Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "cette métaphore est-ce que nos vies sont maintenant obsédées " (Frans → Nederlands) :
Il y a un an, Abha Dawesar, dans la partie de Manhattan sans électricité à cause du passage de l'ouragan Sandy, squattait les prises de courant pour se connecter. En tant que romancière, elle a été frappée par cette métaphore : est-ce que nos vies sont maintenant obsédées par la pulsion d' être connecté numériquement, alors que nous passons à côté de tout ce qui est réel ?
Een jaar geleden, woonde Abha Dawesar na orkaan Sandy, in een Manhattan zonder electriciteit, op zoek naar elektriciteit om te verbinden. Als schrijver werd zij getroffen door deze metafoor: zijn we nu zo gefixeerd op digitaal verbinden, dat we missen wat echt gebeurt?
Morgan O'Neill : Le 1er juin nous n'étions pas experts en catastrophes naturelles, mais le 3 juin, nous avons commencé à faire comme si. Cette expérience a changé nos vies. Et maintenant, nous essayons de changer l'expérience. CO : Il n'y a pas de tornades dans le Massachusetts. Et j'étais dans le jardin devant la maison quand une tornade a surgi depuis la colline. Après avoir vu voler un lampadaire , ma famille et moi nous sommes précipités à la cave.
Morgan O'Neill: Op 1 juni waren wij geen rampenexperts maar op 3 juni begonnen wij ons zo voor te doen. Deze ervaring heeft onze levens veranderd. Nou proberen we de ervaring te veranderen. CO: Tornados komen niet voor in Massachusetts. Ik stond in de voortuin toen er een over de heuvel kwam. Nadat een lantarenpaal voorbij vloog, sprintten mijn familie en ik naar de kelder.
Plus je m'approchais de
la ligne d'arrivée, cette côte rocheuse de l'île de Ross, plus je réalisais que la plus grande leçon que cette très longue, très éprouvante marche m'avait enseignée, était que le bonheur n'est pas une ligne
d'arrivée, que pour nous autres humains, la perfectio
n à laquelle tant d'entre nous aspirent n'est peut-être pas réellement atteignable, et que si l'on est déjà pas satisfa
it de ce q ...[+++]ue l'on a maintenant, de nos péripéties au milieu du chaos et des efforts qui régissent nos vies, cette boucle ouverte, cette liste de choses à faire inachevée, ces « je ferai mieux la prochaine fois », alors jamais nous ne le serons. Et nombre de gens me demandent : « Et maintenant ? »
Hoe dichter ik bij de finish kwam, die s
tenige rotskust van Ross Eiland, hoe meer ik besefte dat de belangrijkste les die deze lange, zware tocht me misschien heeft geleerd, was dat blijdschap geen finishlijn is. Dat de perfectie waar zovelen van ons van lijken te dromen, misschien nooit echt haal
baar is. Als we ons niet tevreden kunnen voelen, hier, vandaag, nu, op onze reizen, midden in de troep en het gejaag dat we allemaal doen, de open eindjes, de takenlijstjes die half af zijn, de volgende-keer-beter-acties, dan zullen we het we
...[+++]llicht nooit voelen. Veel mensen hebben me gevraagd, wat nu?Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitan
ts peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et il n'y avait pas vraiment de bonne solution. Mais alors finalement, un des
chercheurs a lancé cette idée folle. Il a dit, Bon,
pourquoi n'essayons-nous pas de ramasser les oiseaux
qui ont le plus de risque d'être mazoutés, ils en ont ramassé 20 000, et nous les emmènero
nt par bateau à 500 milles d'ici à Port Elizabeth dans ce
...[+++]s camions ouverts et nous les relâcherons dans les eaux propres là-bas et les laisseront revenir à la nage. (Rires) Et donc 3 de ces pingouins, Peter, Pamela et Percy, portaient des balises satellites. Et les chercheurs ont croisé les doigts et espéré qu'avant qu'ils ne soient rentrés chez eux, leur île serait nettoyée de ce pétrole. Et par chance, le jour où ils sont arrivés, c'était le cas. C'était un pari extrêmement risqué, mais ça a été payant. Et donc ils savent maintenant qu'ils peuvent utilise cette stratégie pour les prochaines marées noires. Dans le cas du sauvetage de vie sauvage, comme dans la vie, nous apprenons de chaque expérience précédente, et nous apprenons de nos réussites comme de nos échecs. Et la principale leçon que j'ai apprise lors du sauvetage de l'Apollo Sea en 1994 a été que la plupart de ces pingouins sont morts à cause de l'utilisation irrationnelle de boites de transports et de camions mal ventilés, parce qu'ils n'étaient pas préparés à s'occuper d'autant de pingouins mazoutés en même temps. Alors dans les 6 ans entre ces deux marées noires, ils ont construit des milliers de boites bien ventilées.
