Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "explique le choc du retour " (Frans → Nederlands) :
Wes Moore s'est engagé dans l'armée des États-Unis pour payer l'université, mais cette expérience constitue désormais la base de tout son être. Dans cet exposé venant du cœur, le parachutiste et capitaine - qui a écrit « L'autre Wes Moore » - explique le choc du retour à la maison après l'Afghanistan. Il partage l'unique phrase qu'il ait entendue à répétition de la bouche de civils et montre pourquoi ce n'est pas suffisant. Cet appel est destiné à nous tous afin de demander aux vétérans de raconter leur histoire - et de les écouter.
Wes Moore ging in het Amerikaanse leger om de universiteit te bekostigen, maar zijn ervaring werd een deel van hem. In dit oprechte gesprek legt de parachutist en kapitein - auteur van The Other Wes Moore - de schok uit die hij ervoer toen hij terugkwam uit Afghanistan. Hij vertelt waarom de standaardzin die hij keer op keer hoorde van mensen gewoon niet genoeg is. Hij roept ons op om veteranen hun verhaal te laten doen en ernaar te luisteren.
En gros ils sont arrivés à cette liste finale où ils expliquent qu’il y a des projets pas terribles -- dit simplement, des projets où lorsque vous investissez un dollar, vous avez moins d’un dollar en retour.
Ze kwamen met een lijst op de proppen met slechte projecten -- eigenlijk projecten waarvoor geldt dat als je een dollar investeert, je minder terug krijgt.
Comme tous les autres, ils ont dit: «Merci docteur! C'est génial! J'avais besoin d'un nouveau tableau. Je prendrai le troisièm
e.» Nous leur avons expliqué que nous le leur ferions parvenir. Nous avons ramassé notre matériel, nous sommes sortis et avons attendu
une demi-heure. De retour à la chambre : « Bonjour, nous revoici. » Les patients nous répondent : «Désolé docteur, j'ai un problème de mémoire, c'est pourquoi je suis ici. Si je vous ai déjà rencontré, je ne m'en souviens pas.» «Vraiment, Jim, tu ne t'en souviens pas? J'étais ic
...[+++]i plus tôt avec les Monet? » «Désolé docteur, je n'en ai aucun souvenir.» Pas de soucis, Jim. J’aimerais simplement que tu classes ces reproductions par ordre inverse de préférence.» Que font alors les patients? Assurons-nous d'abord qu'ils soient réellement amnésiques. Nous demandons à ces patients de nous dire laquelle ils avaient choisie au départ. Résultat: les amnésiques répondent au hasard.
Net zoals alle anderen zeiden ze Hé, bedankt dokter! Dat is fantastisch! Ik kan wel een nieuw plaatje gebruiken. Ik neem nummer drie. We legden ze u
it dat nummer drie met de post zou worden toegestuurd. We pakten onze biezen en verlieten de kamer, en telden tot een half uur. Terug in de kamer zeiden we: Hoi, we zijn terug. De patiënten, alle goeds voor hen, zeiden, Oh dokter, het spijt me, ik heb een geheugenprobleem, daarom ben ik hier ook. Als ik je al eerder hebt ontmoet, kan ik het me niet herinneren. Echt waar Jim, weet je het niet meer? Ik was hier zojuist met de Monet posters? Sorry dokter, ik heb echt geen idee. Geen probleem Jim
...[+++]. Het enige dat ik van je vraag is dat je deze rangschikt van degene die je het meest waardeert, tot degene die je het minst waardeert. Wat doen ze? Nou, laat me eerst controleren en bevestigen dat ze echt geheugenverlies hebben. We vroegen deze patiënten met geheugenverlies om ons te vertellen welke in hun bezit is, welke ze de afgelopen keer hadden gekozen, welke van hen is. Het bleek dat patiënten met geheugenverlies gewoon gokken.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
explique le choc du retour ->
Date index: 2020-12-18