Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "d'autre qui sait mieux faire " (Frans → Nederlands) :
Cette question, celle-là même, m'amuse beaucoup, car, comme dans mon introduction, j'enseigne aux enfants, et comme je débute, j'enseigne aux enfants qui ont le plus besoin de rattrapage. J'ai des enfants qui ne participeront pas en maths car quelqu'un d'autre a la formule, quelqu'un d'autre qui sait mieux faire fonctionner la formule. Je n'en parlerai donc pas. Mais ici, tout le monde se place au niveau d'intuition.
En deze vraag is echt leuk voor mij, omdat, zoals in de intro, ik les geef aan kinderen, door mijn gebrek aan ervaring, ik geef les aan kinderen die het meest moeten worden geremedieerd. Studenten die nooit aan een gesprek over wiskunde zouden deelnemen omdat iemand anders toch de formule heeft, en iemand anders kan de formule beter gebruiken dan ikzelf. Dus praat ik er niet over. Maar hier praat iedereen op voet van gelijkheid vanuit intuïtie.
Les objets mauves qui apparaissent, ce sont les autres véhicules, l'objet rouge, sur le côté, c'est un cycliste, et au loin, vers le haut, si on est attentif, on aperçoit des cônes. On sait où se trouve la voiture à un moment précis. Mais on doit faire mieux : on doit prédire ce qui va se passer.
Al die paarse hokjes zijn andere voertuigen op de weg, en dat rode ding daar opzij is een fietser. In de verte zie je, als je echt goed kijkt, een aantal kegels. We weten dan waar de auto nu is, maar het moet beter: we moeten voorspellen wat er gaat gebeuren.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et sachez que vous êtes malade, que vous n'êtes pas faible, et que c'est une maladie, et non pas une identité, parce que ce n'est que quand vous surmontez votre peur du ridicule, du jugement et de la
stigmatisation des autres, que vous arrivez appréhender la dépression à sa
juste mesure, elle fait partie intégrante de la vie, une partie intégrante de la vie, et autant que je hais, autant que je hais les endroits obscurs, dans lesquels la dépression m'a conduit à me retrouver. A
bien des égards, je ...[+++]suis lui reconnaissant d'avoir connu cela. Parce que oui, ça m'a poussé au fond du ravin, mais ce n'était que pour mieux apercevoir les sommets. Oui, ça m'a plongé dans l'obscurité, mais ce n'était que pour mieux apprécier la lumière. En 19 ans, ma douleur, plus que tout autre chose sur cette planète, m'a donné une perspective, et ma blessure, ma blessure m'a contraint à avoir de l’espoir, avoir de l'espoir et avoir foi, foi en moi-même, foi en les autres, foi en un lendemain meilleur, où l'on pourrait changer la donne, où l'on pourrait se faire entendre, s'exprimer et lutter contre l'ignorance, où l'on pourrait se battre contre l'intolérance, et plus que tout, apprendre à s'aimer soi-même, apprendre à s'accepter tel que l'on est, pour ce que l'on est, pas pour ce les gens voudraient que l'on soit.
Besef dat je ziek bent, niet zwak, dat het een probleem is, geen identiteit.
Als je de angst, de spot, het oordeel en het stigma van anderen van je afzet, kan je depressie zien als wat ze werkelijk is: gewoon een deel van het leven. gewoon een deel van het leven. En hoezeer ik ze ook haat, hoezeer ik de plaatsen haat, de delen van mijn leven waar de depressie me naartoe sleepte, ik
ben er op allerlei manieren dankbaar voor. Want ja, ze duwde me in dalen, maar alleen om me te tonen dat er pieken zijn, ze sleepte me door het donker, maa
...[+++]r alleen om me te herinneren aan het licht. Mijn pijn, meer dan om het even wat in de 19 jaar op deze planeet, heeft mij perspectief gegeven, mijn pijn dwong me om te hopen en te geloven in mezelf, in anderen, geloven dat het beter kan worden, dat we dit kunnen veranderen, dat we ertegen kunnen opkomen, ervoor uitkomen en vechten tegen de onwetendheid, tegen de intolerantie. Meer dan eender wat te leren om onszelf lief te hebben, te leren te accepteren wie we zijn, de mensen die we zijn en niet de mensen die de wereld wil dat we zijn.et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appar
eils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dor
toir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: «
...[+++]Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer e
n hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.La dernière valeur des personnes âgées que je vais mentionner, demande de reconnaître que, s'il y a de nombreuses choses que les personnes âgées ne peuvent plus faire, il y a d'autres choses qu'ils savent faire bien mieux que les plus jeunes.
