Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "c'était la sécurité vraiment après " (Frans → Nederlands) :
C'est de l'hérésie ce que je vais dire, mais si c'était la sécurité vraiment après ?
Dit is heiligschennis wat ik ga zeggen, maar wat als het eigenlijk is: veiligheid als derde?
Donc, ces réacteurs fonctionnent pendant 30 ans sans ravitaillement, ce qui est, à mon avis, formidable. parce que ça signifie que c'est un système fermé. Pas de ravitaillement signifie que vous pouvez les sceller et ils n'auront aucun risque de prolifération, et aucune substance nucléaires ou radiologiques ne sortira des noyaux. M
ais revenons sur la sécurité, parce que tout le monde
après Fukushima a dû réévaluer la sécurité du nucléaire, et quand j'ai décidé de concevoir un réacteur nuclé
aire une des choses était ...[+++] qu'il devait être passivement et intrinsèquement sûr, et je suis vraiment enthousiaste de ce réacteur pour deux raisons. Premièrement, il ne fonctionne pas à une pression élevée.
Deze reactoren kunnen 30 jaar zonder bijtanken, wat geweldig is omdat het een gesloten systeem is. Je kunt ze dus helemaal afsluiten zodat er geen risico op proliferatie bestaat. Je kan er geen nucleair of radioactief materiaal meer uithalen. Na Fukushima moest iedereen de veiligheid van kernenergie opnieuw gaan inschatten. Na Fukushima moest iedereen de veiligheid van kernenergie opnieuw gaan inschatten. Toen ik een kernreactor ging ontwikkelen, was een van de voorwaarden dat hij passief en intrinsiek veilig moest zijn. Ik ben echt enthousiast over deze reactor en wel om twee redenen. Eén: hij werkt niet onder hoge druk.
Avant les élections de 2015, les Conservateurs pensaient probablement que les citoyen
s ne voteraient pas vraiment pour le Brexit, et qu'ils pouvaient s'y risquer pour récupérer les électeurs UKIP, mais là encore (surprise !), 52% contre 48%. Même la nouvelle Première ministre, qui suit la ligne Le Brexit
, c'est le Brexit , était contre avant qu'elle n'obtienne le poste. Spéculation n°2 : Certains pro-Brexit ne voulaient pas vraiment gagn
er. Ils ont reconnu après leur vict ...[+++]oire qu'ils n'avaient aucun projet pour la suite, ce qui ressemble beaucoup à « On ne pensait pas gagner ». Le chef du UKIP a démissionné, choix étrange au cours de ce qui devrait normalement être son heure de gloire, et après la démission du Premier minstre conservateur, les pro-Brexit de premier plan ne voulaient pas du poste. Comme c'est étrange. Remarquons aussi que le référendum était conçu pour n'avoir aucune valeur légale, ce sur quoi tous les partis étaient d'accord. C'était surtout un sondage, même s'il n'a pas été présenté comme tel auprès des électeurs.
Voor de verkiezingen van 2015 dachten de Conservatieven waarschijnlijk dat burgers niet echt zouden stemmen voor een Brexit en ze dus veilig de gok konden nemen om UKIP stemmers over te winnen, maar opnieuw - verrassing! - 52 tegen 48. Zelfs de nieuwe Minister-President, die heel Brexit is Brexit is was er tegen voor ze haar huidige baan kreeg. Tweede speculatie: Sommige Brexitters wilden niet daadwerkelijk winnen. De Brexit campagne gaf vlak na hun overwinning toe dat ze géén plannen hadden over wat nu te doen, wat behoorlijk klinkt als We hadden nooit de bedoeling om te winnen. De leider van UKIP stapte op - een opmerkelijke keuze tijdens wat de viering van de overwinning zou moeten zijn, en nadat de Conservatieve Minister-President opstap
te wilden ...[+++]de meeste prominente Brexitters de baan niet aannemen. Grappig. Ook interessant was dat het referendum geen juridische kracht had, iets waar alle partijen het op voorhand over eens waren. Het was in principe een opiniepeiling - al werd het zo absoluut niet voorgesteld aan de stemmers.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dan
s les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei
: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Vraiment cool, on était complètement défoncés. (Rires) Vraiment cool, on était complètement défoncés. (Rires) Et ils me disaient que leur moteur de recherche était si avancé que, d'après mes interactions avec Google au cours de ma vie, ils pouvaient prédire la prochaine phrase que j'allais dire. (Rires)
Echt cool, we waren stomdronken. Gelach) Ze vertelden me dat de Google-software nu zo geavanceerd is dat, gebaseerd op je Google-interacties gedurende je leven, ze kunnen voorspellen wat je als volgende gaat zeggen. (Gelach)
Mais j'ai reçu un appel de Bono en 1985 et, comme vous le savez, c'est un grand chanteur, mais c'est un sacré manipulateur, et -- (Rires) c'est quelqu'un à qui il est difficile de dire
non, et il disait c'était juste après que j'ai fait fait la chanson Biko, nous allons faire une tournée pour Amnesty. tu dois e
n faire partie, et, vraiment, c'était la première fois que je rencontrais des personnes qui avaient vu leur famille se faire tuer sous leurs yeux, et un proche jeté d'un avion dans l'océan, et soudain, ce monde des droits de l'h
...[+++]omme est entré dans mon monde, et je ne pouvais vraiment plus m'en aller comme si de rien n'était.
