Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "c'était un pianiste bien-aimé " (Frans → Nederlands) :
C'était un pianiste bien-aimé, peut-être le grand pianiste culte du 20e siècle.
Hij was een geliefd pianist, misschien wel de grootste cultpianist van de twintigste eeuw.
(Rires) Il a dit: «Non, ils le font parce que la nourriture est meilleure. (Rires) Je n'ai pas parlé de la peau de mon poisson bien-aimé, qui était délicieuse, et je n'aime pas la peau de poisson. Je ne l'aime pas grillée. Je ne l'aime pas croustillante.
(Gelach) Hij zei: Nee. Ze doen dat om het voedsel beter is. (Gelach) Ik heb de huid van mijn geliefde vis nog niet vermeld, die geweldig was, en ik hou niet van vishuid. Ik hou er geschroeid niet van. Ik hou er krokant niet van.
Quand Jarrett J. Krosoczka était enfant, il ne faisait pas de sport, mais il adorait l'art. Il dépeint l'histoire drôle et touchante d'un petit garçon qui poursuivait un passion simple : dessiner et écrire des histoires. Avec l'aide de sa famille et de ses professeurs, notre protagoniste a grandi pour devenir le créateur à succès de personnages bien-aimés de la littérature pour enfants, et un défenseur de l'éducation aux Arts.
Toen Jarret J. Krosoczka jong was, deed hij niet aan sport, maar was hij gek op tekenen. Hij beschrijft het grappige en ontroerende verhaal van een jongetje met één passie: tekenen en verhalen schrijven. Met hulp en ondersteuning van familie en leraren groeit onze hoofdpersoon op tot succesvol bedenker van geliefde kinderboekpersonages en een mondig voorvechter van kunstonderwijs.
On lui a dit qu'elle ne pouvait pas aimer son vagin au lycée, que ce n'était pas légal, que ce n'était pas moral, que ce n'était pas bien. Elle a vraiment eu du mal avec tout ça, comment réagir, parce qu'elle était en terminale et qu'elle était bonne élève et qu'on la menaçait d'expulsion, alors ce qu'elle a fait, c'est qu'elle a réuni tous ses amis - je crois qu'il s'agissait de 100, 150 étudiants - tous ont porté à l'école un T-shirt J'aime mon vagin , les garçons aussi potaient des T-shirts J'aime son vagin .
Ze zeiden haar dat ze op school niet van haar vagina mocht houden, dat het niet wettelijk was, dat het amoreel was, dat het niet goed was. Ze had het hier erg moeilijk mee. Wat moest ze doen? Ze was laatstejaars. Ze was een goede studente. De uitwijzing dreigde. Dus wat deed ze? Ze riep haar vrienden bij elkaar -- 100 of 150 scholieren, denk ik -- en ze droegen allemaal ik hou van mijn vagina -T-shirts. De jongens droegen ik hou van haar vagina -T-shirts op school.
Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tourné
e internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, al
...[+++]ors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar h
...[+++]et huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.« Ash, es-tu déjà allée au Castro ? » « Eh bien, oui, en fait, on a des amis à San Francisco. » « On y est jamais allé mais on dit que c'est génial. » « Ash, tu connais mon coiffeur Antonio ? Il est vraiment doué et n'a
jamais parlé d'une petite amie. » « Ash, quelle est ta série préférée ? Notre série préférée ? Will & Grace. Et tu sais qui on aime ? Jack. Jack est notre préféré. » Puis une femme, déconcertée mais voulant désespérément me montrer son soutien, me f
aire savoir qu'elle était avec moi, a finalement lâché : « Tiens, des
...[+++]fois mon mari porte des chemises roses. » (Rires) Et j'ai eu un choix à ce moment, comme tout lanceur de grenade. Je pouvais retourner avec ma petite amie et mon aimante table gay et me moquer de leurs réponses, punir leur naïveté et leur incapacité à relever le défi politiquement correct gay que j'étais, ou je pouvais compatir avec eux et voir que c'était une des choses les plus dures qu'ils aient jamais faites, que commencer et avoir cette conversation était pour eux sortir de leur placard. C'est sûr, ça aurait été facile de pointer leur maladresse.
Ash, ben je naar Castro geweest? Ja we hebben vrienden in San Francisco. Ik hoorde dat het geweldig is. Ash, ken jij mijn kapper Antonio? Hij is echt goed en heeft geen vriendin. Ash, wat is je favoriete serie? Onze favoriet is Will & Grace. Jack vinden we geweldig. Jack is onze favoriet. Eén vrouw wist niet wat ze moest doen, maar wilde zo graag haar steun tonen. Om mij te tonen dat ze aan mij
n kant stond zei ze uiteindelijk: Soms draagt mijn man een roze shirt. (Gelach) Ik had op dat moment een keuze, zoals alle granatengooiers. Ik kon teruggaan naar mijn vriendin aan onze homotafel en hun antwoorden bespotten. Hun bekrompenheid en on
...[+++]vermogen afstraffen om te voldoen aan mijn politiek correcte lesbische maatstaven. Of ik kon empathie tonen. Misschien was dit het moeilijkste wat ze ooit hadden gedaan. Om zo'n gesprek te voeren was voor hen uit de kast komen. Het was makkelijker geweest om hun tekortkomingen aan te wijzen.J'ai aimé votre livre , dit-il, mais j'aurais aimé que vous l'ayez écrit différemment. (Rires) Je lui ai demandé ce qu'il entendait par là. Il a dit: Eh bien, regardez-le. Il y a tellement d'Espagnols, d'Américains, d'Hispaniques, parmi les personnages mais il n'y a qu'un seul Turc et c'est un homme. E
n fait, le roman se passe sur un campus de l'Université de Boston,
Donc, pour moi, il était normal qu'il y ait plus de personnages internationaux que de Turcs. Mais j'ai compris que ce critique recherchait. Et j'ai compris aussi que je c
...[+++]ontinuerai à le décevoir. Il voulait voir la manifestation de mon identité.
