Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «j'ai invité » (Français → Néerlandais) :
Donc j'ai tenté cette méthode où j'ai invité le patient à me raconter son histoire pendant toute la première consultation, et j'ai essayé de ne pas l'interrompre.
Ik bedacht een methode waarbij ik de patiënten uitnodigde om mij hun volledige verhaal te vertellen tijdens hun eerste bezoek en ik probeerde hen niet te onderbreken.
Je les ai invités à s'asseoir et à prendre un thé.
Ik bood ze een stoel aan en een kop thee.
Il nous fallait ensuite convertir ces découvertes en combinaisons que les gens puissent vraiment porter, et à cette fin, j'ai invité Ray Smith, un surfeur, designer industriel, designer de combinaisons de plongée, et designer du logo original de Quicksilver, à venir s'asseoir avec l'équipe scientifique et transposer cette science en combinaisons esthétiques que les gens pourraient porter.
Toen brachten we dit over naar wetsuits die men echt kan dragen, en daartoe nodigde ik Ray Smith uit, surfer, industrieel ontwerper, wetsuitontwerper, de man die het Quiksilver-logo ontwierp, om zich bij het wetenschapsteam te voegen om wetenschap te vertalen in esthetische wetsuits die mensen konden gaan dragen.
Il y a deux semaines, j'ai invité à déjeuner une femme du mouvement conservateur Tea Party.
Een paar weken geleden ging ik lunchen met een vrouw van de conservatieve Tea Party.
(Rires) En mars 2001, (Rires) Je me suis filmé en train de danser sur « Justify My Love » de Madonna. Et le jeudi, j'ai envoyé à 17 amis un lien vers le site où étaient ces clips, Et le jeudi, j'ai envoyé à 17 amis un lien vers le site où étaient ces clips, en tant qu'invitation à mon trr... une invitation à mon trrr... trr... vingt-sixième anniversaire.
(Gelach) In maart 2001 (Gelach) filmde ik mezelf dansend op Madonna's Justify my love . Op een donderdag zond ik een link naar een website die deze clips toonde aan 17 van mijn beste vrienden als onderdeel van een uitnodiging voor mijn dd-- dd-- ...26ste verjaardagsfeestje.
Il m'a répondu : 'Ce n'est pas ma copine.' Je lui ai dit : 'Augustin, ce n'est pas le problème ! (Rires) Les copains
c'est important, je vais te demander de réfléchir à la façon dont tu vas t'
y prendre pour être invité aux plus d'anniversaires possibles.' » Je lui ai dit : « Ça a marché alors ? » Elle me dit : « Non, pas du tout, il est invité de moins en moins, et en plus chaque fois que je lui en parle, il se met à pleurer. Je suis inquiète. » Moi aussi, je suis un peu inquiète. (Rires) C'est qu'en effet, la première conséquence de
...[+++]cette inquiétude qui est la nôtre, c'est que le risque c'est qu'elle se diffuse en fait auprès des enfants, et qu'elle provoque exactement l'inverse de ce que nous voulons.
Hij antwoordde: 'Ze is mijn vriendin niet.' Ik zei: 'Augustin, daar gaat het niet om!’ (Gelach) Vriendjes zijn belangrijk, je moet erover nadenken hoe je op zoveel mogelijk verjaardagen wordt uitgenodigd.'“ Ik vroeg: “En? Werkte het?” Ze zei: ”Nee, helemaal niet, hij wordt steeds minder uitgenodigd, en telkens ik hem erover aanspreek, begint hij te huilen. Ik maak me zorgen.” Ik ben ook een beetje bezorgd. (Gelach) Het eerste gevolg van onze ongerustheid is dat we er onze kinderen mee aansteken, met precies het tegenovergestelde effect als bedoeld.
