Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "c'est aussi mon trentième anniversaire cette année " (Frans → Nederlands) :
Bon, 1980 m'importe beaucoup parce que c'est aussi mon trentième anniversaire cette année.
Nou, ik vind 1980 ook belangrijk omdat het dit jaar ook mijn dertigste verjaardag is.
Un de mes collègues a pensé au train. La compagnie ferroviaire Bergen
célébrait son 100e anniversaire cette année. Le trajet traverse
la Norvège d'Est en Ouest, et dure exactement aussi longtemps qu'il y a 40 ans. Environ 7 heures. (Rires) On a téléphoné aux programmateurs à Oslo pour leur annoncer que nous souhaitions faire un documentaire sur Bergen Railway. Que nous voulions le faire sur toute la durée. Leur réponse fut : « OK,
...[+++]mais ça va durer combien de temps ? -- Oh , tout le trajet. -- On parle du documentaire. » Et ainsi de suite. Heureusement, ça les a fait rire. Un rire sincère. Et donc, un jour de septembre, nous avons commencé l'émission qui devait durer 7 heures et 4 minutes.
Dus één van ons bedacht de trein. De Bergen-spoorlijn vierde zijn 100-jarige bestaan dat jaar. Ze gaat van West-Noorwegen naar Oost-Noorwegen en het duurt exact even lang als 40 jaar geleden: (Gelach) ...meer dan zeven uur. Dus we belden onze redactie in Oslo en zeiden: We willen een documentaire maken over de Bergen-spoorlijn, en we wi
llen de hele lengte doen. En het antwoord was: En hoe lang duurt het programma? Oh, zeiden we, de hel
e lengte. Ja, maar we bedoelen het programma. Enzovoorts. Gelukkig voor ons, konden ze ermee lachen, heel, heel hard lache
...[+++]n. Dus op een dag in september begonnen we aan een programma dat 7 uur en 4 minuten moest duren.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéqu
ates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour
...[+++]offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het
geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Que se passe-t-il quand on combine ces technologies ? Disponibilité croissante des données faciales ; capacité améliorée de reconnaissance faciale par les
ordinateurs ; mais aussi le cloud computing, qui donne à
chacun de nous dans cette salle la puissance de calcul q
ui, il y a quelques années à peine, était du registre des services spéciaux ; et l'informatique omniprésente, qui permet à mon téléphone, pourtant pas un super-ordi
...[+++]nateur, de se connecter à Internet et d'y réaliser des centaines de milliers de mesures faciales en quelques secondes. Et bien, nous émettons l'hypothèse que le résultat de cette combinaison de technologies sera un changement radical de nos conceptions mêmes de la vie privée et de l'anonymat. Pour tester cela, on a réalisé une expérience sur le campus de l'Université Carnegie Mellon. On a demandé à des étudiants qui passaient de participer à une étude, on a pris une photo d'eux avec une webcam, et on leur a demandé de répondre à un sondage sur un PC portable. Pendant qu'ils répondaient au sondage, on a téléchargé leur photo sur un groupe de cloud-computing, et on a utilisé un outil de reconnaissance faciale pour faire correspondre cette photo à une base de données de centaines de milliers d'images, qu'on avait téléchargée depuis des profils Facebook.
Wat gebeurt er zodra je de volgende technologieën combineert: grotere beschikbaarheid van gezichtsdata, verbeterde gezichtsherkenning, én cloud computing, wat iedereen in deze zaal de rekenkracht geeft waarover een paar jaar geleden enkel age
ntschappen met drie letters beschikten, en alomtegenwoordig c
omputergebruik, wat mijn telefoon in staat stelt, en dat is geen supercomputer, om verbinding te maken met het internet en daar honderdduizenden gezichtsberekeningen te maken in een paar seconden? We vermoeden dat als gevolg van de combi
...[+++]natie van deze technologieën onze opvattingen over privacy en anonimiteit radicaal zullen veranderen onze opvattingen over privacy en anonimiteit radicaal zullen veranderen Als test voerden we een experiment uit op de campus van Carnegie Mellon University. We vroegen studenten om deel te nemen aan een onderzoek, we namen hun foto met een webcam. Daarna moesten ze een vragenlijst invullen op een laptop. Terwijl zij de vragenlijst invulden, uploadden wij hun foto naar een cloud computing wolk. We gebruikten een gezichtsherkenner om de foto te vergelijken met honderdduizenden foto's die we hadden gedownload van Facebookprofielen.Etait-ce parce que j'écrivais bien ? Etait-ce parce que je m'exprimais bien ? Etait-ce parce que j'analysais très bien les données ? Etait-ce dû à mon statut de profess
eur que je méritais cette récompense de la société ? J'ai essayé de me convaincre que non, non, j'ai travaillé pour le changement de politique. Vous savez, la politique publique deviendrait plus sensible aux beso
ins des pauvres et, donc, je pense que c'est bon. Il m'est ap
paru que toutes ces années à travail ...[+++]ler sur l'exploitation, l'exploitation par des propriétaires terriens, des usuriers, des commerçants, m'ont donné l'intuition que j'étais probablement aussi un exploiteur parce qu'il n'y avait pas de ligne sur ma déclaration de revenus montrant ce revenu accumulé par le brio des gens qui avaient partagé leur savoir et leur confiance en moi. Rien ne leur avait été donné en retour, à tel point que la plupart de mon travail alors était en langue anglaise. La majorité des gens dont j'avais appris ne connaissait pas l'anglais.
