Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "découvrir qu'elle effectuait " (Frans → Nederlands) :
Alors qu'il vivait et travaillait en tant que biologiste marin aux Maldives, Charles Anderson a remarqué une soudaine profusion de libellules à une certaine période de l'année. Il explique comment il a suivi avec attention la trace d'une simple petite libellule appelée Pantala Flavescens pour finalement découvrir qu'elle effectuait le plus long voyage migratoire de tous les insectes au monde.
Op de Malediven, waar hij woont, merkte Charles Anderson plotselinge explosies in de aantallen libellen op in bepaalde jaargetijden. Hij legt uit hoe hij stap voor stap de route van deze kleine libel, die de wereldzwerver wordt genoemd, onderzocht en er achter kwam dat dit kleine insect van alle insecten de langste migratieroute heeft.
La troisième femme, qui était vraiment une travailleuse du sexe ne trouvait pas ça libérateur mais elle voulait avoir accès à l'émancipation économique, et enfin on a entendu la quatrième femme qui disait que la prostitution mais aussi les rôles imposés aux femmes en général l'avaient empêchée de découvrir qui elle était, vous voyez ?
De derde vrouw, zelf daadwerkelijk een zogenaamde sekswerker, vond het niet bevrijdend maar wilde wel het recht op de economische onafhankelijkheid. Vervolgens zei de vierde vrouw dat niet alleen de prostitutie, maar vaste rolpatronen voor vrouwen in het algemeen, haar hadden weerhouden ooit haar identiteit te vinden.
Nous pensons à la douleur comme à un symptôme, mais il y a des cas où le système nerveux développe des boucles de rétroaction et la douleur devient elle-même une maladie terrifiante. En commençant par l'histoire d'une fille dont l'entorse du poignet est devenue un cauchemar, Elliot Krane parle du mystère complexe de la douleur chronique, et passe en revue les faits que nous venons de découvrir, comment elle fonctionne et comment la traiter.
We zien pijn als een symptoom, maar er zijn gevallen waar het zenuwstelsel terugkoppelingslussen ontwikkelt en pijn een verschrikkelijke ziekte op zich wordt. Te beginnen met het verhaal van een meisje wier verstuikte pols veranderde in een nachtmerrie, vertelt Elliot Krane over het complexe mysterie van chronische pijn en geeft een overzicht van de feiten die we net aan het leren zijn over hoe zet werkt en hoe ze te behandelen.
L'autre raison pour mes nombreuses recherches : au départ, je voulais découvrir si elles faisaient la même chose.
Een andere reden om naar diverse planten te kijken is dat ik, vooral aanvankelijk, wilde uitzoeken of ze hetzelfde doen.
Et partout, les écoles de médecines de premier ordre commencent -- commencent à étudier ces choses pour découvrir comment elles fonctionnent, et ce que nous pourrions en apprendre.
En erkende medische scholen overal beginnen -- beginnen deze dingen te bestuderen om te ontdekken hoe ze werken, en wat we van ze kunnen leren.
Il y a une femme qui s'appelle Esther Chavez que j'ai rencontré à Juarez, au Mexique. Esther Chavez était une comptable brillante à Mexico, elle avait 72 ans, et elle prévoyait de prendre sa retraite. Elle est allée à Juarez pour s'occuper d'une tante malade et ce faisant, elle a commencé à découvrir ce qu'il arrivait aux femmes tuées et disparues de Juarez.
