Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «c'était un moyen sans danger de faire » (Français → Néerlandais) :
je pensais que c'était un moyen sans danger de faire quelque chose de positif, mais bien entendu j'ai connu la pire malchance qui existe, et nous fûmes tous arrêtés.
Het leek me een veilige manier om iets positiefs te doen maar ik had weer eens mooi pech: we werden allemaal gearresteerd.
Et ce que Bayes à montré était un moyen mathématique permettant de faire cela.
Bayes liet ons een wiskundige manier zien om dit aan te pakken.
La différence, quand je suis passée du théâtre au cinéma, j'ai commencé le film avec un gros plan sur un château de sable, un château de sable noir, et ce
que le cinéma peut faire, en utilisant la caméra, le poin
t de vue, des plans larges et des gros plans, ça démarrait par un gros plan du château de sable, et comme la caméra s'éloigna
it, on voyait que c'était un modèle réduit qui
tenait dans ...[+++] la paume de la jeune fille. J'ai donc pu jouer avec ce moyen d'expression, et la raison pour laquelle je passe d'un moyen d'expression à un autre, c'est pour avoir la possibilité de le faire. Je vais vous emmener maintenant dans le monde de « Spider-Man. » (Musique) (Vidéo) Peter Parker : ♪ Depuis le précipice, Je peux m'envoler et m'enfuir de tout ceci. ♪ JT : Nous essayons de faire au théâtre tout ce qu'on ne peut pas faire en deux dimensions, dans un film ou à la télévision. PP : ♪ Élève-toi et prends le contrôle. ♪ George Tsypin : Nous regardons New York du point de vue de Spider-Man.
Het verschil met de film die ik daarna maakte over het stuk, is dat de eigenlijke film begint met een close-up van een zwart zandkasteel. Bij
film kan je gebruik maken van een camera, perspectief en ook
lange shots en close-ups. Het begon met een close-up van het zandkasteel en terwijl de camera uitzoomde, zag je dat het een miniatuurkasteeltje was, in de handpalmen van het meisje. Ik kon dus spelen met het medium en dat is de reden dat ik steeds van medium verwissel. Nu neem ik jullie mee naar 'Spider-Man'. (Muziek) (Video) Peter Par
ker: ♪ Ik sta op de ...[+++]rand van de afgrond, maar ik kan er hoog overheen vliegen. ♪ J.T.: In het theater proberen we alles te doen wat in de 2 dimensies van film en televisie onmogelijk is. wat in de 2 dimensies van film en televisie onmogelijk is. P.P.: Stijg boven jezelf uit en neem het heft in handen. George Tsypin: We zien New York vanuit een Spider-Manstandpunt.Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent.
Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confr
ontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le dang
er qu'il pointait n'était pas un régime de su ...[+++]rveillance qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent être surveillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als
niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten o
f je op ee ...[+++]n bepaald moment bekeken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous dev
...[+++]ez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Mais que s'il a accepté de le faire bien que la vie de Daniel Cohn-Bendit n'était pas en danger, c'était parce que c'était quand même une belle occasion de faire un pied de nez aux autorités, et de leur montrer qu'il n'y a rien de plus poreux qu'une frontière et que les idées, elles, n'en ont pas.
Maar hij ging akkoord om het te doen, ook al was het leven van Daniel Cohn-Bendit niet in gevaar, gewoon omdat het een mooie kans was om de autoriteiten belachelijk te maken en hun te tonen dat er niets meer poreus is dan grenzen -- en dat ideeën geen grenzen kennen.
J'ai eu
l'immense chance de gagner le concours pour construire le deuxième Centre
Pompidou en France, dans la ville de Metz. Comme je n'av
ais pas du tout les moyens, j'ai voulu louer un bur
eau à Paris, mais c'était trop cher pour moi. J
'ai alors décidé de faire venir mes ...[+++] étudiants à Paris pour construire notre propre bureau en haut du Centre Pompidou de Paris, par nos propres moyens. Nous avons fait venir les tubes de carton et les charnières en bois pour réaliser un bureau de 35 mètres de long.
Later had ik het geluk om de wedstrijd te winnen om het tweede Centre Pompidou in Frankrijk
in de stad Metz te mogen bouwen. Omdat ik zo arm was, wilde ik een kantoor in Parijs huren, maar ik kon het me niet veroorloven. Ik bracht mijn studenten naar Parijs om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Pa
rijs te bouwen. Met papieren buizen en houten verbindingen voltooiden we het 35-meter-lange kanto
...[+++]or. Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk l
icht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Pour cela, il faut remonter à une époque qui a précédé le crack, au début des années 80, et adopter le point de vue d’un chef de gang. Être chef de g
ang dans une cité n’était pas une mauvaise affaire au milieu des années 80. Au début des années 80, pourrait-on dire. On avait alors beaucoup de pouvoir, on pouvait tabasser du monde, on avait beaucoup de prestige, beaucoup de respect. Mais il n’y avait pas d’argent, n’est-ce pas ? Les gan
gs n’avaient pas de moyen de se fai ...[+++]re de l’argent. Et on ne pouvait pas demander une cotisation aux membres du gang parce que ces membres n’avaient pas d’argent. On ne pouvait pas vraiment se faire de l’argent en vendant de la marijuana. Il s’avère que la marijuana ne rapporte pas grand chose. On ne s’enrichit pas à vendre de la marijuana. On ne pouvait pas vendre de la cocaïne. Vous savez, la cocaïne est un bon produit -- la cocaïne en poudre -- mais il faut connaître de riches blancs. Et la plupart des gangs des cités ne connaissaient pas de riches blancs ; ils ne pouvaient pas vendre à ce marché. On ne pouvait pas se contenter non plus de la délinquance. Il s’avère que la délinquance est une très mauvaise source de revenus. Et donc, en tant que chef de gang, on avait, vous voyez, du pouvoir. C’est une vie assez agréable. Mais le problème c’est qu’on se retrouvait à vivre chez sa mère.
E
n om dat te doen moet je terug gaan in de tijd van voor de opkomst van crack-cocaïne, begin jaren '80, en er naar kijken vanuit het perspectief van de leider van een bende. Het was zo slecht nog niet om leider te zijn van een bende in het midden van de jaren '80, aan het begin van de jaren '80. Je had veel macht en kon mensen in elkaar slaan, je had veel prestige en respect. Maar er was geen droog brood mee te ver
dienen. Er was geen manier voor de bende om geld te verdienen. En ze konden geen geld van de
bendelede ...[+++]n vragen, want de mensen in de bende hadden geen geld. Je kon niet echt geld verdienen met de verkoop van marihuana. Het bleek dat marihuana te goedkoop was. Je kunt niet rijk worden van het verkopen van marihuana. Je kon geen cocaïne verkopen. Cocaïne is een fantastisch product, cocaïne in poedervorm, maar je moest rijke, blanke mensen kennen. En de meeste binnenstedelijke bendeleden kenden gaan rijke blanken, dus ze konden het niet in die markt verkopen. En kleine criminaliteit was ook niet echt een mogelijkheid. Het blijkt dat kleine criminaliteit een verschrikkelijke manier is om geld te verdienen. Het resultaat was dus, dat je als bendeleider macht had. Dat is niet zo'n slecht leven. Maar uiteindelijk was het wel zo dat je bij je moeder thuis woonde.L'imprimerie était clairement le bon moyen pour ce faire, mais le livre était le mauvais outil.
De drukpers was daar precies het juiste medium voor, maar het boek was het verkeerde middel.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'était un moyen sans danger de faire ->
Date index: 2025-07-04