Er waren echt geen goede oplossingen. Maar dan kwam eindelijk een van de onderzoekers op dit gekke idee. Hij zei: Oké, waarom proberen we niet de dieren te verzamelen die het grootste risico lopen om besmeurd te worden? Ze verzamelden er 20.000. We verschepen ze 750 km
langs de kust naar Port Elizabeth in trucks met openluchtkooien en laten ze daar los in het schone water om terug naar huis te zwemmen. (Gelach) Drie van die pinguïns - Peter, Pamela en Percy - droegen satelliettags. De onderz
oekers kruisten hun vingers en hoopten dat tege ...[+++]n de tijd dat ze terug thuis zouden komen, de olie op hun eiland zou zijn opgeruimd. En gelukkig was dat het geval de dag dat ze aankwamen. Het was een enorme gok maar het had zijn vruchten afgeworpen. Dus weten ze nu dat ze deze strategie kunnen gebruiken bij toekomstige olierampen. Bij het redden van in het wild levende dieren, zoals in het leven, leren we van elkaar door eerdere ervaring, We leren zowel van onze successen als van onze mislukkingen. De belangrijkste les tijdens de Apollo-Searedding in '94 was dat de meeste van deze pinguïns waren gestorven door onwetend gebruik te maken van slecht geventileerde transportkisten en vrachtwagens - omdat ze niet waren voorbereid om zoveel besmeurde pinguïns in één keer te behandelen. In de zes jaar tussen deze twee olielekken maakten ze duizenden van deze goed geventileerde dozen.Nous partageons d'autres types de divertissements -- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèques. des universités
. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de compte commence
et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les plateformes de partage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait
-il que ça se passe ...[+++]maintenant, je pense qu'il y a un certain nombre de vecteurs que je veux vous donner comme contexte. L'un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ait amenés à repenser notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
We delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken, universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uite
indelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwegen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van d
...[+++]e bevolking en de dichtheid in steden. Meer mensen, kleinere ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering. We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn.Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particulièrement une région appelée le cortex préfrontal
. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuration complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avion s'entraînent sur
des simulateurs de vols pour éviter les err ...[+++]eurs lors de vols réels. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler mentalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdredenen dat ons brein zo groot is geworden, is dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder een deel
dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de prefrontale cortex voor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de
prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze gee
...[+++]n fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...Comment respectons-nous les croya
nces religieuses de quelqu'un tout en tenant la religion responsable des dégâts que ces croyances peuvent causer ? Chelsea Shields a une r
éponse audacieuse à cette question. Elle a grandi dans la tradition mormone orthodoxe et a passé le début de sa vie à regarder les femmes se faire exclure des postes importants d
e l’Église Mormone. Maintenant, cette anthropologi ...[+++]ste, activiste et TEDFellow travaille à la réforme de l'inégalité des sexes institutionnalisée dans son église. « Les religions peuvent libérer ou subjuguer, donner du pouvoir ou exploiter, conforter ou détruire. Ce qui est appris lors du Sabbat influence nos politiques, notre système de santé, la violence dans le monde. »
Hoe kunnen we de religieuze opvattingen van mensen respecteren terwijl we de religie verantwoordelijk stellen voor de schade die die opvattingen kunnen aanrichten? Chelsea Shields gee
