Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "haut de l'histoire " (Frans → Nederlands) :
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Steve Truglia prépare le saut en chute libre le plus haut de l'histoire - TED Talks -
Steve Truglia's plannen voor de hoogste parachutesprong ooit - TED Talks -
Ils ont leur place, mais
c'est davantage les histoires personnelles qui m'intéressent, et c'est -- vous savez, c'est ce que je suis. Vous savez, vous voyez du Norman Rockwell. Les critiques d'art disent, vous savez, Norman Rockwell ce n'est pas de l'Art. Norman Rockwell est présent dans des salons et des salles de bains, et ses œuvres ne vont pas être considérées comme de l'Art. Je pense que c'est l'une des choses les plus importantes pour nous en tant qu'humains. Ces choses résonnent en nous, et si vous pensez aux blogs, vous
pensez aux blogs de haut niveau, a ...[+++]ux peintures historiques sur les histoires bibliques, et puis vous avez ça. Ce sont les blogs qui m'intéressent : les gens qui racontent des histoires. L'une des histoires porte sur ce bébé, qui s'appelle Odin.
Dat is er nu eenmaal, maar het is meer het persoonlijke wat mij interesseert ... dat is wie ik ben. Neem Norman Rockwell. Sommige kunstcritici zeggen: Norman Rockwell is geen kunst. Norman Rockwell hangt in woonkamers en badkamers, dit is niet iets dat we gerenommeerde kunst noemen. Ik denk dat dit één van de belangrijkste dingen is voor ons mensen. Dit raakt ons, en, als je aan blogs denkt, denk je aan blogs over hoogstaande kunst, schilderijen over de geschiedenis van alle Bijbelverhalen, en dan krijg je dit. Deze blogs interesseren mij: mensen die gewoon verhalen vertellen. Eén verhaal gaat over een baby, Odin.
Cela faisait moins de deux heures qu'elle était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je par
tage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret ensemble et à lire
les secrets à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous
...[+++]a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik le
es er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassingsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn
...[+++], niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.Et je dirais qu'elle mérite, dans l'esprit des conférences de Wade Davis, d'être au moins positionnée tout là-haut avec ces magnifiques histoires de création des peuples des hautes Andes et du Nord glacé.
Ik zou zeggen dat het, in de geest van Wade Davis' lezing, verdient genoemd te worden naast de mooie scheppingsverhalen van de volkeren van het Andesgebergte en Alaska.
L'architecte danois Bjarke Ingels nous fait voyager à travers ses histoires illustrées par des photos et des vidéos pour nous faire découvrir ses projets écologiques hauts en couleur. Non seulement ses bâtiments ressemblent à la nature, mais ils agissent aussi comme des éléments de la nature, récupérant l'énergie solaire. Et offrant des vues sidérantes.
De Deense architect Bjarke Ingels zoeft door een mix van foto/video en verhalen van zijn flitsende eco-ontwerpen. Niet alleen zien zijn gebouwen er uit als de natuur — ze gedragen zich als de natuur: ze breken de wind, vangen zonne-energie op — en ze zorgen voor fantastische uitzichten.
L'auteur-compositeur Dawn Landes raconte l'histoire de Tori Murden McClure, une femme qui rêvait de traverser à la rame l'Océan Atlantique dans un petit bateau mais dont le rêve a chaviré dans des vagues hautes comme un immeuble de sept étages. À l'aide de vidéos, d'une histoire et d'une chanson, Landes imagine l'état d'esprit de cette femme seule au milieu de l'océan infini. (Cette conférence de TED 2015 fait partie de celles organisées par Pop-Up Magazine : popupmagazine.com ou @popupmag sur Twitter).
Zanger-Componist Dawn Landes vertelt het verhaal van Tori Murden McClure, die ervan droomde de Atlantische Oceaan over te steken in een roeiboot, maar wiens droom uiteengeslagen werd door zeven-verdiepingen hoge golven. Door gebruik te maken van video, verhalen en liederen probeert Landes de geestestoestand van een vrouw te vangen die eenzaam dobbert op de wijdse oceaan. (Deze TED-talk was tijdens TED2015 onderdeel van de sessie die werd samengesteld door gast-curator Pop-Up Magazine: te bereiken via popupmagazine.com of @popupmag op Twitter.)
L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignorance, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux des Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction... Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Mam
...[+++]an, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Mammie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is d
...[+++]e regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ... Voilà l'histoire que je racontais. Les dieux là-haut. Il y avait deux personnes. Il y avait Philippe II, qui était divin, parce qu'il priait tout le temps, et il y avait Elizabeth, qui était divine, mais pas si divine que ça, parce qu'elle pensait l'être, mais le sang d'un être humain coulait dans ses veines.
Hier is het verhaal dat ik vertelde. De goden daarboven. Er waren twee mensen. Er was Filips de Tweede, die goddelijk was omdat hij constant bad, en er was Elizabeth, die goddelijk was, maar niet helemaal omdat ze dacht dat ze goddelijk was, maar in haar aderen stroomde sterfelijk bloed.
Pearl Arredondo a grandi dans Los Angeles Est, la fille d'un membre de gang haut placé qui entrait et sortait de prison. De nombreux enseignants l'avaient jugée perdue car ayant un problème avec l'autorité. À présent enseignante elle-même, elle crée une école différente et raconte son histoire aux élèves pour qu'ils sachent que parfois, c'est normal que leurs devoirs ne soient pas la première chose qui les préoccupe.
Pearl Arredondo groeide op in Oost-Los Angeles als dochter van een hooggeplaatst bendelid dat regelmatig in de gevangenis zat. Veel docenten schreven haar af vanwege haar vermeende problemen met autoriteit. Nu is ze zelf docent en creëert ze een nieuwe school. Ze vertelt haar verhaal aan haar studenten, zodat zij weten dat het geen probleem is als hun hoofd eens een keer niet naar huiswerk staat.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
haut de l'histoire ->
Date index: 2021-05-17