Het laatste talent van oudere mensen gaat over het besef dat hoewel er veel dingen zijn die oudere mensen niet meer kunnen, er andere dingen zijn die ze beter kunnen dan jongere mensen.
Donc, ça c'est un prob
lème philosophique. Mais aujourd'hui, pour mon intervention, je vais supposer que la plupart des personnes dans ce public ont une conscience, et que je n'ai pas besoin de m'en soucier. Il y a un second problème qui nous est plus familier en tant que parents, professeurs, conjoints, et romanciers. Qui est, Pourquoi est-ce si difficile
de savoir ce que l'autre veut ou croit ? Ou peut-être une question plus pertinente, Pourquoi est-ce si difficile de changer ce que l'autre veut ou croit ? Je pense que ce sont les romancie
rs qui le ...[+++]disent le mieux. Comme Philip Roth, qui a dit, Cependant, que pouvons-nous faire à propos de ce problème d'une importance si terrible, le problème des autres personnes? Nous sommes tous si mal équipés pour imaginer la vie intérieure et les objectifs invisibles les uns des autres. Alors en tant que professeur, et en tant qu'épouse, c'est, bien sûr, un problème auquel je suis confrontée tous les jours. Mais en tant que scientifique, je m'intéresse à un problème différent au sujet des autres, et c'est celui que je vais vous présenter aujourd'hui.
Dus dat is een probleem in de filosofie. Maar voor vandaag neem ik aan dat velen in dit publiek een geest hebben en dat ik me hierover geen zorgen hoef te maken. Er is een tweede probleem dat ons misschien even bekend voorkomt als ouders en leraren en echtgenoten en schrijvers. En dat is: Waarom is het zo moeilijk om te weten wat iemand wil of denkt? Of misschien, meer relevant, Waarom is het z
o moeilijk om te veranderen wat iemand wil of denkt? Ik denk dat schrijvers dit het best stellen. Zoals Philip Roth, die zei: En nu, wat gaan we doen aan deze verschrikkelijk belangrijke zaak van andere mensen? We zijn allemaal zo slecht uitgerust
...[+++]om elkaars interne werking en onzichtbare doelen in te beelden. Dus als een lerares en als een echtgenote, is dit, natuurlijk, een probleem waarmee ik elke dag geconfronteerd wordt. Maar als wetenschapper, ben ik geïnteresseerd in een heel ander probleem van andere geesten, en dat is wat ik vandaag ga introduceren.Mais mon rêve est que, si vous
pouvez faire que ce soit économique, et répondre aux contraintes de CO2, alors les sceptiques diront : OK, ça m'est égal qu'il ne rejette pas de CO2, j'aurais préféré qu'il émette du CO2, mais je crois que je vais l'accepter parce que c'est meilleur marché que ceux d'avant. (Applaudissements) CA: Et alors, ce serait votre réponse à l'argument de Bjorn Lomborg, que, si on dépense toute cette énergie à essayer de résoudre le problème du CO2, ça va
l'emporter tous les autres objectifs, comme d'essayer de dé
...[+++]barrasser le monde de la pauvreté et du paludisme, etc. Que c'est un gaspillage stupide des ressources que de dépenser de l'argent pour ça,quand il y a bien mieux à faire. BG: Eh bien, les dépenses réellement consacrées en Recherche & Développement -- disons, si les États-Unis dépensaient 10 milliards de plus par an qu'actuellement -- ce ne serait pas si dramatique. Ça ne remettrait pas les autres postes de dépense en cause. Là où les gens raisonnables peuvent ne pas être d'accord, et on parle ici de grosses sommes, c'est quand vous avez quelque chose de pas économique, et que vous essayez de le financer. C'est surtout ça, pour moi, qui est du gâchis.