Eh bien, c'est tellement intéressant de noter que l'éducation de Donnell a été très semblable à la mienne, et j'ai effectivement vu Donnell jouer quand j'avais environ 12 ans, et que lui et sa famille sont venus à Inverness, qui est environ à 45 minutes d'où je vivais, et j'ai été tout simplement époustouflée, c'était tout simplement incroyable, et vous, ici, saure
z bientôt pourquoi, mais ce style de violon était pour moi incroyable ; maman était là avec moi, et elle disait - la mère de Donnell est venue sur scène, et a dansé avec ses enfants, et maman disait : C'est Julie MacDonnell, je dansais avec elle quand nous étions enfants. J'ét
...[+++]ais loin de penser que nos enfants joueraient des instruments, vous savez, joueraient de la musique, oui. 12 ans, euh, 20 ans plus tard, elle était loin de penser que ses enfants se marieraient, mais en tout cas, alors, j'ai reçu un coup de fil environ, je ne sais pas, sept ans plus tard. J'avais 19 ans, en première ou deuxième année de fac, et c'était Donnell, il a dit : Salut, tu ne me connais sans doute pas, mais je m'appelle Donnell Leahy. Et j'ai dit, je te connais. J'ai une de tes cassette chez moi. Et il a dit : « Eh bien, je suis à Truro, c'est là que je me trouvais, et il m'a invité à aller diner.
Het is gewoon interessant dat Donnells opvoeding erg lijkt op mijn opvoeding. Ik heb Donnell zien spelen toen ik 12 jaar oud was. Hij en zijn familie kwamen naar Inverness, dat ongeveer 45 minuten rijden is van waar ik woonde. Ik werd overweldigd, het was gewoon geweldig. Je zult er snel genoeg achter kome
n, maar ik kon niet geloven hoe goed zijn vioolspel was. Mam was daar ook. Ze zei -- Donnells moeder kwam op het podium en danste met haar kinderen. Mam zei: Dat is Julie MacDonnell, vroeger danste ik met haar toen we klein waren. Ik had nooit gedacht dat onze kinderen instrumenten zouden bespelen, muziek zouden maken. Twaalf jaar later
...[+++], eh, 20 jaar later had ze nooit gedacht dat haar kinderen zouden gaan trouwen. Maar goed, toen kreeg ik een telefoontje, zowat zeven jaar later. Ik was 19, eerste of tweede jaar aan de universiteit, en het was Donnell. Hij zei: Hoi, je kent me waarschijnlijk niet maar mijn naam is Donnell Leahy. Ik zei: Ik ken jou. Ik heb een opname van jou thuis. Hij zei: Nou, ik ben in Truro, waar ik was, en hij vroeg me uit eten.Cette nouvelle économie culturelle s'appelle la consommation collaborative. Des personnes comme Sebastian en deviennent des micro-entrepreneurs. Ils peuvent donc gagner de l'argent et en mettre de côté par le biais de leurs actifs existants. Le secret de la réussite du marché de la consommation collaborative tel que Airbnb ne réside pas dans l'inventair
e ou dans l'argent, mais bien dans la capacité de la technologie à établir des liens de confiance entre des inconnus. Sebastian a commencé à réellement s'intéresser à ce projet durant les émeutes qui ont eu lieu à Londres l'été dernier. Il se réveilla vers 9h, consulta sa boîte e-mail et v
...[+++]it que plusieurs personnes lui avaient laissé des messages pour vérifier s'il allait bien. Il s'agissait d'anciens invités du monde entier qui s'inquiétaient pour lui car les émeutes s'étaient produites juste en bas de la rue et voulaient savoir s'il avait besoin de quoi que ce soit. Sebastian m'a raconté : « Treize anciens invités m'ont contacté avant même que ma propre mère le fasse ». (Rires) Cette petite anecdote décrit précisément pourquoi je suis si passionnée par le concept de la consommation collaborative et pourquoi j'ai décidé, après avoir terminé l'écriture de mon livre, d'en faire un phénomène global.
