Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "d'écrire mon livre " (Frans → Nederlands) :
Par la suite, j'ai décidé d'écrire mon livre, pour démontrer l'étendue de ce problème à l'échelle mondiale.
Mijn boek toonde de echte omvang van dit probleem op wereldwijde schaal.
Je fais cela toute
la journée. Je veux écrire quelque chose d'autre. Quelque chos
e de plus libre, de moins structuré. Et cette personne était catégorique et m'a dit, C'est la seule façon de faire. Alors j'ai dit, OK, s'il le faut -- J'avais un congé sabbatique. J'ai dit, Je vais écrire sur mes recherches s'il n'y a vraiment aucune autre solution. Et ens
uite, j'écrirai mon livre de cuisine. Alors, j'ai écrit un livre sur mes recherc
...[+++]hes. Et cela s'est avéré assez amusant. Pour deux raisons.
Dat doe ik de hele dag. Ik wil iets anders schrijven. Iets dat een beetje vrijer is, minder beperkt Deze persoon was heel dwingend, en zei: Luister. Dat is de énige manier waarop je het ooit voor elkaar krijgt. Dus zei ik Okee, als het moet... Ik nam een sabbatical. Ik dacht ik schrijf iets over mijn onderzoek als het niet anders kan. En dan kan ik daarna mijn kookboek schrijven.. Dus ik schreef een boek over mijn onderzoek. En dat bleek best leuk te zijn. Op twee manieren.
Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit
bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant
ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’e
...[+++]st rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij gee
n gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk den
ken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede ver
...[+++]dieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.Écrire des livres, c'est mon métier et plus encore.
Boeken schrijven is mijn werk, maar ook zoveel meer dan dat.
Et on m´a invité un jour à visiter le chancelier Adenauer qui était perçu comme un des fondateurs de l´Allemagne actuelle depuis la guerre. Et une fois -- et il m´a dit, il m'a dit, « Jeune homme, » il a dit, « Croyez-vous en la résurrection de Jésus Christ ? » Et j´ai dit, « Oui, Monsieur. » Il a dit, “Moi aussi.” Il a dit, « Quand je quitterai ma fonction, je p
asserai mon temps à écrire un livre expliquant pourquoi Jésus Christ est ressuscité, et pourquoi il est tellement important d’y croire. » Dans une de ses pièces, Alexandre Solzhenitsyn décrit un homme qui se meurt, qui dit à ceux rassemblés auto
ur de son ...[+++]lit, « Le moment le plus terrible pour avoir des regrets est quand on meurt. » Comment devrait-on vivre pour éviter de sentir du regret quand on meurt ?
Ik was eens uitgenodigd bij Bondskanselier Adenauer die werd gezien als de stichter van het moderne Duitsland van na de oorlog. Hij zei eens -- hij zei tegen mij, Hij zei: Jongeman, geloof jij in de opstanding van Jezus Christus? En ik zei: Ja, meneer. Zeker. Hij zei: Ik ook. Hij zei: Als ik geen Bondskansel
ier meer ben, ga ik mijn tijd besteden aan het schrijven van een boek over de reden van Jezus Christus' opstanding en over het belang om dat te geloven. In een van zijn toneelstukken, beschrijft Alexander Solzjenitsyn een stervende man, die zegt tegen de mensen rond zijn bed: Het slechtste moment om spijt te hebben is het moment van j
...[+++]e dood. Hoe moet iemand leven om geen spijt te hebben bij zijn dood?Alors j'ai mis une petite annonce sur notre site, pour inviter des gens à se joindre à notre projet. À notre surprise, dans les premiers à nous appeler, il y avait le musée Andy Warhol. Ils nous ont dit qu'ils faisaient une exposition sur les réponses des artistes au réchauffement climatique, et qu'ils aimeraient que nos récifs de corail en fassent partie. J'ai ri et répondu: « En fait, on vient juste de commencer, mais vous pouvez
en avoir un peu. » Donc en 2007, nous avons fait une exposition, une petite exposition sur ce récif en crochet. Ensuite des gens de Chicago sont venus et ont dit, « Fin 2007, le thème du Chicago Humanities Fes
...[+++]tival est le réchauffement climatique. Nous avons cette galerie de 300 mètres carrés que nous aimerions voir remplie avec votre récif. » Et naïvement, j'ai répondu : « Oh oui, bien sûr. » Aujourd'hui je dis « naïvement » parce qu'en réalité je suis écrivain scientifique. Mon travail est d'écrire des livres sur l'histoire culturelle de la physique.