Er is een vrouw genaamd Esther Chavez die ik ontmoette in Juarez, Mexico. Esther Chavez was een briljante accountant in Mexico City. Ze was 72 jaar en was van plan met pensioen te gaan. Ze ging naar Juarez om voor een zieke tante te zorgen. Terwijl ze dat deed, begon ze te ontrafelen wat er gebeurde met de vermoorde en verdwenen vrouwen uit Juarez.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et quand vous écoutez certains des exposés ici et l'éventail extraordinaire de la capacité de l'homme, ce que nous comprenons, et que vous le contrastez avec le fait que nous continuons d'appeler cette planète Terre . C'est assez extraordinaire. Nous avons un pied dans le moyen-âge. Très rapidement, Aristote
, son truc c'était, elle n'est pas plate, idiot, elle est ronde. Galileo, il avait l'Inquisition et il lui a fallu être un peu plus poli. Il a dit, elle n'est pas au centre, vous savez. Et Hawkes: Ce n'est pas la terre, idiot, c'est l'océan. Il s'agit d'une planète océan. T S Eliott l'a vraiment dit pour moi - et cela devrait vous don
...[+++]ner la chair de poule: Nous ne cesserons pas d'explorer et la fin de notre exploration sera un retour à notre point de départ et de découvrir le lieu pour la première fois. Et voici les lignes qui suivent, Par la porte inconnue remémorée , où la dernière terre découverte est celle qui est le commencement. Donc j'ai un message.
Als je luistert naar sommige presentaties hier en het buitengewone bereik van het menselijk kunnen, ons begrip, (dan ziet) en je dat in contrast ziet met het feit dat we deze planeet nog steeds Aarde noemen. Het is buitengewoon. Met een been in de middeleeuwen. Even snel, Aristoteles. Zijn ding was: Ze is niet plat sukkel, ze is rond! Galileo had de inquisitie, dus hij was verplicht wat beleefder, Hij was: Ze staat niet in het midden, weet je. En Hawkes: Ze is niet de Aarde sukkel, hij is de oceaan! Dit is een oceaanplaneet. T.S. Elliot zei het al voor me -- en dit zou je kippenv
el moeten geven: We zullen niet stoppen met ontdekken en he
...[+++]t einde van onze ontdekkingen zal zijn terug te komen waar we begonnen en de plek voor het eerst kennen. De volgende regels zijn: Door de onbekende herinnerde poort, waar het laatst op Aarde ontdekte datgene is waar het begon. Dus ik heb een boodschap.Comment découvrons-nous des planètes - parfois même habitables - gravitant autour d'autres étoiles ? En observant les minuscules baisses d'intensité lumineuse que provoquent les planètes lorsqu'elles passent devant leur étoile, Lucianne Walkowicz, membre de TED, et la mission Kepler ont trouvé près de 1200 nouveaux systèmes planétaires potentiels. A l'aide de nouvelles techniques, ils pourraient même découvrir des systèmes présentant les conditions nécessaires à la vie.
Hoe vinden we planeten - zelfs bewoonbare planeten - rond andere sterren? Door te zoeken naar kleine veranderingen in het licht als een planeet voorbij de zon passeert, hebben TED Fellow Lucianne Walkowicz en de Kepler-missie zo'n 1.200 potentiële nieuwe planetaire systemen gevonden. Met nieuwe technieken kunnen ze er zelfs vinden die de juiste condities hebben voor leven.
Au fond de l'océan, à des centaines de mètres de profondeur, Laura Robinson sonde les pentes escarpées de montagnes sous-marines vertigineuses. Elle est en quête de coraux vieux de milliers d'années qu'elle teste au moyen d'un réacteur nucléaire. Son but ? Découvrir quels changements a subis l'océan au cours du temps. En étudiant l'histoire de la Terre, elle espère trouver des indices sur ce qu'il pourrait se passer à l'avenir.
Honderden meters onder het oceaanoppervlak onderzoekt Laura Robinson de steile hellingen van gigantische onderzeese bergen. Ze is op jacht naar duizenden jaren oude koralen, die ze in een kernreactor onderzoekt om te ontdekken hoe de oceaan in de loop van de tijd verandert. Door de geschiedenis van de aarde te bestuderen hoopt Robinson aanwijzingen te vinden voor wat er in de toekomst kan gaan gebeuren.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
découvrir qu'elle effectuait ->
Date index: 2022-05-23