Vertaling van "chefs aujourd'hui comment garder " (Frans → Nederlands) :

Le chef Dan Barber est confronté à un dilemme, comme beaucoup de chefs aujourd'hui : Comment garder du poisson au menu.Avec un travail de recherche impeccable et un humour glacé, il nous narre sa quête d'un poisson respectueux de l'environnement dont il puisse tomber amoureux, et la lune de miel de gastronome qu'il vit depuis qu'il a découvert in poisson incroyablement délicieux, élevé en Espagne selon des méthodes révolutionnaires.
Kok Dan Barber trapt af met een dilemma dat veel koks tegenwoordig bezig houdt: hoe vis op het menu te houden. Met geweldig onderzoek en droge humor vertelt hij zijn verhaal over het streven naar een duurzame vis waarvan hij kon houden, en de fijnproevers huwelijksreis die hij heeft genoten sinds het ontdekken van een buitensporig lekkere vis, die op een revolutionaire methode gekweekt wordt in Spanje.

et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.

Donc le problème de conception d'aujourd'hui sera, comment peut-on abriter une hypothétique horloge monumentale comme celle-là pour qu'elle puisse marquer et garder le temps merveilleusement pendant 100 siècles?
Het huidige ontwerpprobleem is het volgende: hoe huisvest je de monumentale versie hiervan zodanig dat die werkelijk 100 eeuwen mooi blijft tikken.