Maar mijn droom is dat, als je het econom
isch kunt maken, én laat voldoen aan de CO2-beperkingen, vervolgens de sceptici zeggen, oké, het kan me niet schelen dat er geen CO2 uit komt, ik zou misschien zelfs wensen dat er wel CO2 uit kwam, maar ik zal het maar accepteren omdat het goedkoper is dan eerst. (Applaus) CA: En dat zou uw reactie zijn op het argument van Bjorn Lomborg, dat eigenlijk als je al deze energie besteedt aan het oplossen van het CO2-probleem, gaat dat
ten koste van al je andere doelen om te proberen de wereld te ver
...[+++]lossen van armoede en malaria, enzovoort. Het is een domme verspilling van hulpbronnen om geld daar aan te besteden als er betere dingen zijn die we ermee kunnen doen. BG: Nou, de werkelijke uitgaven voor dat R& D gedeelte -- zeg dat de VS per jaar 10 miljard meer moeten besteden dan nu -- is niet zo dramatisch. Het hoeft niet weggehaald worden bij andere dingen. Het loopt pas echt in grote bedragen, en hierover kunnen redelijke mensen van mening verschillen, wanneer je iets dat oneconomisch is, probeert te financieren. Dat is, volgens mij, meestal een verspilling.Bon alors, dans mon monde qu’a
vons-nous besoin de faire ? Voilà le truc. Bon. Ça ne peut pas venir d’une seule source. Pour redémarrer et créer un changement tangible, un vrai changement, pour que je puisse vous regarde
r dans le blanc des yeux et vous dire, « Dans 10 ans, l’histoire de la vie de vos enfants, leur bonheur – et n’oublions pas qu’on est plus intelligent quan
d on mange bien, on sait qu’on va vivre plus longtemps, tout
...[+++]ça, va être différent. D’accord ? » Donc, les supermarchés. Où d’autre faites-vous vos courses si religieusement d’une semaine à l’autre? Combien d’argent dépensez-vous dans votre vie, dans les supermarchés ?
Oke, dus, in mijn gedachtenwereld, wat moeten we doen? Dit is het, ja. Het kan niet slechts van één bron komen. Om te her
starten en een echt tastbare verandering te maken, echte verandering, zodat ik jullie recht in de ogen kan kijken en kan zeggen, binnen 10 jaar, zal de geschiedenis van de levens van jullie kinderen, geluk -- en laten we nie
t vergeten, je bent slim als je goed eet, je weet dat je langer zal leven, en al dat soort zaken, het zal er anders uitzien. Oke? Dus, supermarkten. Waar anders doen we zo religieus onze inkopen?
...[+++] Week in, week uit. Hoeveel geld spendeer je, gedurende je leven, in een supermarkt?La sagesse pratique , enseignait Aristote, est la combinaison de la volonté morale et de l'aptitude morale . Une personne sage sait quand et comment faire exception à la règle, comme les agents d'entretien ont su quand faire passer d'autres objectifs avant leur travail.
Praktische wijsheid aldus Aristoteles, is de combinatie van morele wil en morele vaardigheid. Een wijs mens weet wanneer en hoe er van de regels dient te worden afgeweken, zoals de schoonmakers wisten wanneer van de werkverplichtingen af te wijken in het belang van andere doelen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
d'autre qui sait mieux faire ->
Date index: 2023-12-05