Ik vond je boek goed , zei hij, maar ik wou dat je het anders had geschreven. (Gelach) Ik vroeg hem wat hij daarmee bedoelde. Hij zei: Kijk eens, er zitten zoveel Spaanse, Amerikaanse en Hispanic personages in, maar er is maar één Turks personage en dat is een man. De roman speelde zich af op een universiteitscampus in Boston. Voor mij was het dus normaal dat er meer internationale personages in zouden zitten dan Turkse personages. Maar ik begreep waar mijn recensent naar zocht. En ik begreep ook dat ik hem zou blijven teleurstellen. Hij wou de manifestatie van mijn identiteit zien.
Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la gla
ce, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très
...[+++]intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt om
dat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grap
...[+++]pige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.I
l m'a invite dans son bureau et m'a demandee Tu veux faire quoi toi plus tard? Je veux etre un avocat Et il m'a dit mais pourquoi? On a pas besoin d'autre avocats aux USA Et il a essaye de me convaincre du contraire Mais finalement a dit ok, j'y connais rien pour rentrer en ecole de droit Je suis docteur es Sciences Politiques Mais tu sais quoi, trouve ce dont tu as besoin comment est-ce que je peux t'aider Il m'a demande a quelle ecole je voulais aller Et moi a l'epoque - J'etais a University of Pittsbur
gh - l'universite c'etait le paradis sur terre com
...[+++]pare a ce que j'aurais pu avoir au Kenya Donc je me dis ben je vais postuler a l'universite de Pittsburgh pour le droit Et il me demande pourquoi, tu sais t'es brillante tout ca fonctionne bien pour toi, tu peux faire ce que tu veux Et je lui ai dis ben c'est ici, c'est pas cher et puis j'aime bien Pittsburgh Enfin un peu la raison la plus stupide jamais entendue pour choisir une ecole Donc il m'a prise sous son aile, il m'a encouragee
Hij riep me en vroeg: Wat wil je later worden? Ik zei: Advocaat. Hij zei: We hebben genoeg advocaten in de VS. Hij zei: We hebben genoeg advocaten in de VS. Hij probeerde mij van gedachten te veranderen. Hij wist niets over de inschrijving voor een rechtenstudie, hij is Dr. in staatswetenschappen. Maar hij wilde mij helpen. Maar hij wilde mij helpen. Waar wil je studere
n? Ik volgde een bacheloropleiding aan de Universiteit in Pittsburgh. Ik volgde een bacheloropleiding aan de Universiteit in Pittsburgh. Ik vond de universiteit hemels, vergeleken met Kenia. Ik zei: Ik ga m'n doctoraal rechten hier in Pittsburgh doen. Hij zei: Wat? Je bent
...[+++] zo slim, jij kan meer bereiken. Ik zei: Ik ben hier, het is goedkoop en ik vind het leuk in Pittsburgh. De domste reden die ik ooit hoorde, voor waar je gaat studeren. Hij nam me onder zijn vleugels, en stimuleerde mij.Je suis arrivée au moment où on allait l'entuber et la mettre sous respirateur artificiel. Mais ce n'est pas sa volonté, ai-je dit, et on a des documents. Le médecin de l'unité des soins intensifs m'a regardée dans les yeux, a montré du doigt ma sœur, qui avait 16 ans, et a dit : « Vous souvenez-vous quand vous aviez cet âge ? Auriez-vous aimé grandir sans votre mère ? » Son oncologue était là aussi et a dit : « C'est votre mère. Pourrez-vous vous regarder dans le miroir le restant de vos jours si vous ne faites pas tout pour elle ? » Je connaissais ma mère tellement bien. Je comprenais bien ses dernières volontés, mais j'étais médecin.
Toen ik daar aankwam, was ze al bijna geïntubeerd, en aan de beademing gelegd. Dat wil ze niet , zei ik, dat hebben we zwart op wit . De Intensive Care-arts keek me aan wees naar mijn zus, die toen 16 was, en zei: Weet je nog dat je zo oud was als zij? Hoe zou jij het gevonden hebben zonder moeder op te groeien? De oncoloog was ook aanwezig. Hij zei: Daar ligt je moeder, kun je jezelf de rest van je leven onder ogen komen, als je nu niet alles voor haar doet? Ik kende mijn moeder heel goed. Ik wist heel goed wat ze met haar verklaring bedoelde. Maar ik was zelf dokter.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'était un pianiste bien-aimé ->
Date index: 2021-06-12