Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «c'était une avancée capitale pour nous » (Français → Néerlandais) :
C'était une avancée capitale pour nous.
Dat was de doorbraak voor ons.
On peut donc contr
ôler ces 12 pétales pour moins de 50 dollars, et ce que ça va
nous permettre de faire, c'est, a
u lieu de bouger la cible, de bouger seulement les pétales. Le système tout entier devient beaucoup plus large que haut, et permet aussi de collecter la lumière pendant six heures et demie à sept heures par jour. Mais une fois qu'on a concentré les rayons lumineux, qu'est-ce qu'on va mettre au centre pour convertir cette lumière en électricité ? Nous avons essay
...[+++]é d'étudier tous les différents moteurs thermiques utilisés par le passé pour convertir de la lumière en électricité, ou de la chaleur en électricité. Et un des des meilleurs de tous les temps, la machine à vapeur de James Watt, créée en 1788, était une avancée considérable.
We besturen
dus al deze bladen voor minder dan 50 dollar e
n daardoor hoeft de focus niet meer te veranderen, maar alleen de bladen zelf. Het hele systeem was wezenlijk eenvoudiger en we konden bovendien 6,5 uur licht per dag inzamelen. Nu we beschikken over dat geconcentreerd zonlicht, wat gaan we nu gebruiken om het om te zetten in elektriciteit? We liepen eens alle mogelijke warmtemachines na die werden gebruikt om zonlicht, of warmte, om te zetten in elektriciteit. En als een van de knapste ooit was de stoommachine van James Watt u
...[+++]it 1788 baanbrekend.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijl
aten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar ...[+++] kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Bonjour, je m'appelle John Green, c'est le Cours Intensif de l'histoire mond
iale et aujourd'hui nous allons discuter sur la Révolution Française.
J'avoue que ceci n'était pas le drapeau français jusqu'à 1794, mais on pense que les rayures lui allaient à merveille. Comme ce mec-ci , hein? Donc, pendant que la révolution américaine était considérée comme quelque chose de bon, la Révolution française est souvent vue comment un chaos s
...[+++]anglant, que - Monsieur Green, Monsieur Green ! Je parie, que, comme toujours, c'est bien plus compliqué que cela. En fait, non. Ça a été assez horrible. Et, comme beaucoup de révolutions, à la fin nous avons échangé un régime autoritaire pour un régime autoritaire. Mais même si la révolution a été un chaos, ses idées ont changé le cours de l'histoire - bien plus, je le crois, qu'avec la Révolution Américaine. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Donc, la France au 18eme siècle était un pays riche et très peuplé, mais elle avait un problème systématique pour la collecte d'impôts à cause de la façon que la société était structurée. Ils avaient un système avec des rois et des nobles que nous appelons maintenant l'ancien régime. Merci, trois ans de cours de Français au lycée. Et pour la plupart des Français, c'était la catastrophe, car les gens qui avaient l'argent- la noblesse et le clergé - ne payaient jamais d'impôts. Donc en 1789, la France était profondément endettée pour avoir financé la Révolution américaine - Merci, France, nous allons vous aider pour la Première et la Seconde Guerre Mondiale plus tard. Et Louis XVI dépensait la moitié de son budget national pour couvrir la dette fédérale. [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] [Musique d'introduction] Louis a essayé de faire une réforme avec plusieurs ministres de la finance. Il a même appelé pour une démocracie à une échelle locale, mais toutes ses tentatives de réparer le système ont échoué et bientôt la Fran ...