Ben ik soms zo'n goed schrijver? Spreek ik soms zo goed? Analyseer ik de gegevens zo goed? Of is dit omdat ik een professor ben en daarom recht heb op deze verloning door de maatschappij? Ik begon mezelf over
tuigen Nee, nee, ik werkte om de regels te wijzigen. Je weet het wel, het beleid zal geleidelijk aan meer rekening gaan houden met de behoeften van de armen, en daarom dacht ik dat het wel in orde was. Maar dan leek het me da
t al deze jaren dat mijn werk rond uitbuitin ...[+++]g, uitbuiting door huisbazen, door kredietgevers en handelaars, mij deed realiseren dat ik waarschijnlijk ook een uitbuiter was, want in de belasting op mijn inkomen was er geen rekening mee gehouden dat deze inkomsten aangroeiden door de genialiteit van andere mensen. Diegenen die hun kennis met me gedeeld hebben, die me vertrouwden, maar die in ruil niets hadden ontvangen. En nog iets: tot dan was veel van mijn in het Engels. De meerderheid van de mensen van wie ik leerde, sprak geen Engels.Ce ne sont pas des prisonniers, ce ne sont pas des gardiens, ce sont des garçons, et vous êtes responsable. Et j'ai arrêté l'étude le jour suivant. La bonne nouvelle c'est qu
e je l'ai épousée l'année suivante. (Rires) (Applaudissements) J'ai repris mes esprits, manifestement. Donc certaines situations ont le pouvoir de faire, à travers -- mais l'important, c'est que c'est la
même situation qui peut enflammer une imagination agressive chez certains d'en
...[+++]tre nous, qui nous fait commettre des crimes, qui peut aussi inspirer l'imagination héroïque chez d'autres. C'est la même situation. Et vous êtes soit d'un côté, soit de l'autre. La plupart des gens sont coupables du crime d'inaction, parce que votre mère vous a dit : Ne t'en mêle pas, occupe-toi de tes affaires. Et vous devez dire : Maman, l'humanité est mon affaire. Donc la psychologie de l'héroïsme c'est -- nous allons finir dans un moment -- comment encourager nos enfants, dans des cours de héros, sur lesquels je travaille avec Matt Langdon (il a un atelier d'héroïsme), à développer cette imagination héroïque, cette étiquette auto-apposée Je suis un héros en attente et leur enseigner des compétences.
Het zijn geen gevangenen, het zijn geen bewakers, Het z
ijn jongens, en jij bent verantwoordelijk. Ik beëindigde de studie de volgende dag. Het goede nieuws is dat ik het volgende jaar met haar trouwde. (Gelach) (Applaus) Ik kwam duidelijk weer bij zinnen. Situaties hebben de macht - maar het punt is: dezelfde situatie die de vijandige verbeelding in s
ommigen van ons kan doen ontvlammen, die van on
s daders maakt, kan anderen inspireren tot her ...[+++]oïsche verbeelding. Het is dezelfde situatie. En je staat aan de ene of aan de andere kant. De meeste mensen maken zich schuldig aan het kwaad van de passiviteit, omdat je moeder zei: Doe niet mee, bemoei je met je eigen zaken. Je moet dan zeggen: Mama, de mensheid is mijn zaak. De psychologie van heldendom is - we gaan bijna eindigen - hoe kunnen we kinderen stimuleren in nieuwe-held cursussen? Ik werk samen met Matt Langdon - hij heeft een heldenworkshop - om deze heroïsche verbeelding, deze zelf-labeling te ontwikkelen. Ik ben een held in spe. We leren hun vaardigheden.M
ais ça a pris longtemps pour y arriver. Mon groupe en collaboration avec un autre groupe à Toronto a découvert la cause moléculaire de la mucoviscidose en 1989, en découvrant la nature d'une mutation dans un gène particuli
er du chromosome 7. Cette photo que vous voyez là : Voilà. C'est le même enfant. C'est Danny Bessette, 23 ans plus tard, parce que c
'est l'année, c'est aussi celle où Danny s'est marié, où nous
avons eu ...[+++], pour la première fois, l'approbation de la FDA [Agence du médicament] pour un médicament qui cible précisément le défaut de la mucoviscidose en fonction de toute cette compréhension moléculaire. Ça, c'est la bonne nouvelle. La mauvaise nouvelle c'est que ce médicament ne traite pas vraiment tous les cas de mucoviscidose et il ne marchera pas pour Danny, nous attendons toujours la prochaine génération pour l'aider. Mais il a fallu 23 ans pour en arriver là. C'est trop long.
Het heeft lang geduurd om daar te komen. De moleculaire oorzaak van taaislijmziekte werd o
ntdekt in 1989 door mijn groep, in samenwerking met een
andere groep uit Toronto. We ontdekten wat de mutatie was op een specifiek gen op chromosoom 7. Zie je deze afbeelding? Hier is diezelfde j
ongen. Dit is Danny Bessette, 23 jaar later, want dit is het jaar, ook het jaar dat Danny trouwde,
waarin we voor het eerst goedkeuri ...[+++]ng van de FDA kregen voor een medicijn dat precies gericht is op het defect van taaislijmziekte, gebaseerd op al deze moleculaire inzichten. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws: dit medicijn bestrijdt niet alle gevallen van taaislijmziekte en het zal Danny niet helpen. We wachten nog altijd op die volgende generatie om hem te helpen. Maar het duurde 23 jaar om zover te komen. Dat is te lang. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'est aussi mon trentième anniversaire cette année ->
Date index: 2022-04-29