avais juste complètement oublié que je l'avais fait. Donc nous avons décidé de nommer celui-ci Centropyge narcosis . C'est donc devenu son nom scientifique officiel, en référence à son habitude de loger en profondeur. Celui-là aussi est intéressant. Quand nous l'avons trouvé, nous n'étions pas bien sûr de la famille d'appartenance de cette chose, donc nous l'avons appelé le poisson du Dr. Seuss, parce qu'il semblait sortir d'un de ses livres. Maintenant, celui-là est vraiment cool.
Hier is nog een nieuwe maanvis die we ontdekten. Deze dateert nog uit de tijd dat we met lucht werkten, de 'slechte oude luchttijd', zoals we dat noemen. Met lucht op 110 meter diepte. Ik herinner me dat ik terugkwam van een van deze diepe duiken en ik was wat duizelig - de narcose heeft wat tijd nodig om weg te ebben. Het is een beetje als ontnuchteren. Ik had een vage herinnering aan een gele vis met een zwarte vlek, en ik dacht: Ach, verdomme. Ik had hem moeten vangen. Ik denk dat het een nieuwe soort is. Tot ik in mijn emmer keek. En ja hoor, ik was helemaal
vergeten dat ik er een had gevangen. (Gelach) We noemden hem Centropyge narc
...[+++]osis. Dat is zijn officiële wetenschappelijke naam, omdat hij op grote diepte leeft. Dit is ook nog een leuke. Aanvankelijk waren we niet eens zeker van de familie, dus noemden we hem de Dr. Seuss vis, omdat het leek op iets uit een van die boeken. Deze is best cool.Malheureusement, les données empiriques, les statistiques fermes et justes, n'existent pas. Par conséquent, pour prouver ce que je dis, je devais avant toute chose trouver une façon détournée de révéler la quantité de nourriture qui était gaspillée. J'ai donc pris les provisions alimentaires de chaque pays et je les ai comparées à la quantité vraisemblable de consommation par chaque pays. C'est basé sur des sondages sur les habitudes alimentaires, sur les niveaux d'obésité, sur un ensemble de facteurs qui vous donnent une estimation approchée de la quantité de nourriture qui passe dans la bouche des gens.
Helaas ontbreken goede, harde statistieken. Om mijn punt te bewijzen, moest ik in de eerste plaats een manier vinden voor het blootleggen van de hoeveelheid voedsel die verspild werd. Ik nam de voedselvoorziening van elk land en vergeleek ze met wat eigenlijk diende verbruikt te worden in elk land, gebaseerd op dieetenquêtes en niveaus van obesitas. Een reeks factoren die je een benaderende schatting geven over hoeveel voedsel er werkelijk in de monden van mensen verdwijnt.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j'ai l'habitude ->
Date index: 2025-07-02