Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "est-ce qu'elle quitte son monde " (Frans → Nederlands) :
Est-ce qu'elle quitte son monde ordinaire ?
Verlaat zij haar gewone leventje?
Pour moi, c'est juste l'idée que, si cette petite fille obtient son diplôme comme une personne à part entière, il y a des chances qu'elle demande un monde entier -- un monde entier -- pour y vivre.
En voor mij is het vooral het idee dat, als dit meisje afstudeert als een volwaardig persoon, de kans bestaat dat zij een volwaardige wereld zal eisen -- een volwaardige wereld -- om op te leven.
Al
ors, un après-midi, elle avait entendu parler
du foyer, Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant 2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. Elle s’est cachée la nuit. D’un côté, elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’elle l’accueillerait quand elle arriverait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut accueillie. Et Agnes l’a pris chez elle. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pend
...[+++]ant un an. Et elle est allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze hoorde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het huis van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte
zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze a
ankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en
haar identiteit. Ze vond ...[+++] haar hart. Toen kwam de tijd dat ze terug moest om met haar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.(Rires) Donc le premier, c’est une dynamique de jeu t
rès simple. Ça s’appelle la dynamique du rendez-vous. Et c’est une dynamique dans laquelle, pour réussir, les joueurs doivent faire quelque chose à un moment déterminé, généralement dans un lieu déterminé
. Et ces dynamiques sont parfois effrayantes parce que vous vous dites que d’autres personnes peuvent utiliser des forces pour manipuler mon interaction, ce que je fais, où je le fais, quand je le fais. Cette sorte de perte du libre arbitre qui arrive dans les jeux peut être effaran
...[+++]t, donc pour chaque dynamique, je vais vous donner trois exemples -- un qui montre comment on s’en sert déjà dans le monde réel, pour que vous puissiez rationaliser un petit peu, un qui démontre son utilisation dans les jeux conventionnels -- Je crois que tout est un jeu, ici c’est plutôt ce que vous pourriez penser d’un jeu joué sur une table ou sur un écran, un sur comment elle peut être utilisé pour le bien, pour qu'on puisse voir que ces forces peuvent être vraiment puissantes. Donc le premier -- la plus célèbre dynamique de rendez-vous au monde -- est ce qu'on appelle les happy hour . J’ai donc quitté très récemment Princeton et je me suis retrouvé pour la première fois dans un bar, et j’ai remarqué ces happy hour partout, d'accord.
(Gelach) De eerste is een heel eenvoudige spelregel. Het heet de afspraak-regel. Om in deze regel te slagen,
moeten spelers iets doen op een vooraf bepaalde tijd, meestal op een vooraf bepaalde plaats. Deze regels zijn af en toe een beetje eng, omdat je denkt dat andere mensen krachten kunnen gebruiken die beïnvloeden hoe ik reageer, wat ik doe, waar ik dat doe en wanneer ik dat doe. Dit soort van verlies van vrije wil komt voor in spellen en kan bea
ngstigend zijn. Van elke spelregel ga ik drie voorbeelden geven -- Eén die laat zien h
...[+++]oe de regel in de echte wereld al wordt toegepast, zodat u het zo'n beetje kunt rationaliseren. Eén die hem laat zien in een spel dat we als conventioneel beschouwen -- ik denk dat alles een spelletje is, dit is meer een soort spelletje dat wordt gespeeld op een bord of een computerscherm. En één die laat zien hoe dit ten goede kan worden gebruikt, zodat we kunnen zien dat deze krachten echt heel krachtig kunnen zijn. Dus de eerste - de bekendste afspraakregel in de wereld - is iets dat happy hour heet. Dus toen ik heel kort geleden met Princeton stopte en voor het eerst in een bar belandde, zag ik die happy hours echt overal waar ik kwam.Et là, il y avait un homme ivre, qui a quitté sa chaise deux ou trois fois, il dérangeait tout le monde par ce qu’il essayait de faire, il touchait l’hôtesse et la pinçait quand elle passait, et tout le monde était énervé par son comportement.
En er was daar een dronken man die kwam twee of drie keer uit zijn stoel, en maakte iedereen van slag door wat hij probeerde te doen, en hij sloeg de stewardess hij kneep haar als ze langs liep, en iedereen ergerde zich aan hem.
Durant sa carrière dans la banque, Ilona Szabó de Carvalho n'avai
t jamais imaginé qu'elle lancerait un mouvement social un jour. Mais vivant dans son B
résil natal, leader mondial en nombre d'homicides, elle réalisa qu'ell
e ne pouvait rester sans rien faire en regardant les armes et les drogues détruire son pays. Szabó
de Carvalho révèle quatre leçons es ...[+++]sentielles qu'elle a apprises lorsau'elle a quitté son emploi peinard et a pris une position courageuse contre le statu quo.
Tijdens haar bankcarrière had Ilona Szabo de Carvalho nooit gedacht dat ze ooit nog eens een sociale beweging zou opzetten. Het moordcijfer in haar vaderland Brazilië is het hoogste ter wereld en ze kreeg het gevoel dat ze niet aan de zijlijn kon blijven staan toekijken hoe drugs en wapens haar land uiteentrokken. Szabo de Carvalho deelt vier doorslaggevende lessen die ze heeft geleerd toen ze haar knusse baan inruilde voor een onverschrokken strijd tegen de status-quo.
