Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "c'est étonnant nous vivons encore dans " (Frans → Nederlands) :
Et si vous êtes dans cette salle aujourd'hui,
la plupart d'entre nous avons grandi dans un monde où nous avions les droits civiques fon
damentaux. Et c'est étonnant, nous vivons encore dans un monde où des femmes ne les ont pas. Mais tout cela
mis à part, il nous reste un problème, et c'est un vrai problème.
...[+++]Et ce problème est que les femmes n'arrivent pas au sommet de leur profession quelle qu'elle soit où que ce soit dans le monde. Les chiffres le disent de façon très claire. 190 chefs d'état -- 9 sont des femmes. De tous les gens siégeant aux parlements dans le monde, 13 % sont des femmes.
Als je vandaag hier bent, dan groeide je op in een wereld waarin de meesten van ons basisburgerrechten hadden. Wonderlijk genoeg wonen we nog steeds in een wereld waarin sommige vrouwen die niet hebben. Los daarvan hebben we nog steeds een probleem, en het is een echt probleem. Het is het volgende: vrouwen halen de top van geen enkel beroep waar dan ook ter wereld. De cijfers vertellen een heel duidelijk verhaal. 190 staatshoofden -- 9 vrouwen. Van alle vrouwelijke parlementairen ter wereld zijn 13 procent vrouwen.
Et nous vivons encore dans ce monde, et voilà avec quoi nous nous retrouvons.
We leven nog steeds in die wereld, en dit is het resultaat.
Nous vivons encore avec l'ancienne représentation de l'âge sous la forme d'une arche.
We leven nog steeds in het oude paradigma van het leven als een boog.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Quand nous prenons nos bébés dans les bras pour la première fois, nous pourrions imaginer qu'ils sont comme des pages blanches, pas encore marqués par l'existence, alors qu'en fait, ils ont déjà été transformés par nous-même, et par le monde particulier dans lequel nous vivons.
Als we onze baby's voor de eerste keer vasthouden, zouden we ons kunnen voorstellen dat ze onbeschreven bladen zijn nog niet getekend door het leven, maar eigenlijk zijn ze al gevormd door ons en in het bijzonder door de wereld die we bewonen.
Mais ce qui est étonnant, ce qui frappe l'imagination de tout le monde, enfin de beaucoup de monde, c'est que de ce Big Bang originel on est arrivé au monde magnifique dans lequel nous vivons aujourd'hui.
Maar wat bij iedereen hoe dan ook tot de verbeelding spreekt -- of bij veel mensen -- op één of andere manier kwam er uit de oerknal deze prachtige wereld waar we vandaag de dag in leven.
Nous vivons dans un monde où la communication par satellite permet une communication globale, mais ca m'étonne toujours autant.
Wij leven in een wereld met communicatie per satelliet en zijn gewend aan wereldwijde communicatie maar het verbaast me toch.
(Applaudissements) Mais cette présentation est vraiment centrée sur les sciences et l'ingénierie et ce qui m'a le plus étonné dans cette expérience, c'est que Taber ait dit : « Oui, je crois que nous pouvons fabriquer une combinaison et, plus encore, passe demain et voyons comment mettre sur pied une équipe », équipe que nous avons ensuite constituée.
(Applaus) Dit is nogal een wetenschappelijk verhaal, over techniek. Het bijzondere van deze ervaring was, dat Taber zei: ja, we kunnen een stratosfeerpak maken. Meer dan dat: kom maar gelijk morgen, dan praten we met het team dat de kern is van de groep die het uiteindelijk maakte.
La poé
tesse Suheir Hammad nous délivre deux œuvres ora
les qui donnent des frissons dans le dos : « Ce que je ferai » et « pause » (enchaînés) — des méditations sur la guerre et la paix, les femmes et le pouvoi
r. Attendez ce vers étonnant : « N'ayez pas peur de ce qui a explosé. Si vous le devez, ayez peu
r de ce qui n'a pas encore explosé. ...[+++]»
Dichteres Suheir Hammad draagt twee woord-kunstwerken voor waarvan je koude rillingen krijgt: What I Will en Break (clustered) — beschouwingen over oorlog en vrede, vrouwen en macht. Wacht op de verbijsterende zin: Wees niet bang voor wat reeds ontplofte. Als het moet, vrees wat niet oploft is.
Ce qui signifie que nous vivons dans une époque remarquablement privilégiée où certaines vérités profondes sur le cosmos sont encore à portée de l’esprit humain d’exploration.
Wat betekent dat we leven in een opmerkelijk bevoorrecht tijdperk nu bepaalde diepe waarheden over de kosmos nog steeds binnen het bereik vallen van de menselijke geest van exploratie.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'est étonnant nous vivons encore dans ->
Date index: 2025-07-14