Hallo, mijn naam is John
Green! Dit is Crash Course Wereldgeschiedenis en vandaag praten we over de Franse Revolutie. Dit was niet de Franse vlag tot 1794 maar de strepen stonden goed Net zoals ik, of niet? Terwijl de Amerikaanse Revolutie wordt beschouwd als iets goeds wordt de Franse Revolutie gezien als een bloederige bende, die Meneer! Meneer! I gok, dat het veel ingewikkelder is dan dat. Nou, nee. Het was best verschrikkelijk. Net zoals veel revoluties, kwam er een autoritair regime in de plaats voor een autoritair regime. Ook al was de revolutie een bende, de idealen veranderden de geschiedenis, meer dan de Ame
...[+++]rikaanse Revolutie deed. - - - - In de 18e eeuw was Frankrijk een rijk en dichtbevolkt land, maar het had een probleem met belastingen innen door de structuur van de maatschappij. Ze hadden een systeem met een koning en edelen dat we nu het ancien regime noemen. Dank je, 3 jaar Franse les. En voor de meeste Fransen, was het waardeloos, want de mensen met het geld, de edelen en de geestelijken betaalden geen belasting. Dus in 1789 was Frankrijk diep in de schulden omdat ze de Amerikaanse Revolutie financierden. Dankje Frankrijk, daar kwamen we op terug in WO I en II. En koning Lodewijk de 16e gaf het halve nationale budget uit om de staatsschuld te betalen. - - - - Lodewijk probeerde het systeem te veranderen met verschillende ministers van financiën Hij wilde zelfs lokale democratie, maar zijn pogingen hiertoe faalden. Frankrijk was failliet. Dit viel 'mooi' samen met hagelstormen die de oogsten verpesten, - waardoor de voedselprijzen stegen en er honger kwam, waarvan de Fransen heel boos werden, want ze houden van eten. De koning leek in ieder geval niet blut, door zijn stevige bouw en mooie schoenen. Hij en zijn vrouw Marie Antoinette woonden in het mooie paleis in Versailles dankzij God's bevel, maar Verlichte denkers zoals Kant twijfelenden aan het idee van religie door dingen te schrijven als: 'Het hoofddoel van verlichting is om zich te verlossen v ...E
t, là, je fus poursuivi par une meute de chiens sauvages sur la jetée, et le chien de tête me mordit au derrière, ce qui m'obligeât à me rendre dans une étrange clinique Portugaise pour y recevoir une piqûre dans le derrière. Faîtes-en ce que vous voudrez. (Rires) Pour notre dernier jour au Portugal, nou
s étions à Faro, la capitale de la région, et Catherine avait décidé qu'elle voulait aller à la plage une dernière fois. Bon, Faro est une petite ville animée, et pour aller à la plage, m'expliqua-t-elle, il il fallait prendre un bus,
...[+++] puis un bateau. Et est-ce que je voulais venir avec elle? Mais j'étais épuisé et mordu par un chien, aussi j'ai dit Non . Je me rappelle comment elle était avant de partir.
D
aar werd ik op de pier achternagezeten door een roedel wilde honden, waarvan de leider me in mijn kont beet. Hierdoor moest ik naar een vreemde Portugese kliniek voor een kont-injectie. Aan jou wat je daarvan
denkt. (Gelach) Op onze laatste dag in Portugal waren we in districtshoofdstad Faro, en Catherine besloot dat ze een laatste maal naar het strand wilde. Faro is een bedrijvige stad, en ze legde uit dat ze, om bij het strand te komen, met de bus en dan met de boot moest. Wilde ik meekomen? Maar ik was uitgeput en gebeten, dus ik
...[+++]zei nee. Ik herinner me hoe ze er uitzag voor ze wegging.Et pendant les quelques années qui s'en suivirent, il y eut de grandes sagas à propos de la conception de Biosphere 2. Mais en 1991 on l'a enfi
n construite. Et il était temps pour nous d'y entrer et de tenter l'aventure! Nous avions besoin de savoir, si la vie était vraiment malléable. Est-ce qu'on peut prendre cette biosphère, qui évolue à l'échelle de la planète, et la glisser dans une petite bouteille, et survivra-t-elle? Grandes questions. Et nous voulions des réponses non
seulement pour être capables ...[+++] d'aller ailleurs dans l'univers, sur Mars par exemple -- prendrions-nous une biosphère avec nous, pour vivre dedans? --, mais aussi nous voulions en connaître davantage sur la terre sur laquelle nous vivons tous. Enfin, en 1991, il était temps pour nous d'y entrer et d'expérimenter ce «bébé». Allez, en route pour un voyage inaugural. Est-ce que ça va marcher? Ou bien va-t-il se passer quelque chose que nous ne comprendrions pas ou que nous ne pourrions pas résoudre? qui par conséquent annihilerait le concept d'une biosphère créée par l'homme.