Alors je me suis e
ngagée – quand j’ai quitté l’Afrique du Sud, quand j’ai quitté Capetown, Je me suis dit, «
C’est quelque chose dont je dois parler. Une cause que je dois servir. » Alors par la suite, j’ai participé à chaque évènement de la fondation 46664 auquel je pouvais me joindre et j’ai donné des conférences, des interviews, en parlant et en utilisant ma plateforme de musicienne, avec mon engagement à Mandela, et par respect pour l’immense et l’incroyable travail qu’il avait accompli. Tout
le monde ...[+++] sur terre respecte Nelson Mandela. Tout le
monde révère Nelson Mandela. Mais savent-ils tous ce qui se passe en Afrique du Sud, son pays, le pays qui a eu l’un des taux les plus élevés de transmission du virus ? Je crois qui si je descendais dans la rue maintenant et que je racontais aux gens ce qui se passe là-bas, ils seraient choqués.
Ik w
as dus overtuigd -- toen ik Zuid-Afrika verliet, toen ik Kaapstad verliet, zei ik tegen mezelf: Dit is een onderwerp dat ik ter sprake mo
et brengen. Ik moet helpen. Vanaf dat moment heb ik meegedaan aan elk 46664-evenement waar ik maar bij kon zijn, ik gaf persconferenties, interviews, ik praatte en gebruikte mijn platform als muzikant, vanuit mijn belofte aan Mandela, uit respect voor het geweldige, ongelofelijke werk dat hij heeft gedaan. Iedereen ter wereld respecteert Nelson Mandela. Iedereen vereert Nelson Mandela. Maar weet
...[+++]iedereen wel wat er gebeurt in Zuid-Afrika, zijn land, het land met een van de grootste aantallen besmettingen met het virus? Ik denk dat als ik nu de straat op zou gaan en mensen zou vertellen wat daar gebeurt, dat ze geschokt zouden zijn.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advo
caat. Wat kunnen we doen? Advocate ...[+++]n begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...En tant qu'enfant qui a grandi en Corée du Nord, Hyeonseo Lee pensait que son pays était « le meilleur sur la planète ». Ce n'est que durant la fami
ne des années 90 qu'elle a commencé à se poser de
s questions. Elle a quitté son pays à 14 ans, pour commencer une vie dans l'ombre, comme réfugiée en Chin
e. Son récit est un conte personnel poignant de survie et d'espoir — et un puissant
rappel de ceux qui ...[+++]font constamment face au danger, même quand la frontière est loin derrière.
Hyeonseo Lee groeide op in Noord-Korea en dacht dat haar land het beste ter wereld was. Het duurde tot de hongersnood van de jaren 90 voor ze zich vragen begon te stellen. Op haar veertiende ontsnapt ze uit haar land om een verborgen leven te beginnen als vluchtelinge in China. Haar aangrijpende verhaal gaat over overleving en hoop - en de machtige herinnering aan hen die constant gevaar lopen, ook al ligt de grens al lang achter hen.
Mais en ce moment on est dans la phase Cicéron. Nous aimons ce que Barak Obama dit, mais nous n'
en faisons rien. Et donc il vient dans ce pays, et il dit, Nous avons besoin d'une grande impulsion fiscale. Et tout le m
onde dit Génial! Il quitte le pays et les français et les allemands disent, Non, non, oubliez ça, absolument pas. Rien ne se passe. Il va à Strasbourg. Il dit, il nous faut plus de soldats en Afgh
anistan. Et tout le monde dit Idée géniale. I ...[+++]l part, les gens disent, non, non, non, on ne fera pas ça. 5000 maximum, et pas de roquettes, non, on ne fera pas ça. Il va à Prague, il dit, Nous croyons à un monde sans nucléaire. Et c'est super d'avoir un président américain qui peut prononcer le mot nucléaire commençons par remarquer cela. Vous vous en souvenez? George Bush, nu-ca-ler. pardon? nu-ca-ler. (Rires) Pouvez-vous dire avunculaire ? Aunclaire. (Rires) Merci beaucoup. Mais il dit, nous voulons un monde sans nucléaire. Et ce jour-là, la Corée du Nord, ce jour-là précisément, La Corée du Nord essaye de voir si elle peut en balancer une au dessus du Japon -- (Rires) et la faire atterrir avant ... Alors, où se tourner pour trouver de l'inspiration ? Il nous reste Bill Clinton.
Op dit moment is het
een Cicero-ding. We houden van wat Barack Obama zegt, maar we doen er niets aan. Hij bezoekt dit land en zegt: We hebben een grote fiscale stimulans nodig. Iedereen zegt: Geweldig! Hij verlaat het la
nd en de Fransen en Duitsers zeggen: Nee, nee, vergeet het, absoluut niet. Er gebeurt niets. Hij gaat naar Straatsburg. Hij zeg: We hebben meer grondtroepen nodig in Afghanistan. Iedereen vindt het een prachtig idee
...[+++]. Hij vertrekt, mensen zeggen: Nee, nee, nee, we gaan dat niet doen. 5000 maximum, geen raketten. Nee, nee, niet doen. Hij gaat naar Praag en zegt: Wij geloven in een kernvrije wereld. Geweldig, we hebben nu een president die het woord 'nucleair' kan uitspreken. Laat dat duidelijk zijn. Herinner je je dat? George Bush: Nu-ce-lair. Sorry, wat? Nu-ce-lair.. (Gelach) Kan je zeggen: 'avuncular'? 'Avunclear'. (Gelach) Dank je wel. Maar hij zegt: We willen een kernvrije wereld. Die dag in Noord Korea, diezelfde dag, checkte Noord Korea of het er één tot in Japan krijgt -- (Gelach) en het te laten landen voor ... Waar zoeken we inspiratie? We hebben nog altijd Bill Clinton. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
est-ce qu'elle quitte son monde ->
Date index: 2021-02-09