Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "j'ai interviewée avait deux " (Frans → Nederlands) :
Mon dernier livre racontait comment des familles parvenaient à faire face à des défis multiples et variés ou à une progéniture peu commune. Une des mères que j'ai interviewée avait deux enfants avec de multiples handicaps sévères, elle m'a dit : « les gens nous sortent toujours ces petits proverbes comme, Dieu ne nous donne jamais plus que ce que l'on peut supporter , mais des enfants comme les nôtres ne sont pas prédestinés à être des dons.
Mijn laatste boek ging over hoe families omgingen met diverse soorten tegenslagen of niet-alledaagse nakomelingen. Een van de moeders die ik interviewde, had twee kinderen met een meervoudige ernstige handicap. Ze zei: ”Mensen komen altijd aandragen met uitspraken als: 'God geeft je niet meer te dragen dan je aankan,' maar kinderen als de onze zijn niet als geschenk bedoeld.
J'ai dîner avec elle il y a environ deux ans et j'ai - elle avait une grosse alliance, je l'ai mise à mon doigt et je ne pouvais plus l'enlever.
Twee jaar geleden had ik een etentje met haar. Ze had zo'n immense trouwring. Ik deed hem om mijn vinger, maar ik kon hem er niet af krijgen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avai
...[+++]t pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mens
en hier he ...[+++]bben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une cent
aine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la
...[+++]main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Il est venu me voir et m'a dit, « Merci pour avoir commencé Movember. » Et j'ai dit, « Merci de faire Movember. » Je l'ai regardé et je lui ai dit, « Je suis plutôt sûr que vous ne pouvez pas vous faire pousser une moustache. » (Rires) Et je lui ai demandé, « Quelle est votre histoire Movember ? » Il
m'a répondu, « J'ai fait pousser la pire moustache qui soit. » (Rires) « Mais je suis rentré chez moi pour le diner de Thanksgiving et assez rapidement la conversation autour de la table a viré sur ce qui était en train de se passer. » (Rires) « Nous avons parlé -- Je leur ai parlé de Movember, et ensuite, mon père s'est approché, et à 26 an
...[+++]s pour la première fois, j'ai eu une conversation avec mon père sur la santé masculine. J'ai eu une conversation avec mon père sur le cancer de la prostate et j'ai appris que mon grand-père avait eu le cancer de la prostate et j'ai pu partager avec mon père qu'il avait deux fois plus de possibilités d'attraper la maladie, il ne le savais pas, et il n'avait pas passé de test de dépistage. » Alors, cet homme passera maintenant un test de dépistage.
Hij zei: Bedankt dat je met Movember bent begonnen. Ik zei: Bedankt dat je Movember doet. Ik keek hem a
an, zo van: Jij kan vast geen snor laten staan. (Gelach) Ik zei: Wat is jouw Movemberverhaal? Hij zei: Ik liet de slechtste snor ooit staan. (Gelach) Maar ik ging naar huis voor Thanksgiving en het gesprek aan tafel ging al snel over wat er verdorie aan de hand was. (Gelach) Ik praatte met hen over Movember. Daarna kwam mijn papa op me af, en op mijn 26ste had ik voor de allereerste keer een gesprek met mijn papa over de gezondheid van mannen. Het ging over prostaatkanker. Ik vernam dat mijn grootvader prostaatkanker had en ik kon met p
...[+++]apa delen dat hij twee keer zoveel kans had op die ziekte, wat hij niet wist, en hij was niet gescreend. Die man laat zich nu screenen op prostaatkanker.Et le gars m'a dit : Ce n'est pas possible. Cette grand-mère ne voudra même pas - vous savez, elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille qu'elle élève. J'ai pris une traductrice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand étonnement, elle a accepté de me laisser photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à la traductrice si c'était d'accord pour que
je reste pour la semaine. J'avais un sac de c
ouchage. La famille avait une petite remise à ...[+++] côté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dorp, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje, dat Hyun-Soek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord Engels, hoewel ze er Amerikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto'
...[+++]s. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.Sa mère est morte en lui donnant naiss
ance, et personne n'avait la moindre idée de qui étai
t son père. Pendant deux semaines, elle est devenue ma compagne, elle dormait avec moi. Je lui ai acheté des vêtements d'occasion et lui a acheté sa première poupée. La nuit avant mon départ, elle est venue dans la chambre et a dit: «Leymah, ne me laisse pas ici. Je veux venir avec toi. Je souhaite aller à l'école. Très pauvre, pas d'argent, vivant avec mes parents, J'ai de nouveau répondu: «Non» Deux mois plus tard, ces deux villages sont tombé
...[+++]s dans une autre guerre.