ft op deze vraag een moedig antwoord. Ze is opgevoed volgens de orthodox mormoonse traditie en heeft in haar jeugd gezien hoe vrouwen werden uitgesloten van belangrijke functies binnen de mormonenkerk. Tegenwoordig werkt deze antropoloog, activist en TED Fellow aan de hervorming van de geïnstitutionaliseerde sekseongelijkheid binnen haar kerk. Religies kunnen bevrijden of onderwerpen, ze kunnen versterken of uitbuiten, ze kunnen troosten of vernietigen, zegt
...[+++] ze. Wat er op sabbatdag wordt verkondigd, dringt door tot onze politiek, ons gezondheidsbeleid, tot het geweld in de wereld.Ils ont donc commencé à réfléchir, Pourrions-nous créer un incubateur néonatal entièrement construit à partir de pièces d'automobile ? Et voici ce qu'ils ont fini par obtenir. C'est ce qu'on appelle un dispositif de néosoin. De l'extérieur, ça a l'air d'une chose qu'on trouve normalement dans un hôpital occidental moderne. A l'intérieur, ce sont des pièces de voiture. Il a un ventilateur, des phares pour la chaleur, il a des carillons de porte en guise d'alarme. Il fonctionne avec une batterie de voiture. Et donc tout ce qu'il vous faut ce sont les pièces détachées de votre Toyota et la capacité de réparer un phare, et vous pouvez réparer cette chose. Maintenant, c'est une excellente idée, mais ce que je voudrais dire, c'est que, en fait, c
...[+++]'est une superbe métaphore pour la façon dont les idées naissent. Nous aimons penser que nos idées révolutionnaires sont comme cet incubateur tout neuf de 40.000 $, de la technologie de pointe, mais le plus souvent, elles sont bricolées avec les pièces qui se trouvent à portée de main. Nous prenons les idées des autres, de personnes dont nous avons appris, de personnes que nous rencontrons au café, et nous les assemblons en de nouvelles formes, et nous créons quelque chose de nouveau.
Dus begonnen ze te denken, Zouden we een couveuse kunnen bouwen die volledig is opgebouwd uit auto-onderdelen? En dit is waar ze mee uit de strijd kwamen. Het heet een couveusekindje-koester-apparaat . Van de buitenkant, ziet het eruit als een normaal klein ding dat je in een modern westers ziekenhuis zou aantreffen. Binnenin is alles auto-onderdelen. Het heeft een ventilator, het heeft koplampen voor warmte, het heeft deurbellen als alarm. Het loopt op een autoaccu. En dus alles wat je nodig hebt, zijn de reserveonderdelen van je Toyota en de vaardigheid om een koplamp te vervangen en je kunt dit ding repareren. Nu, dit is een geweldig idee, maar wat ik zou willen zeggen is in feite, dat dit een geweldige metafoor is voor de manier waarop
...[+++]ideeën tot stand komen. We denken graag dat onze baanbrekende ideeën, je weet wel, van die hagelnieuwe couveuses van 40.000 dollar zijn, de nieuwste technologie, maar over het algemeen, zijn ze samengelapt uit om het even welke onderdelen er toevallig dichtbij voorhanden waren. We nemen ideeën van andere mensen waar we van hebben geleerd, van mensen die we tegen 't lijf lopen in koffiehuizen, en we naaien ze aan elkaar tot nieuwe vormen, en we creëren iets nieuws.SJ: Je le mets? KB: Non, juste est ce qu'on peut voir à travers? SJ: Um-umm. KB: No? SJ: No, je ne peux pas voir à travers. KB: Tu ne peux pas voir à travers. Excellent. Maintenant, je vais mettre le bandeau. Ne les empile pas. OK. Mélange les encore un peu. Ne bouge pas les gobelets, je veux que personne ne voie où est la pointe, mais mélange encore un peu les socles, puis aligne les, comme ça, d'accord? Je vais mettre le bandeau. Mélange les. Pas de blague cette fois. OK, vas-y, mélange les. Je risque la vie de main, enfin, je risque ma main.
SJ: Aandoen? KB: Nee, alleen of je iets kan zien hier doorheen. KB: Nee? SJ: Nee, ik zie niets. KB: Je ziet niets. Uitstekend. Nu ga ik de blinddoek omdoen. Niet opstapelen. Mix ze nog eens extra. Laat de bekertjes staan, want ik wil dat niemand ziet waar de pin is, maar meng de onderzetters nog eens, en dan zet je ze op een rijtje, goed? Ik doe de blinddoek om. Meng ze nog eens extra. Geen geintjes deze keer. Ga je gang, meng ze. Mijn hand staat op het spel hier.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cette métaphore est-ce que nos vies sont maintenant obsédées ->
Date index: 2022-12-08