En ge
durende de volgende paar jaar, kwamen er prachtige verhalen over het ontwerp van Biosfeer 2. Maar in 1991 hadden we
eindelijk dit ding kunnen bouwen. And het was tijd voor ons om erin te trekken en het te proberen. We moesten het weten, is leven zo kneedbaar? Kan je deze biosfeer nemen, dat zich ontwikkeld heeft op een planetaire schaal, en dat in een kleine fles proppen, en zal het overleven? Vele en moeilijke vragen. En we wilde dit weten om ons in staat te stellen te weten of we elders in het universum, als we bijvoorbeeld naa
...[+++]r Mars zouden gaan, en onze biosfeer zouden meenemen, erin konden leven? We wilden dit ook weten zodat we meer zouden begrijpen van de aarde waarop we leven. In 1991 was het eindelijk zover voor ons, dus we stapten erin en probeerden het uit. Laten we onze eerste reis maken. Zal het werken? Of zal er iets gebeuren dat we niet begrijpen of niet kunnen repareren? En dan dus het concept laten vallen van door de mens gemaakte biosferen.Nous devons faire notre possible pour les aider. mais nous devons aussi nous poser une question plus profonde à mon avis, Voulons-nous tirer parti de la crise pour rebondir et pour développer un nouveau type d'économie qui répond mieux aux besoins humains, et qui permette un meilleur équilibre entre économie et avancées sociales.
We moeten doen wat we kunnen om hen te helpen, maar ook moeten we, denk ik, een diepere vraag stellen: gebruiken we deze crisis om een sprong te maken naar een economie die beter aansluit bij de menselijke behoeften, met een betere balans tussen economie en samenleving?
Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut
que je parle de ... Nous av
ons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, e
uh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans
...[+++], lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden tw
ee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis
, denk ik, voor een ...[+++]aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.Il nous a donc demandé s'il était possible d'imaginer un plan urbain global pour une île en face de la capitale, qui recrée la silhouette des sept montagnes les plus importantes d'Azerbaïdjan.
Hij vroeg ons of we ons een voorstelling konden maken van een stedelijk masterplan van een eiland buiten de hoofdstad dat het silhouet van de zeven belangrijkste bergen van Azerbeidzjan zou recreëren.
Je me souviens avoir appris que les personnes qui étaient pauvres avaient des besoins matériels -- de nourriture, de vêtements, d’un hébergement -- qu’ils ne possédaient pas. Et on m’a
également dit que c’était à moi – et une classe pleine d’enfants de six ans – c’était apparement notre boulot de les aider. C’est ce que
Jésus attendait de nous. Et puis il a dit, «
Ce que vous faites pour le plus pauvre d’entre eux, vous le faites p
...[+++]our moi. » J’étais débordante d’enthousiasme. J’étais pressée de me rendre utile dans le monde. Je crois que nous ressentons tous ça. Et puis c’était plutôt intéressant que Dieu ait besoin d’aide. C'était un scoop pour moi, et ça me semblait important d’y participer. J’ai aussi très vite appris que Jésus avait dit aussi - je paraphrase - que les pauvres seraient toujours avec nous. Ça m’a frustée et troublée. J’avais l’impression qu’on m’avait donné un devoir à faire pour lequel j’étais emballée, mais quoique je fasse j’allais echouer.
Ik herinner me dat arme mensen behoefte hadden aan iets stoffelijks -- voedsel, kleding, onderdak -- dat ze niet hadden. En daaraan gekoppeld, werd mij ook geleerd dat het mijn taak was -- deze klas met vijf- en zesjarige kinderen -
- het was kennelijk onze taak om te helpen. Dit is wat Jezus ons vroeg. En toen z
ei hij: Wat je doet voor de minsten, doe je voor mij. Toen was ik aardig verward. Ik was erg gretig om nuttig te zijn in de wereld. Ik denk dat we dat gevoel allemaal kennen. En het was ook nogal interessant dat God hulp nodig
...[+++]had. Dat was nieuw voor mij, en ik voelde dat het heel belangrijk was om daar aan mee te doen. Maar ik leerde kort daarna ook dat Jezus ook zei, en ik parafraseer, de armen zullen altijd bij ons zijn. Dit frustreerde en verwarde me. Dit voelde alsof ik huiswerk had gekregen dat ik moest doen en ik leuk vond om te doen, maar waarin ik hoe dan ook niet zou slagen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'était une avancée capitale pour nous ->
Date index: 2022-05-04