Haar moeder stierf toen ze haar baarde, en niemand wist wie haar vader was. Twee weken lang was ze mijn gezelschap, sliep bij me. Ik kocht tweedehands kleren en een pop voor haar. De avond voordat ik vertrok, kwam ze de kamer binnen en zei: Leymah, laat me hier niet achter. Ik wil met je meegaan. Ik wil naar school gaan. Ik was straatarm, had geen geld, woonde bij mijn ouders. Ik zei weer : Nee. Twee maanden later bevonden beide dorpen zich in een nieuwe oorlog.
C'était juste grandiose. Les gens mangeaient dans leurs boîtes à lunch sur les tables rondes et il y avait un groupe triste qui jouait de la musique, ou alors c'était un groupe jouant de la musique triste, ou probablement les deux. (Rires) Et ce gars s'approche de moi, avec ses tatouages, sa queue de cheval et sa casquette de base-ball et il était accompagné de ses deux filles. Il me dit : « Gouverneur, ce sont mes deux filles. J'ai 48 ans, et j'ai travaillé dans cette usine pendant 30 ans.
Het was enorm. Mensen zaten hun brood te eten aan ronde tafels en een droevige band speelde muziek, of een band speelde droevige muziek, waarschijnlijk allebei. (Gelach) Een man komt naar me toe, hij heeft tatoeages, een paardenstaart en een honkbalpet op. Hij had zijn twee dochters bij zich, en hij zei: Gov, dit zijn mijn twee dochters. Ik ben 48 jaar oud en ik heb 30 jaar gewerkt in deze fabriek.
Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'
il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait passé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences religieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait
vous être familier ...[+++]mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Mo
reese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harr
...[+++]y S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.Cependant, j'allais mieux et je rechutais, j'allais mieux et je rechutais, j'allais mieux et je rechutais, jusqu'à ce que je comprenne que je passerais le reste de ma vie à prendre des médicaments et à suivre une thérapie. Et
je me suis dit : « Mais, est-ce un problème chimique ou psychologique ? Et faut-il un traitement chimique, ou psychologique ? » Et je n'arrivais pas à comprendre. Et puis j'ai compr
is qu'en fait, on n'avait pas assez avancé dan
s ces deux domaines pour expli ...[+++]quer totalement les choses. Le remède chimique et psychologique avaient tous les deux un rôle à jouer, et j'ai aussi compris que la dépression est une chose qui est si ancrée au fond de soi qu'elle ne peut être séparée de notre caractère ou personnalité.
Toch kwam ik eruit en herviel, kwam eruit en herviel, kwam eruit en herviel, om ten slotte erachter te komen dat ik voor altijd medicatie en therapie zou nodig hebben. Ik dacht: Is het een chemisch of een psychologisch probleem? Is er een chemische of een filosofische behandeling nodig? Ik kwam er niet uit. Toen begreep ik dat we op beide gebieden nog niet genoeg geavanceerd zijn om het helemaal te verklaren. Zowel de chemische als de psychologische behandeling hebben beide hun rol te spelen. Depressie was iets dat zo diep met ons wezen was vervlochten dat het niet te scheiden was van ons karakter en onze persoonlijkheid.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j'ai interviewée avait deux ->
Date index: 2022-12-06