Toen kreeg ik een telefoontje van Bono in 1985. Je weet misschien wel dat hij goed kan zingen. Maar hij is ook een geweldige kuitenbijter, -- (Gelach) -- je zegt moeilijk nee tegen hem, en hij vertelde, 'meteen nadat ik het Biko-nummer had gezongen: We gaan een rondreis doen voor Amnesty, jij moet ook mee. Dat was eigenlijk voor het eerst dat ik eropuit ging en mensen ontmoette wiens familie voor eigen ogen was neergeschoten, wiens partner uit een vliegtuig in een oceaan was gegooid. Opeens was er deze hele wereld van mensenrechten in mijn leven, en ik kon er niet zo maar meer onderuit.
Ben Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les g
ens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restau
rant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce qu
e nous faisions. Et après ...[+++] environ la 10000eme demande pour un rouleau de maki, nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu: En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klein stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelf
de op te d ...[+++]ienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.Et ça m'a vraiment fait comprendre une chose, l'expérience de la téléprésense, que vous pouvez vraiment éprouver avec ces avatars robotiques, que votre conscience est injectée dans le véhicule, dans cette autre f
orme d'existence. C'était vraiment vraiment très profond. Et peut-être un petit aperçu de ce qui pourra se passer dans quelques décennies quand nous commencerons à avoir des corps cyborgs pour l'exploration ou dans d'autres buts dans de nombreux futurs post-humains, comme je puis l'imaginer, en tant que fan de sci
ence-fiction. Donc, ...[+++]après avoir fait ces expéditions, et vraiment commencé à apprécier ce qu'il y avait là, en bas, comme ces cheminées dans les profondeurs de l'océan, là où nous avons eu ces animaux fascinants. Ce sont des étrangers au vrai sens du terme, ici, sur Terre. Ils vivent dans un environnement de chimiosynthèse.
En het deed me realiseren dat de telepresentie ervaring, dat je daadwerkelijke dit soort robotische avatars kunt hebben, waarbij je bewustzijn geïnjecteerd wordt in het voertuig, in deze andere vo
rm van bestaan. Het was echt behoorlijk diepgaand. En wellicht een beetje een kijkje naar wat zou kunnen gebeuren, wat decennia verder, als 'cyborg' lichamen beschikbaar komen voor exploratie of andere doelen, in vele soorten post-menselijke toekomsten, die ik me kan voorstellen als een science fiction fan. Dus, deze expedities gedaan te hebben en echt beginnen te waarderen wat er daar beneden was, zoals bij de diepe oceaan bronnen, waar we deze
...[+++] wonderbaarlijke wonderbaarlijke dieren hadden. Zij zijn praktisch buitenaardse wezens gewoon hier op aarde. Ze leven in een milieu van chemosynthese.Le Festival d'Édimbourg est né en 1947 comme celui d'Avignon, et des centaines d'autres se sont éveillés à leur suite.
Le travail réalisé était vraiment de l'art de très haut niveau, et des stars y ont participé, comme Laurie Anderson, Merce Cunningham et Robert Lepage qui ont travaillé pour ce circuit, et vous avez ces shows séminaux comme The Mahabharata ou le monumental Einstein
on the Beach . Mais après une dizaine d'années, ces festivals devinrent de réelles institutions, et comme la culture et le capital ont
...[+++] accéléré, Internet nous a tous rapprochés, après des hauts et des bas, certains ont disparu et ont laissé la place à une nouvelle forme émergente de festival. Tandis que les anciens festivals continuent de tourner, de Brighton à Rio en passant par Perth mais quelque chose de nouveau est apparu, et ces festivals furent vraiment différents.
In 1947 zag het Edinburgh Festival het licht, en Avignon, en honderden andere zouden hun voorbeeld volgen. Hun werk was heel,
heel hoge kunst. Er kwamen sterren als Laurie Anderson en Merce Cunningham en Robert Lepage, die werk maakten voor dit circuit. en er waren oershows zoals de 'Mahabharata' en het monumentale 'Einstein on the Beach'. Decennia gingen voorbij en deze festivals werden de gevestigde waarden. Cultuur en kapitaal schakelden in hogere versnelling, het internet bracht ons allemaal samen, hoog en laag vervaagden en een nieuw soort festival ontstond. De oude festivals bleven het goed doen, maar van Brighton tot Rio en Perth
...[+++]was er iets nieuws in opmars. Deze festivals waren echt anders.Le photographe Boniface Mwangi a voulu protester contre la corruption dans son pays natal, le Kenya. Il a donc planifié ça : avec des amis, il se lèverait et ferait du chahut pendant un rassemblement public. Mais au moment de se lever... il était seul. Ce qui lui est arrivé après, dit-il, lui dévoila qui il était vraiment. Selon lui, « il y a deux jours vraiment marquants dans votre vie : le jour de votre naissance, et celui où vous découvrez pourquoi vous êtes né. ».
Fotograaf Boniface Mwangi wilde protesteren tegen corruptie in zijn thuisland Kenia. Hij maakte een plan: Hij en een aantal vrienden zouden tijdens een publieke massabijeenkomst opstaan en onrust stoken. Maar toen het er op aankwam, stond hij alleen. Wat daarna gebeurde toonde hem wie hij echt was. Zoals hij zegt: Er zijn twee krachtigste dagen in je leven. De dag dat je geboren wordt en de dag dat je er achter komt waarom. (Schokkende beelden)
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'était la sécurité vraiment après ->
Date index: 2023-09-14