Deze economie en cultuur heet collaboratieve consumptie. Het maakt van mensen als Sebastian micro-ondernemers. Zij kunnen zo geld verdienen én besparen door middel van hun bezittingen. Maar de echte magie en geheime bron achter collaboratieve consumptie-markten als Airbnb is niet de inventaris of het geld. Het is het benutten van technologie om vertrouwen te bouwen tussen vreemden. Die kant van Airbnb trof Sebastian verleden zomer tijdens de Londense rellen. Hij werd rond 9 uur wak
ker en checkte zijn mail. Hij zag een stel berichten waarin hem gevraagd werd of alles goed was met hem. Voormalige gasten uit de hele wereld hadden gezien dat
...[+++] de rellen net verderop plaatsvonden, en wilden weten of hij iets nodig had. Sebastian vertelde me: Dertien voormalige gasten contacteerden me voordat mijn eigen moeder belde. (Gelach) Die kleine anekdote raakt aan het hart van waarom ik zo warm loop voor collaboratieve consumptie en waarom ik na voltooiing van mijn boek besloot te trachten hier een wereldwijde beweging van te maken.J'ai toujours géré mes propres extensions. Je n'ai même jamais eu à l'idée de lire les instructions. Mais j'ai trouvé. Il fallait que je trouve, car avec l'invitation est venu le rappel effrayant qu'il n'y aurait pas de projecteur. Apporter des diaporamas n'était du coup plus nécessaire, mais une forme alternative de communication l'était.
Ik heb altijd mijn eigen extensies gemanaged. Het kwam zelfs niet bij me op de handleiding te lezen. Maar ik heb het opgelost. Ik moest wel, want bij de uitnodiging zat de verontrustende herinnering dat er geen projector zou zijn. Dus dia-sledes meebrengen was niet meer nodig, maar een vervangende vorm van communicatie wel.
Alors j'ai mis une petite annonce s
ur notre site, pour inviter des gens à se joindre à notre projet. À notre surprise, dans les premiers à nous appeler, il y avait le musée Andy Warhol. Ils nous ont dit qu'ils faisaient une exposition sur les réponses des artistes au réchauffement climatique, et qu'ils aimeraient que nos récifs de corail en fassent partie. J'ai
ri et répondu: « En fait, on vient juste de commencer, mais vous pouvez en avoir un peu. » Donc en 2007, nous avons fait une exposition, une petite exposition sur ce récif en c
...[+++]rochet. Ensuite des gens de Chicago sont venus et ont dit, « Fin 2007, le thème du Chicago Humanities Festival est le réchauffement climatique. Nous avons cette galerie de 300 mètres carrés que nous aimerions voir remplie avec votre récif. » Et naïvement, j'ai répondu : « Oh oui, bien sûr. » Aujourd'hui je dis « naïvement » parce qu'en réalité je suis écrivain scientifique. Mon travail est d'écrire des livres sur l'histoire culturelle de la physique.
Ik plaatste een kleine aankondiging op onze site om mensen te vragen hier aan mee te werken. Tot onze verrassing was een van de eersten die contact opnamen het Andy Warhol Museum. Ze hadden een tentoonstelling over het antwoord van kunstenaars op de opwarming van de aarde, en ze wilden dat ons koraalrif deeln
am. Ik lachte en zei: We zijn nog maar net begonnen. Jullie mogen er een stukje van hebben. In 2007 hadden we dus een tentoonstelling van ons gehaakte rif. Mensen uit Chicago kwamen langs en zeiden: Eind 2007 is de opwarming van de aarde het thema van het Festival van de Geesteswetenschappen in Chicago. We willen een grote galerie va
...[+++]n 280 m2 met jullie rif opvullen. Nogal naïef zei ik: Oh, ja, zeker. Nu zeg ik ‘naïef’ omdat ik eigenlijk van beroep wetenschapsschrijver ben. Ik schrijf boeken over de culturele geschiedenis van de natuurkunde. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j'ai invité ->
Date index: 2024-10-31