Ik plaatste een kleine aankondiging op onze site om mensen te vragen hier aan mee te werken. Tot onze verrassing was een van de eersten die contact opnamen het Andy Warhol Museum. Ze hadden een tentoonstelling over het antwoord van kunstenaars op de opwarming van de aarde, en ze wilden dat ons koraalrif deelnam. Ik lachte en zei: We zijn nog maar n
et begonnen. Jullie mogen er een stukje van hebben. In 2007 hadden we dus een tentoonstelling van ons gehaakte rif. Mensen uit Chicago kwamen langs en zeiden: Eind 2007 is de opwarming van de aarde het thema van het Festival van de Geesteswetenschappen in Chicago. We willen een grote galerie va
...[+++]n 280 m2 met jullie rif opvullen. Nogal naïef zei ik: Oh, ja, zeker. Nu zeg ik ‘naïef’ omdat ik eigenlijk van beroep wetenschapsschrijver ben. Ik schrijf boeken over de culturele geschiedenis van de natuurkunde.J'aime bien quand mes personnages me surprennent. Je pourrais écrire sur une femme musulmane dans un roman. Et ce sera peut-être une histoire très heureuse. Et dans mon prochain livre, je pourrais écrire sur un beau professeur gay en Norvège.
Ik hou ervan dat mijn personages mij verrassen. Ik schrijf misschien over een moslimvrouw in de ene roman. En dat wordt misschien een heel vrolijk verhaal. En in mijn volgende boek schrijf ik misschien over een knappe homoprofessor in Noorwegen.
Mon dernier livre traitait des circonstances du schisme entre shiites et
sunnites, et pour l'écrire, j'avais étudié de près l'histoire islamique la plus ancie
nne. Je connaissais donc les événements auxquels le Coran se réfère constamment, son cadre de référence. C'est-à-dire que j'en savais assez pour savoir que je serais une touriste dans le Coran -- une touriste avisée, et même chevronnée, mais toujours une visiteuse, une juive a
...[+++]gnostique lisant le livre saint d'autrui. (Rires) J'ai donc lu lentement. (Rires) J'avais réservé trois semaines pour ce projet, et je crois que c'est ce que l'on appelle l'hubris. (Rires) Parce que j'ai fini par y passer trois mois.
Mijn laatste boek ging over het verhaal achter de scheiding tussen shi
ieten en soennieten, en daarvoor had ik de vroegste Islamitische geschiedenis grondig bestudeerd. Ik kende dus de feiten waar de Koran constant naar verwijst, zijn referentiekader. Dat wil zeggen dat ik genoeg wist om te weten dat ik een toerist zou zijn in de Koran -- een welingelichte, zelfs een ervaren toerist, maar nog steeds een outsider, een agnostische jood die het heilige boek van iemand anders las. (Gelach) Dus las ik traag. (Gelach) Ik had drie weken uitgetrokken voor dit project, en dat is volgens mij de betekenis van hubris. (Gelach) Want het werden drie ma
...[+++]anden.Les années précédentes, j'avais travaillé sur un livre d'histoires d'amour. Sur mon blog, j'étais habituée à écrire sur mes propres expériences amoureuses.
Ik had de laatste jaren gewerkt aan een boek over liefdesverhalen, dus ik was gewend om het op mijn blog over mijn eigen ervaringen met romantische liefde te hebben.
Abed était encore loin de mon esprit, lorsque l'année dernière, je suis retourné en Israël pour écrire sur l´accident, et le livre que j'ai alors écrit, « Une Vie à Moitié » était presque terminé quand j'ai réalisé que je voulais toujours rencontré Abed, et j'ai finalement compris pourquoi : entendre cet homme dire trois mots : « Je suis désolé. » Les gens s'excusent pour moins que ça.
Toch was Abed niet in mijn gedachten toen ik vorig jaar terugkeerde naar Israel om over het ongeluk te schrijven. Het boek wat ik toen schreef was getiteld ‘Half-Life’. Het was bijna klaar toen ik erkende dat ik Abed toch wou ontmoeten. Ik begreep eindelijk waarom: ik wilde de man drie woorden horen zeggen: Het spijt me. Mensen bieden hun excuses aan voor minder.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
d'écrire mon livre ->
Date index: 2024-09-18